Marsela's POV
Tahimik na nakaupo lang ako sa kama habang iniisip yung mga nangyari these fast few days. Masyadong mabilis yung mga pangyayari, hindi ko alam king paano samin magsi-sink in na wala na si Gabb.
Inayos ko yung comforter ng higaan bago ako umupo sa couch at tumitig na naman sa kawalan. Coleen is just on the other room and I can clearly hear her cries..rinig na rinig at damang-dama ko yung sakit sa bawat iyak at sigaw nya sa pangalan ni Gabb.
"Sela." I slowly put my attention to the woman who called me. She just got out of the bathroom at basa pa yung buhok nya.
"Hmn?" I shortly respond. She stared at me for a minute bago sya umupo sa kama naming dalawa.
"I want to ask you a favor." she said so I frowned and look back at her.
"Tungkol saan?" we both look at each other and I can tell that she has that look na parang gustong-gusto nyang gawin ko yung pabor nya.
"Pwede bang..."
"Pwede bang ano?"
"Pwede bang mag-resign ka na sa pagiging Flight Attendant...please?" I freezed when I heard her kaya gulat akong napatingin sa kanya saka nagtanong ulit.
"What?" she sigh bago nya tanggalin ang towel na nasa ulo nya at umiwas ng tingin sakin.
"Ako na lang yung magtatrabaho, mag-resign ka na." eto talaga yung favor nya. I see, hindi ako mali ng pagkakarinig.
"What are you saying Abby?" I asked once more.
"Dito ka na lang sa bahay, I don't want the same thing that happened to Gabb happens to you." siguradong sagot nya.
I just sat there still while staring at her habang naguguluhan.
"A-Abby no.. I can't." nanghihinang sagot ko at tiningnan naman nya ako ng masama.
"Gusto mo bang mangyari din sayo yung nangyari kay Gabb? Kasi ako hindi, hindi ko matatanggap. Hindi lahat tungkol sayo Sela—
"Abby naririnig mo ba yung sarili mo? This was my dream. Ito yung pangarap na pinaghirapan nating lahat kasama si Gabb. You're talking about MY future." depensa ko pero gulat ako nung tumayo sya bigla.
"Future?!Marsela ano pa bang pangarap mo? Nakatira tayo sa malaki at magandang bahay! May ipon na tayo pareho na enough para maibigay yung pangangailangan nung kambal at makuha yung mga gusto natin pareho! Sela andito na 'ko, kami nina Avi ano pa bang pangarap mo?!" hindi ko na din napigilan ang sarili kong tumayo at harapin sya bago ko sya sagutin.
"Then what do you want me to do kapag nag-resign ako?! Maging taong bahay at magbantay sa mga bata maghapon, magdamag?" she's obviously raising her voice on me so I did the same.
"Bakit?Ayon naman talaga dapat ang ginagawa mo diba? Sabihin mo sakin Marsela, labag ba sa loob mo ang magpaka-ina sa mga anak ko?!—
I slapped her. A hard slapped baka sakaling matauhan sya sa mga pinagsasabi nya.
"You're going too far Abelaine. Wag mong kwestyunin ang pagiging ina ko sa kambal. We're only talking about Gabb's death here, halos araw-araw hindi ko na alam yung gagawin ko sa kambal kapag wala ka. I was the one in-charge sa bahay, sa kusina, sa pagbabantay sa kanila—
