Deliler Ağlamaz KİTAP OLUYOR

❦ SERSERİ ADAMLAR APTAL KIZLARI SEVMEZ /BÖLÜM ●23●

Kaşları çatık bir şekilde bana bakarken sanki o da bulunduğu durumu uzun zamandır düşünüyormuş gibi bana bakıyor.

"Biliyorum. Ama bu, senin de evleneceğin anlamına gelmez. Bu kadar erken karar veremezsin. Üstelik benim yüzümden onunla birlikte olmuşken..."

Bir an, tüylerim diken diken oluyor. Sanki Vural'ın bana yaptıklarını biliyormuş gibi hissetmeye başlıyorum ama hayır, bu imkânsız. Bilse beni burada bir dakika  bile oturtmayacağına adım kadar eminim.

"Senin yüzünden olduğunu nereden çıkardın?" dedim aklımı ondan kurtarmak adına. Yanlış yoldaydım ve ben o yolda kaybolmak için canımı bile verirdim ama ölmeme bile izin vermeyen bir adamla birlikteydim.

"Ayza, herkesin içerisinde anlattığın o saçmalığa inanacağımı nereden çıkardın?"

Derin bir nefes alıp onu yalanlayabileceğim en iyi yolu aradım ama bulamadım. Hayır, bununla uğraşacak kadar vaktimiz yoktu. Evet, ondan beklediğim cevabı sonunda almış olabilirdim ama ikimiz de bunu söylemek için yanlış zamanı seçmekle yükümlüydük.

"Yavuz, ikimizin de neyi önemsediği ya da nerede ne söylediğinin artık bir önemi yok. Sen evlisin, ben de iki hafta kadar kısa bir süre içerisinde evleneceğim."

Kaşları çatılmış halde bana bakarken gözlerimi ondan kaçırmamak için kendimi öyle zorluyorum ki tırnaklarım, avuç içlerimde yarım ay şeklinde hilaller oluşturuyor.

"Ayza, bir inat uğruna hayatını Vural'a bağlamaya hazır mısın? Hem, sana evlilik sözleşmesinden bahsetti mi?"

Yutkundum.

"Başından beri biliyordum."

Şaşırıyor. Beni pes ettirmek için girdiği bu çaba karşısında ağlamak istiyorum ama göz yaşlarım artık tükenmişti. Ağlamaya en çok ihtiyacı olduğu o vakitte ağlayamamanı verdiği acıyla yüzleşiyordum.

"Peki ya bana olan hislerin?"

Ne yapmaya çalışıyorsun Yavuz? Evet, bana karşı hislerin olduğunu dile getirdin ama ne bekliyorsun? Sen evlisin. Bulunduğum evde, başka bir kadınla aynı yatağı paylaşıyorsun. Gözlerimin önünde evlendin sen.

Peki, senin ondan farkın ne? Onun bulunduğu evde, evlendiği kadının kardeşi ile birlikte değil misin? Aynı evde onunla uyuyup bir de üstüne evlenmeden o adamla birlikte olmadın mı?

Hayır, kimse benim başıma ölüm dayamadı. Ben, bunları yapmak zorundaydım.

Değildin. Onunla birlikte olmak zorunda değildin.

Kendimle verdiğim savaşa karşılık dudaklarım aralanıyor. Vural'a karşı olan korkumla baş başa bırakılıyorum sanki.

"Sana karşı olan hislerim, Vural'a karşı olanlardan fazla değil."

Hayal kırıklığı... O gözlerin barındırdığı anlam tam olarak bu.

"Sana şu an, seni sevdiğimi söylesem ne değişecek? İkimiz için de çok geç olduğunun farkında değil misin?"

"Benim için geç olabilir ama senin için değil. Evlenmeyebilirsin." dediğinde bu sefer onun bencilce konuştuğunu fark ettim. İstemsiz sabahtan beri savaş verdiğim öfkem yeniden o an ortaya çıktı.

"Sen evlenirken sıkıntı yok da ben evlenince mi var?"

"Ayza! Ben, seninle olamayacağımızı düşündüğüm için evlendim." dedi sesini hafiften yükselterek. O an, şaşkınlıkla etrafta birisi var mı diye bakındım. Kimseyi görmeyi beklemiyor olmanın verdiği rahatlık, gözlerimin önünde beliren görüntü ile kalbimde çarpıntı olmasına neden olacak kadar fazla büyük bir hisle beni karşıladı.