"ဟဲ့ အဲ့ဒါဘယ်သူ့ဖိနပ်ကြီးစီးခဲ့ပြန်တာတုန်း"
အိမ်ဝင်းထဲဝင်ကာစရှိသေး၊သိန်းငှက်မျက်လုံးအစွမ်းနဲ့မေးလာပါသော မမဝိုင်း။အဝေးကြီးကနေ မြင်တတ်ပါပေ့။အိမ်ပေါ်ထပ်မှာ မီးပူတိုက်နေရင်းကနေကို မြင်တတ်လိုက်တာ။
"ကိုမင်းမြတ်က ဖိနပ်လည်းမပါဘူးရော"
ပြောဆိုရင်း မိမိဆီရောက်လာပါသော အကြည့်တွေ။တကယ်ဆို ကိုယ်လည်း သူများဖိနပ်မစီးချင်ပါဘူး။ကိုကြီးက သူ့ဖိနပ်မစီးရင် ကိုယ့်ကိုပွေ့ချီသွားမယ်တကဲကဲ။
"ချစ်ဝိုင်းလေ မမဝိုင်း၊ခရုကောက်ရင်းရှူးပေါက်သွားတာ၊မြွေတွေ့လို့တဲ့၊ဖိနပ်တွေလည်း ဘယ်ရောက်ကုန်မှန်းမသိဘူး"
"ဟဲ့..အဲ့ဒါနဲ့ ကိုမင်းမြတ်ဖိနပ်စီးခဲ့စရာလား၊အားနာစရာကောင်းလိုက်တာ"
"အားနာစရာမလိုပါဘူး"
ဘေးနားမှနှုတ်ခမ်းစူရင်းရပ်နေသော ချစ်ဝိုင်းရဲ့စည်းထားတဲ့ဆံပင်အစုအားဆွဲရင်း မင်းမြတ်ပြောလိုက်သည်။
ကိုယ့်ဆံပင်အားဆွဲလာသော ကိုကြီးအားမော့ကြည့်လိုက်တော့ သွားဖြူလေးများပေါ်အောင် ရယ်ပြလာသော ကိုကြီး။နေပါဦး ဒီနိုင်ငံမှာနေ၊ဒီနိုင်ငံကရေသောက်တာချင်းအတူတူ ဘာလို့ကိုကြီးက ပိုချော၊ပိုတောင့်ရတာလဲ။
"မမဝိုင်း ခရုတွေကဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ"
အကြည်စိုက်နေကြသော နှစ်ယောက်သားအားလျစ်လျူရှုရင်း ဝိုင်းချစ်မေးလိုက်သည်။
"ရေချိုးခြံက သွပ်ချောင်ထဲထည့်ပြီး ရေနှစ်ထပ်ဆေးလိုက်၊ပြီးရင် ဒီကိုယူခဲ့၊အိုးထဲထည့်လှောင်ထားရမှာ"
"ဟုတ်ကဲ့"
ခရုအားရေနှစ်ထပ်ဆေးပြီးတော့ ခြေထောက်မှာကပ်နေတဲ့ရွံ့တွေအား ရေဆေးချကာ အိမ်အောက်ဆင်းလာပြီဖြစ်သော မမဝိုင်းအားပေးလိုက်သည်။ကိုကြီးမင်းမြတ်နဲ့ချစ်ဝိုင်းကတော့ ခုထိရေဆေးနေတုန်း။
"မကြီးဝိုင်းရေ"
အိမ်ပေါက်ဝကနေ လှမ်းအော်လာပါသော ကလေးတစ်ယောက်။
YOU ARE READING
MY VILLAGER (COMPLETED)
Romance"ကောင်းကင်ပေါ်မှာ တိမ်တွေရှိတယ် ပင်လယ်ထဲမှာ ရေတွေရှိတယ် ကိုယ့်နှလုံးသားလေးကတော့ ရွာငယ်လေးမှာရှိတယ်" "ေကာင္းကင္ေပၚမွာ တိမ္ေတြရွိတယ္ ပင္လယ္ထဲမွာ ေရေတြရွိတယ္ ကိုယ့္ႏွလုံးသားေလးကေတာ့ ႐ႊာငယ္ေလးမွာရွိတယ္" Start Date~4.8.2021 End Date ~.4.9.2021
