Παιχνίδι Εκδίκησης

[51] Sunsets And Promises

Η Λούνα καθόταν στην άμμο, με τα γόνατα λυγισμένα μπροστά της και τα μαλλιά της ελευθέρα να ανεμίζουν στο απαλό καλοκαιρινό αεράκι. Η θάλασσα ήταν πανέμορφη. Ο ήλιος καθρεπτιζόταν στα καταγάλανα νερά της, δίνοντας πινελιές κόκκινες και χρυσές στο μπλε της χρώμα. Λιγοστά κύματα έσκαγαν στην χρυσή αμμουδιά της παραλίας. Το νερό ήταν δροσερό, ούτε πολύ κρύο, ούτε πολύ ζεστό, αλλά σε θερμοκρασία τέτοια ώστε να διώξει την αίσθηση της ζέστης.

Είχαν περάσει δύο μήνες από το ατύχημα του Σεθ. Δύο μήνες από τότε που βρήκε την αληθινή οικογένεια της και έμαθε ότι ο Σεθ είναι ο δίδυμος αδερφός της. Δύο μήνες από τότε που είχαν έρθει τα πάνω κάτω στη ζωή της, πρώτα με τον Νίκο, μετά με τους φίλους της και τέλος με την οικογένειά της. Είχε φτάσει σε ένα σημείο να πιστεύει ότι δεν θα έβρισκε το κουράγιο να χαμογελάσει ξανά.

Λένε, όμως, ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.

Είχε πάρει την απόφαση να μείνει με τον Σεθ και τον θείο του - τον θείο της. Ήταν διστακτική στην αρχή και συζήτησε το θέμα τόσο με τον θείο της όσο και με τους θετούς γονείς της, αλλά η τελική απόφαση έπρεπε να ήταν δική της. Χρωστούσε πολλά στους Έβανς, εκείνοι την μεγάλωσαν, την φρόντισαν, την αγάπησαν, της έδωσαν μία οικογένεια, έναν αδερφό, ένα μέρος να αποκαλεί σπίτι. Τους αγαπούσε και δεν θα ξεχνούσε ποτέ όσα έκαναν για εκείνη. Αλλά ένιωθε την ανάγκη να γνωρίσει τους πραγματικούς της συγγενείς - τώρα που τους βρήκε.

Έτσι βρέθηκε να ψάχνει μαζί με τον Σεθ για νέα διαμερίσματα, ικανά να φιλοξενήσουν τρία άτομα, μιας και εκείνο όπου έμενε ο Σεθ με τον θείο του είχε μόνο δύο δωμάτια και θα ήταν αποπνικτικά μικρό για τρία άτομα. Δεν άργησε να βρεθεί ένα κατάλληλο και σύντομα μπήκαν σε διαδικασία μετακόμισης. Τώρα, σχεδόν ένα μήνα μετά, μπορεί να πει ότι είχαν τακτοποιηθεί όλα στο νέο της δωμάτιο, στο νέο της σπίτι.

Βέβαια, τις πρώτες μέρες ένιωθε άβολα και αμήχανα γιατί, με εξαίρεση μία οικειότητα που είχε με τον Σεθ, δεν γνώριζε σχεδόν τίποτα για τον κύριο Άνταμς. Φυσικά, εκείνος ήταν απόλυτα υπομονετικός και προσεκτικός μαζί της, κάνοντας ό, τι μπορούσε για να νιώσει πιο άνετα. Ο Σεθ ήταν μόνιμα δίπλα της, προσπαθώντας να μάθει τα πάντα για εκείνη, όσα δεν ήξερε ήδη δηλαδή. Έκανε ένα σωρό περίεργες και φιλοσοφικές ερωτήσεις για να δει μία πιο σφαιρική εικόνα του χαρακτήρα της και να την καταλάβει καλύτερα. Το ίδιο, με τη σειρά της έκανε κι εκείνη. Γιατί έπρεπε με κάποιον τρόπο να αναπληρώσουν τον χαμένο χρόνο που πέρασαν χώρια. Έπιανε τον εαυτό της κάποια βράδια να σκέφτεται τι θα μπορούσε να είχε συμβεί αν δεν επέστρεφε ο θείος της από το Παρίσι, αν δεν είχε πάει ποτέ στο Παρίσι και τα δίδυμα μεγάλωναν εξ αρχής μαζί, αν... δεν είχε καν συμβεί το ατύχημα των γονιών της. Μέσα από περιγραφές του θείου της για τους γονείς της, είχε φανταστεί χαρούμενα σενάρια όπου εκείνοι ήταν ζωντανοί και τίποτα από όλα αυτά δεν είχε συμβεί.