[7] Friends Forever

115 13 2
                                    

Η πόρτα του δωματίου της ήταν ανοιχτή αλλά η Μάια δήλωσε την παρουσία της, χτυπώντας της ελαφρά. Η Λούνα, που καθόταν σταυροπόδι στο κρεβάτι της, πήρε την προσοχή της από το βιβλίο που διάβαζε και τα πράσινα μάτια της συναντήθηκαν με τα δικά της. Η Μάια χαμογέλασε φιλικά. «Μπορώ να περάσω;»

Η Λούνα έκλεισε το βιβλίο και κατένευσε. Χρησιμοποιώντας τα χέρια της, μετακινήθηκε λίγο ώστε να καθίσει δίπλα της η Μάια. «Διαβάζετε;»

Η Μάια γέλασε και βολεύτηκε δίπλα της στο κρεβάτι. «Είπαμε να κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα. Ο Ντάνιελ δεν είναι φαν της χημείας.»

Η Λούνα χάιδεψε το εξώφυλλο του βιβλίου. «Ναι... Προτιμά την φιλοσοφία και την κοινωνιολογία... Ή να εκνευρίζει τους ανθρώπους νομίζοντας ότι κάνει ψυχανάλυση.»

Η Μάια κατάλαβε σε τι αναφερόταν το τελευταίο της σχόλιο. «Πώς είσαι;» τη ρώτησε ευγενικά.

«Κοίτα, αν ήρθες για να συνεχίσεις την ψυχανάλυση στη θέση του αδερφού μου, τότε να σε βγάλω από τον κόπο γιατί δεν έχω καθόλου όρεξη να μιλήσω σε κανέναν. Έγινε κάτι καλό σήμερα και δεν θέλω να χαλάσει πάλι η διάθεσή μου.»

«Δεν ήρθα γι' αυτό.» είπε εκείνη. Συνέχιζε να χαμογελά. «Σε βλέπω σαν την μικρή μου αδερφή, μία αδερφή που ποτέ δεν είχα. Και νοιάζομαι για σένα. Γι' αυτό θα ήθελα να σε παρακαλέσω να πας στο δωμάτιο του Ντάνιελ, να του δώσεις μια αγκαλιά και να τον αφήσεις να σου πει κάτι πολύ σημαντικό. Δεν χρειάζεται να του δώσεις εξηγήσεις ή να του πεις τι έγινε. Ξέρει. Κι εγώ ξέρω τι έγινε με τον Νίκο. Αλλά είναι κάτι που εσύ δεν ξέρεις και πιστεύω ότι πρέπει να μάθεις προτού χειροτερέψουν τα πράγματα.»

Η Λούνα την κοίταξε με γουρλωμένα μάτια. «Μάια... Τι έγινε;»

«Δεν είναι δική μου δουλειά να σου πω. Πήγαινε δίπλα. Θα σου πει. Ήθελε να σου πει. Αλλά φοβάται μην σε στενοχωρήσει. Δεν το αντέχει να σε βλέπει να κλαις. Και εγώ δεν μπορώ να βλέπω κανέναν από τους δυο σας να βασανίζονται.»

Η Λούνα σηκώθηκε όρθια και πήγε προς την πόρτα. «Τον αγαπάς πραγματικά ε;»

Η Μάια χαμογέλασε και αρκέστηκε σε ένα νεύμα. Τα λόγια ήταν περιττά.

«Ευχαριστώ.» πρόσθεσε η Λούνα προτού βγει από το δωμάτιό της και μπει στο δωμάτιο του Ντάνιελ.

Ο Ντάνιελ ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του και κοιτούσε το ταβάνι, έχοντας ένα βιβλίο χημείας στο χέρι. Ανασηκώθηκε στους αγκώνες του όταν είδε την πόρτα του δωματίου του να ανοίγει και η Λούνα να μπαίνει μέσα βιαστικά, κλείνοντας πάλι την πόρτα. «Όλα εντάξει μικρή;»

Παιχνίδι Εκδίκησης Where stories live. Discover now