Η Λούνα είχε μείνει μόνη της στο κολυμβητήριο. Οι υπόλοιποι συμμαθητές της είχαν φύγει μόλις ο κύριος Τζιόρντι τους έδωσε την άδεια. Καθόταν σε έναν από τους πάγκους απέναντι από την πισίνα με μία πετσέτα στους ώμους της. Τα μαλλιά της έπεφταν στους ώμους της. Φορούσε ακόμη το μαγιό της. Εδώ και λίγα λεπτά κοιτούσε το νερό. Η επιφάνεια του ήταν ήρεμη. Στις σκέψεις της, όμως, επικρατούσε ένα χάος που της προκαλούσε πονοκέφαλο. Ήταν τόσο απορροφημένη και χαμένη από τις σκέψεις και τις αναμνήσεις της που δεν πρόσεξε την φιγούρα δίπλα της.
«Είσαι καλύτερα;»
Ο Ράφαελ στεκόταν λίγα μέτρα μακριά της με τα χέρια του στις τσέπες της φόρμα του. Είχε αλλάξει - φορούσε μία αθλητική φόρμα και ένα κοντομάνικο μπλουζάκι, ενώ στη μέση του είχε δεμένη μία ζακέτα. Τα μαλλιά του είχαν στεγνώσει, αλλά μερικές σταγόνες νερού είχαν πέσει στο τζάμι των γυαλιών του.
Η Λούνα παραξενεύτηκε που ήταν ακόμη εκεί, νόμιζε ότι είχε φύγει εδώ και ώρα μαζί με τους άλλους. «Έτσι νομίζω.»
Ο Ράφαελ κάθισε δίπλα της. Για λίγο δεν μίλησε κανείς τους μέχρι που αυτός έσπασε τη σιωπή. «Άσχημη εμπειρία να φανταστώ;»
«Μπορείς να το πεις κι έτσι.» ψέλλισε εκείνη.
«Ξέρεις,» συνέχισε, «όταν ο αδερφός μου...» έκανε μία παύση, «πέθανε, φοβόμουν να βρίσκομαι κοντά σε νερό, πόσο μάλλον να κολυμπήσω. Γι' αυτό έφυγα από την ομάδα κολύμβησης. Γι' αυτό πήρα απαλλαγή από το μάθημα για τέσσερις μήνες. Ακόμη και τώρα, δεν αντέχω να μένω πολύ ώρα περιτριγυρισμένος από νερό... Σκέφτομαι εκείνον...» Τα δάχτυλά του σφίχτηκαν σε μία γροθιά. «Εγώ φταίω. Μπορεί όλοι να λένε ότι ήταν ατύχημα, αλλά εγώ φταίω. Έπρεπε να είχα πάει μαζί του. Δεν ήταν σωστό που τον άφησα μόνο του. Αλλά πίστευα ότι θα ήταν εντάξει, ήξερε καλό κολύμπι, είχε μόλις μπει στην ομάδα κολύμβησης,» χαμογέλασε πικρά, «Θα προπονούμασταν μαζί, θα παίρναμε μέρος σε αγώνες μαζί.»
Η Λούνα γύρισε το κεφάλι της προς το μέρος του. Τα μάτια του είχαν βουρκώσει. «Ραφ...»
Ο Ράφαελ ανοιγόκλεισε τα μάτια του. Πέρασε δύο δάχτυλα κάτω από τα γυαλιά του και σκούπισε τα δάκρυα πριν πέσουν από τα βλέφαρά του. «Συγγνώμη γι' αυτό... Δεν ξέρω γιατί σου είπα για τον Μπίλι...»
«Μην ζητάς συγγνώμη γι' αυτό. Πέρασες πολλά... Αυτό που συνέβη ήταν άσχημο, σκληρό. Αλλά δεν φταις εσύ. Δεν θα μπορούσες να ξέρεις ότι θα συνέβαινε κάτι τέτοιο.»
YOU ARE READING
Παιχνίδι Εκδίκησης
Teen FictionΗ Λούνα Έβανς θέλει να εκδικηθεί το πρώην αγόρι της, Νίκο Σαντιάγο, όταν έμαθε ότι η σχέση τους είχε δημιουργηθεί μόνο και μόνο για να κερδίσει εκείνος ένα στοίχημα που είχε βάλει με τον κολλητό του. Τώρα θέλει να κάνει τα πάντα για να τον πληγώσει...
