[37] Chocolate Cakes And Bitter Truths

89 7 1
                                    

Πνιγόταν.

Δεν ήξερε πού ήταν ή πώς είχε βρεθεί εκεί. Αλλά ήξερε ότι πνιγόταν.

Ήταν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και κουνούσε τα χέρια και τα πόδια της ασταμάτητα προσπαθώντας να φτάσει στην επιφάνεια. Τα μάτια της έτσουζαν από την επαφή με το αλμυρό νερό. Η όρασή της ήταν θολή. Μπορούσε να δει την επιφάνεια της θάλασσας, εκεί που τελείωνε το νερό και καθρεφτίζονταν οι ακτίνες του ήλιου. Αλλά δεν μπορούσε να βγει από το νερό. Τα πνευμόνια της έκαιγαν. Το οξυγόνο τελείωνε όπως και οι δυνάμεις της. Ένιωθε τους μύες των χεριών και των ποδιών της να σχίζονται.

Δεν θα έφτανε εγκαίρως στην επιφάνεια.

Θα πέθαινε.

Πετάχτηκε όρθια και άνοιξε διάπλατα τα μάτια της, ανασαίνοντας βαριά. Κρύος ιδρώτας έλουζε το μέτωπο της. Μερικές τούφες από τα ανακατεμένα μαλλιά της είχαν κολλήσει στα πλάγια του κεφαλιού της. Το στήθος της ανεβοκατέβαινε γρήγορα και οι πνεύμονές της προσπαθούσαν να ρουφήξουν όσο περισσότερο αέρα μπορούσαν. Είχε ακόμη την αίσθηση ότι πνιγόταν, ότι το στόμα της ήταν γεμάτο με αλμυρό θαλασσινό νερό που δεν την άφηνε να αναπνεύσει.

Τελικά όμως ήταν ένας εφιάλτης, ένα όνειρο μίας ανάμνησης από τότε που ήταν μικρή και η θάλασσα είχε θελήσει να κλέψει την ζωή μέσα από τα χέρια της. Χάρη στον πατέρα της ήταν τώρα ζωντανή.

Ξάπλωσε πίσω στα μαξιλάρια του κρεβατιού και προσπάθησε να επαναφέρει την αναπνοή της σε φυσιολογικά επίπεδα. Το ηλεκτρονικό ρολόι στο κομοδίνο στα δεξιά του κρεβατιού έδειχνε 3:17. Είχε κοιμηθεί περίπου τρεις ώρες. Ένιωθε ακόμη εξαντλημένη και ο εφιάλτης που είχε δεν βοήθησε την κατάσταση. Η σκέψη του πατέρα της, του θετού της πατέρα συγκεκριμένα, έριξε το λεπτό τοίχος που είχε πρόχειρα κατασκευάσει στο μυαλό της για να κρατήσει μακριά τις αναμνήσεις της προηγούμενης μέρας. Αλλά δεν είχε το κουράγιο να τις αναλογιστεί τώρα.

Ξαφνικά η ατμόσφαιρα του δωματίου έγινε αποπνικτική.

Έσυρε τα πόδια της στην άκρη του κρεβατιού και έσπρωξε τα σκεπάσματα από πάνω της. Η μπλούζα που φορούσε - η μπλούζα του Νίκο, που ακόμη είχε τη μυρωδιά του - ήταν ζεστή αλλά ένα ρίγος την διαπέρασε μόλις βγήκε από τη ζεστασιά του κρεβατιού. Έφτασε μέχρι την πόρτα και βγήκε στον σκοτεινό και σιωπηλό διάδρομο του σπιτιού με κατεύθυνση προς το μπάνιο.

Παιχνίδι Εκδίκησης Where stories live. Discover now