Zawgyi
အလုပ္သြားမယ္
ေတာင္ေပၚ႐ြာေလးရဲ႕ နံနက္ခ်ိန္ခါဝယ္ ျမဴႏွင္းမႈန္မ်ားကာရံလို႔ ႏွင္းစက္ႏွင္းေပါက္တို႔ ထူထဲစြာက်ဆင္းေနသည္။ ေတာင္ေပၚ၌ မ်ားစြာေသာ ကေလးသံေလးမ်ား ထြက္ေပၚေနေလရဲ႕။
"ေဆြ႕ေဆြ႕ နင့္ေမာင္ေလး ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာ သက္သာလာၿပီလား"
"မသိပါဘူးဟာ၊ ေဖေဖကခုထိျပန္မေခၚလာေသးဘူး"
သစ္႐ြက္ပုံကိုထိုးဆြ၍ မွိုပြင့္ေတြကိုခူးဆြတ္ရင္း ကေလးမေလးက ျပန္ေျဖလိုက္၏။
"ဒါၿပီးရင္ နင္စာသင္ဖို႔ ၿမိဳ႕ကို သြားေနရအုန္းမွာလား "
တျခားေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က ေမးလာသည္။
လင္းေျမာင္က
"ငါ့ အေမ့ကို မသြားေတာ့ဘူးလို႔ေျပာလိုက္ၿပီ၊ ၿမိဳ႕မွာစာသင္ရတာ ပိုက္ဆံအရမ္းကုန္တယ္ဟ၊ ႐ြာမွာပဲ နင္တို႔နဲ႕ ေက်ာင္းအတူတက္ေတာ့မယ္၊ ဒါဆိုငါ လမ္းအေဝးႀကီးေလွ်ာက္စရာလဲ မလိုေတာ့ဘူး"
ကေလးမေလးေတြဟာ စကားေတြေျပာၾကရင္း ပိုပိုကာ ေပ်ာ္႐ႊင္ျမဴးထူးလာၾကေလေတာ့သည္။
မွိုေတြခူးၿပီးၾကသည့္အခါ လင္းေျမာင္ႏွင့္သူငယ္ခ်င္းတစ္သိုက္ဟာ ေဘာင္းဘီေတြ႐ႊဲ႐ႊဲစိုလ်က္ ေတာင္ေပၚမွ ျပန္ဆင္းလာခဲ့ၾကသည္။ ေက်ာေပၚမွာလည္း ႀကီးမားသည့္ထင္းစည္းႀကီးေတြ သယ္ပိုးလာၾကေသး၏။ မွိုေတြအျပည့္အေမာက္ထည့္ထားေသာ ေက်ာပိုးပလိုင္းရဲ႕အေပၚတြင္ ထင္းစည္းေတြကို အလ်ားလိုက္တင္ကာ ႏြယ္ႀကိဳးေတြျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားသည္။ အနက္ေရာင္မွိုက မီးမွိုလို႔ေခၚၿပီး အျဖဴေရာင္မွိုက ထုံးမွိုဟုေခၚသည္။ အဝါေရာင္မွိုက ထင္းရႉးမွိုျဖစ္ကာ င႐ုပ္သီးလက္တစ္ဆုပ္ပစ္ထည့္ၿပီး ထမင္းျဖင့္ေရာစားလွ်င္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္သည္။
လင္းေျမာင္ခင္မ်ာ မနက္စာမစားပဲ ထြက္လာခဲ့ရသည္မလို႔ ယခုတြင္ ေတာ္ေတာ္ေလး ဗိုက္ဆာေနေခ်ၿပီ။ ဦးေႏွာက္တစ္ခုလုံး၌ အရင္က စားခဲ့ဖူးသည့္ မွိုအစပ္ေၾကာ္အေၾကာင္း ေတြျဖင့္ျပည့္ေန၏။ ထိုစဥ္တုန္းက ထမင္းျဖင့္ေရာနယ္ကာ စားခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ပါးစပ္ထဲတြင္ င႐ုတ္သီးႏွင့္မွိုရနံ႕ေလး၊ ထမင္းရဲ႕အရသာတို႔ျဖင့္ ျပည့္လွ်မ္းလို႔ေနခဲ့သည္ကိုး…
YOU ARE READING
||Completed|| ကိုကို့ကို သက်တမ်းတစ်ဝက်ပေးမယ် (ဘာသာပြန် )
Romance#Copy right မိမှာစိုးလို့ နာမည်ပြောင်းထားပါတယ် Title: I give half of my life to you Author: 城南花开 Genre: Romance *I don't own this novel * *I just translate this.* *All credit goes to original author*
