KIRLANGIÇ | YARITEXTİNG

Kırlangıç'10

🕊

0552...: Seni seviyorum.

0552...: Az önce bir kitap okuyordum.

0552...: Sonu çok acı bitti.

0552...: Adam ile kadın bir mecburiyet yüzünden evlendiler. Ama kadın adamı yıllar önce tanıyordu hatta ne kadar sadece o adamdan etkilendiğini söylemiş olsa da bence kadın adama gördüğü ilk an aşık oldu.

0552...: Dedim ya mecburiyetten dolayı evlendiler. O yüzden adam, kadını çabuk sevmedi. Ama sonra çok sevdi kara gözlüsünü.

0552...: Hatta o kadar çok sevdi ki geçmişindeki tüm acıları kadına olan aşkı için unutmayı bile kabul etti.

0552...: Ama sonra kadın ailesinin sözlerine kandı. Zaten düşman iki aileydiler.

0552...: Aileler düşmandı sevenlerin kalbi bir olsa da düşmandılar işte. Bir şeyler oldu ve tam mutluluğu buldular derken ansızın koca bir iftira atıldı adamın üstüne.

0552...: Biliyor musun kadın sevdiği adama inanmadı. Ne acı değil mi?

0552...: Canından öteye koyduğun kadın, sevmeye dahi kıyamadığın kadın sana inanmıyor.

0552...: Adam, kadının ona inanmayışına karşı sadece sustu.

0552...: Ben suçsuzum bunu benden çok sen bilmeliydin, demek varken kadının inandığı yalana sessiz kaldı.

0552...: Ve kitabın sonunda kadın gitti.

0552...: Karnında adamdan bir can ile adamı terk etti.

0552...: Adamın aşık olduğu upuzun gece saçlarını da kesip attı bir çırpı da.

0552...: Kitap böyle bitiyordu.

0552...: Onların sevdası çok büyük ama yarım kalıyordu sonunda.

0552...: Şimdi diyeceksin bunları bana niye anlatıyor, diye.

0552...: Çünkü kitabın sonunda adam kadının arkasından sessizce seni seviyorum diyordu.

0552...: Biliyor musun adam bunu daha önce kadına hiç söylememişti.

0552...: Şimdi de ben söylemek istedim.

0552...: Seni seviyorum Ertuğrul.

0552...: Olur da bir gün bize ayrılık uğrar da ben sana bunu söyleyemezsem diye korktum.

0552...: Ben sen istemedikçe gitmem ama bir gün gitmemi istersen söz veriyorum geldiğim gibi giderim.

0552...: Ama ben gidersem bile sen, seni ne kadar çok sevdiğimi hep hatırla.

0552...: Seni seviyorum.

*

Kırlangıç'ın bahsettiği kitap Ateşin Aşkı. Bu son aklımdaki bir başka sondu ve burada bahsetmek istedim.

Ne kadar Kafes'ten sonra mutsuz sonlara aman aman Allah korusun desem de can çıkar huy çıkmaz. Ben ve dram aşkım galiba ölünceğe dek beraberiz.

Bölümü beğendiniz mi?

Aslında kurgu böyle sadece texting olarak mı gitsin yoksa ben bir süre sonra aklımdaki gibi yarı texting haline mi getirsem?

Bence bizimkiler birbirlerine iyice alıştıktan sonra bu texting işini biraz azaltarak sağlam kurguya adımlar atalım.

Siz ne diyorsunuz?