By mieć 100% odporności | Dietetyka

Stres

Stres  to  nadmierna  reakcja  organizmu  na  jakiekolwiek obciążenie, obejmująca  zmiany  neurohormonalne. Obciążenie  organizmu, będące   przyczyną stresu, jest nazywane stresorem, a reakcja na nie jest nazywana reakcją  stresową.

Do czynników  stresogennych zaliczamy takie jak: głód, pragnienie, zimno, gorąco, hipowolemia,  urazy  mechaniczne,  zabiegi  chirurgiczne, wysiłek  fizyczny,  ale również należą do nich emocje,  np.  strach,  poczucie  zagrożenia,  depresja,  frustracja i inne. Czynniki stresogenne  zagrażają  homeostazie  organizmu,  a odpowiedź fizjologiczna  na  nie, ma  charakter  adaptacyjny  –  ma  na  celu utrzymanie  lub  przywrócenie  homeostazy. Każdy  bodziec  stresogenny, aby organizm mógł na niego zareagować, musi zostać zarejestrowany przez układ nerwowy, a później dotrzeć do struktur układu limbicznego mózgu.

Wzajemny wpływ układu nerwowego i immunologicznego jest powszechnie znany. Oba układy komunikują się ́ za pośrednictwem dwóch systemów hormonalnych: osi podwzgórze-przysadka-kora nadnerczy i osi układ współczulny-rdzeń nadnerczy.

Stres psychiczny w zależności od czasu trwania i natężenia, może stymulować lub hamować humoralną i komórkową odpowiedź immunologiczną. Łagodny  lub krótkotrwały  stres  stymuluje,  a silny  i długotrwały  hamuje  odpowiedź immunologiczną.   U ludzi łagodny stres  powoduje  zmiany w   profilu  odpowiedzi  immunologicznej  w kierunku  odpowiedzi  humoralnej. Silny stres powoduje obniżenie sprawności układu immunologicznego, ma też niekorzystny wpływ na choroby neurodegeneracyjne, takie jak np. stwardnienie rozsiane.

Stres działa na różne hormony, w tym na kortyzol. Stres związany z podwyższonym poziomem kortyzolu zwiększa podatność na infekcję i ryzyko cięższego przebiegu choroby.

Jakie są immunologiczne skutki na stres?

* Rozregulowanie mechanizmu adapcyjnego. To tak jakby nasz organizm się poddawał, nie mobilizuje się.

* Występowanie pomyłek układu immunologicznego, kiedy to organizm zaczyna atakować swoje własne tkanki (choroby autoimmunologiczne).

* Zwiększenie podatności na niektóre rodzaje raka.

* Pojawiają się prozapalne cytokiny.

* Zmniejszona odporność organizmu.

* Dysbioza jelitowa (zmniejszenie"dobrych" bakterii jelitowych, rozwój patogenów, zaburzenie wchłaniania, co za tym idzie stan zapalny organizmu).

* Dyfuzja kosmków jelitowych (problemy ze wchłanianiem składników odżywczych).

Oprócz tego stres wpływa na:

* Pobudzenie osi HPA (skutkuje zaburzeniami endokrynnymi).

* Wzrost poziomu kortyzolu.

* Zaburzona zostaje gospodarka glukozowo-insulinowa.

* Zmniejszenie produkcji hormonów tarczycy

* Zwiększa się uwalnianie katecholamin.

* Zaburzone zostaje wytwarzanie soków trawiennych.

* Pojawia się ryzyko wystąpienia chorób autoagresywnych i alergicznych u dziecka (stres przenika przez łożysko w trakcie ciąży).

Co stresuje twój organizm?

* Brak odpoczynku, równowagi między pracą a odpoczynkiem.

* Stałe pobudzanie się (wiadomości, social media, telefon itp.).

* Brak aktywności fizycznej, jak i nadmierna aktywności fizyczna.

* Treningi w godzinach wieczornych.

* Brak kontaktu z przyrodą.

* Przetworzona żywność.

* Słodycze, kolorowe napoje, energetyki.

* Kawa i herbata.

* Alkohol.

* Negatywne myśli: smutek, żal, rozgoryczenie, złość, martwienie się.

* Brak odpowiedniego nawodnienia organizmu.

* Nieregularne posiłki i życie w biegu.

* Hałas.

* Zarywanie nocy, budzenie się, zbyt krótka ilość snu.

* Alergeny.

* Brak kontaktów międzyludzkich w realu.

* Pole elektromagnetyczne, sztuczne światło, zanieczyszczenia powietrza.

* Izolacja od ziemi (chodzenie tylko w butach).

* Zamknięte pomieszczenia.