Rare mafia(Υπό διόρθωση)

Κεφάλαιο ⁰⁰

Zana's pov.

Τρέχω οσο πιο γρήγορα μπορω καθως ανα διαστήματα γυρναω να κοιταξω πισω μου μηπως με εχει ακολουθήσει κάποιος.

Το μαχαίρι μου φεύγει απο το χερι μου και αμεσως σταματάω και σκύβω για να το πάρω.

Γυρναω και συνεχίζω να τρέχω και επειτα απο λιγα λεπτα βγαινω στην αλάνα.

Βλεπω στον γνωστό τοίχο τον Γκουιλεν ακουμπισμένο. Ειναι χαλαρος και αναμεσα στα δάχτυλα του κραταει αυτο το αναθεματισμένο τσιγάρο.

Ακομη κι αν τα εχω δοκιμασει μονο μια φορα το ξερω.Αυτα τα δάχτυλα κανουν μαγικά, αλλα ειναι τοσο μαλακας οσο ειναι και όμορφος.

Βλεπω το βλέμμα του πανω μου, καθως στο πρόσωπο του μεγαλώνει ενα αυτάρεσκο χαμόγελο.

Λοιπον, οταν ειμαι αρκετα κοντα και μπορω να τον ακουσω ηδη εχει αρχισει τις εξυπνάδες του.

"Να μαντέψω; Δε κρατιέσαι ετσι; Ηρθες να με βρεις γιατι εχεις ορέξεις;"ρωταει πονηρά και εγω γελαω ειρωνικά.

"Αγαπη μου εισαι πολυ μικρος,δε μου κανεις"απανταω χαλαρα και παω να περασω απο μπροστα του.

Το χερι του τυλίγεται γυρω απο τον λαιμο μου και με σπρώχνει ενάντια στον τοίχο κοιτώντας με.

"Εγω παλι νομιζω πως δεν εχεις φωναξει πιο δυνατά απο οτι οταν σε πηδουσα εγω"απανταει με περηφάνεια και βαζω το χερι μου στο δικο του προσπαθώντας να το απομακρύνω.

"Αυτο δε θα το μαθεις ποτε"λεω οσο ακομη προσπαθώ και τελικα με αφήνει. Σκύβει και αφου σηκωθεί κραταει το μαχαίρι μου στα χερια του.

Το αρπαζω αμεσως και το βαζω πισω στην τσεπη μου. Δεν ειναι αστειο αυτο. Σε κανέναν δεν αρέσει να εχουν το όπλο μάχης του.

"Ποιον σκότωσες παλι;"ρωταει και παρόλο που ειναι σε χαλαρό τόνο, νιώθω πως η ερώτηση του γίνεται για να με κρίνει και νευριάζω.

"Δε σε αφορά"απανταω μοχανα και εκεινος γελαει επειτα. Συνήθως ειναι πολυ νευρικός. Παραπάνω ακομη και απο εμενα. Μαλλον σημερα ειναι στις καλες του.

"Εσυ δεν εχεις να κανεις κατι;"ρωταω εγω με την σειρά μου. Τωρα εκεινος έρχεται σε δύσκολη θεση καθως πεταει το τσιγάρο που ειχε στο χερι του και το παταει με το ποδι του.