Kabanata 43

33.7K 1.3K 655
                                    

Trigger Warning: rape, drugs, violence

Kabanata 43

Amoy ng dagat. Iyon ang nagpamulat sa mata ko. 

I can still feel the dizziness as I felt the pain on my arms and feet. Nakatali ang parehong mga kamay at paa ko at tanaw ko mula rito ang kalawakan ng karagatan pati ang kahel na kalangitan na mas lalong tumingkad dulot ng sinag ng araw na unti-unting lumulubog. 

Nilibot ko ang mata ko at natanto kong nasa deck ako ng isang yate. Nanlalabo ang paningin ko at hindi ko alam kung ilang oras akong nawalan ng malay. Nanghihina ako at ang huling alaala ko ay nasa loob pa ako ng sasakyan ni Captain Burgos. 

After what happened, I could finally conclude that he was the one behind all of it. 

"Gising na siya," rinig ko ang pamilyar na boses ng lalaki sa hindi kalayuan. 

Kita ko ang ngisi sa labi niya nang maglakad siya palapit sa akin at huminto sa harapan ko. Amusement was written all over his face. He leaned closer and grabbed my chin to look at him.

"Na-miss mo ba 'ko, Riyel?" he sarcastically said. 

I gritted my teeth. Marahas na iniwas ko ang mukha ko para hindi niya ako mahawakan. Dahil sa ginawa ko ay nakatanggap ako ng isang sampal sa mukha. I felt my lips bled a little. He forcefully grabbed my face again.

"Still the feisty girl as ever," he smirked and leaned closer, touching his gross lips on my neck. 

I glared at him, he still finds it amusing. Hindi nagtagal ay narinig ko ang yabag ng paa papunta sa amin. That familiar figure of a man with whom I interacted for many days. Kita ko ang mapaglarong ngiti sa labi niya habang nakatingin sa akin.

"Riyel," just hearing him mention my name makes me boil with anger. 

"Ano? Papatayin niyo ako?" 

I said it more like a statement rather than a question. I was so sure that was what they're planning to do since I got too involved with them. And now that I finally found out the truth, they surely wanted to get rid of me before I started telling anyone about it. 

Narinig ko ang mahinang paghalakhak ni Captain Burgos dahil sa sinabi ko. He was entertained as to why I was acting so tough when I was on the brink of death. Hindi ko maatim humagulgol sa takot dahil sa galit na nararamdaman ko.

"Kung papatayin niyo lang din ako, hindi ba p'wedeng malaman ko kung bakit niyo 'to ginagawa?" it was absurd that I can still be calm in this situation. "Para saan? Para sirain ang Velarde?" 

Tumawa si Dylan dahil sa sinabi ko. Hindi man lang nila sinagot ang katanungan ko. 

Galit ang mga mata kong binalingan silang dalawa. There were stwo armed men on the yacht too. At nasa gitna kami ngayon ng karagatan kaya alam kong ito ang pinili nila para masigurong hindi ako makakatakbo o makakatakas. 

"Ikaw ang nagpasabog ng barko noong gabing iyon." pag-akusa ko kay Captain Burgos. 

He smiled evilly, amused at my accusation. He crossed his arms, still gazing at me. Mukhang natutuwa pa siya na may lakas pa akong magsalita ng kung anu-ano kaysa magmakaawa para sa buhay ko.

"No, it was your brother." 

"Sinungaling!" I gritted my teeth.

"It was indeed your brother." 

"Hindi magagawa ni Kuya iyon!" I sounded so certain. "Hinding-hindi siya mandadamay ng mga inosenteng tao!"

"That's if he has no other choice." 

Chasing the Void (Magnates Series #3)Where stories live. Discover now