Kabanata 34

35.5K 1.2K 277
                                    

Kabanata 34

Mabilis na lumipas ang ilang araw at mas lalo lang kaming napalapit sa isa't isa. I thought it would be awkward after what happened, but hell, I was wrong. Intimacy in our relationship has progressed so much that it could even exceed a scale if there's a measurement for it. 

Katulad ng nangyari ngayon. 

I was frowning terribly as we eat our usual lunch. Tapos ko na linisin ang buong opisina niya at nang magbreak time ay kumain kami ng sabay. I didn't try to hide my glare at him.

"Maybe if you try lessening your moans, she wouldn't have suspected it." he didn't even glance at me but he knew why I was sending daggers through my gaze.

"Maybe if you didn't try to do something other than making out, then she wouldn't have known!"

"She didn't know," he reasoned out.

"Yeah right," I sarcastically said. "Like the tone of her voice never looks suspecting." 

Pulang pula ang mukha ko at hindi ko alam kung paano haharapin 'yong secretary niya sa labas. Paano ba naman kasi, noong nagbreaktime bigla niya akong hinila para halikan. He pinned me on the table that I accidentally pressed a button on the intercom while we were making out.

Hindi ko na alam kung hanggang saan ang napakinggan ng secretary pero nagulat na lang ako nang may biglang magsalita mula sa intercom na para bang nahihiya siya sa mga narinig niya. 

I sighed exaggeratedly, covering my face with my hands. 

"There's nothing wrong with that," depensa niya pa. "She knew we're in a relationship."

"Pero hindi ibig sabihin no'n ay magiging lantaran tayo sa mga gano'ng bagay! Ano na lang ang iisipin nila? Na sa tuwing nasa opisina mo ako, gumagawa tayo ng kababalaghan?"

"But we always were,"

"Draisen!" pagpipigil ko sa sasabihin niya at mas lalo lamang pumula ang mukha ko. 

Nasapo ko ang noo ko dahil sa kahihiyan. Hindi ko alam kung paano 'to maayos lalo na't bato pa naman 'tong isang 'to. Hindi ko alam kung nakakaramdam ba 'to ng kahihiyan.

"Should we call her to clarify what happened?" he offered as a solution.

"At anong sasabihin mo, aber?"

"That I was just treating your wound that's why you were moaning and you sounded in pain." 

Mas lalo lamang akong napahilot sa sentido ko sa irarason niya. Hindi ko alam kung matutuwa ako na talagang ang creative ng naisip niyang rason o mapapangiwi ako dahil masyadong hindi kapani-paniwala 'yon.

Nagulat kami nang may marinig mula sa intercom. Para akong tanga na kinabahan. Tumayo si Draisen at sinagot iyon.

"U-Uhm...M-Mr. Velarde, p'wede raw po ba kayong makausap?" awkward na sabi ng serkretarya na nauutal pa. Pakiramdam ko may malisya 'yong pagkakatanong niya. 

"Who is it?" Draisen asked. 

"Captain Burgos," 

Hindi ko inasahan na pupunta si Captain Burgos. He sometimes visits Navis especially to attend important events or celebrations. He is one of the important persons who led Navis to greater heights, together with Mr. Damarcus Velarde.

Kung bibisita man siya ay palagi niya akong kinakamusta kapag nakikita o nakakasalubong niya ako. Maybe because he saw me at my worst phase back then that he was still worried. And he was one of the reasons why I tried building myself again.

Natigil ako sa pag-iisip nang makitang nakatingin sa akin si Draisen. He eyed at me, pointing his fingers on me. Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. He tried pointing at his neck while still staring at me. 

Chasing the Void (Magnates Series #3)Where stories live. Discover now