Çift Taraflı | yarı texting

4⋆7

Çağan Şengül - Benimle Kal

Telefonumun sesi kulaklarımdan içeriye doğru girdiğinde yüzümü buruşturarak gözlerimi açtım. Ne diye dibimde tutuyordum ki? Telefonu elime alarak ekrandaki 'babam' yazısı ile bakıştım bir süre. Tam dalacağım sırada açmam gerektiğini hatırlayıp açtım.

"Alo." arkadan birkaç gülme sesi gelince kaşlarımı çattım.

"İyi ki doğdun sümüklü." Abimin enerjik sesini duymamla uyku hali tamamen kalkmıştı üzerimden.

"Abi, bu sen misin? Oha iyileştin mi lan?" şaşkın halime kıkırdadı.

"Kızım niye lan diyorsun, hiç yakışıyor mu sana?" babam konuşunca sesimin hoparlörde olduğunu anlamıştım. Ah baba ben daha neler diyorum..

"Kusura bakma babacığım beklemiyordum ya şaşkınlıktan şey ettim ben." bir şeyler geveledikten sonra telefon çalmaya başlamıştı yeniden.

Babam kişisi görüntülü konuşmaya geçmek istiyor*

WhatsApp'tan konuştuğumuzu bile yeni fark ediyordum. Hemen kabul edince hastane odası olduğunu anladığım odada abim ile babamı yan yana gülümser bir şekilde gördüm. Aynı şekilde ben de gülümseyerek yüzlerine bakıyordum şimdi.

"Abi seni o kadar özledim ki lütfen yola çıkabileceğin zaman gel buraya." abim gülüp bakışlarını babama çevirdikten sonra yine bana döndü.

"Demek babamın aklına giren sendin." anlamaz bakışlarla yüzüne bakınca devam etti. "Geldiğinden beri her görüşünde 'Nasılsın?' diye sormak yerine ilk cümlesi 'Türkiye'ye gel' demek oluyor." babam kafasını sallayarak beni onayladı.

"Aslan babam be! E ama haklı abi ne kadar zaman oldu gelmeyeli sen, adam akıllı da görüntülü de konuşamadık zaten." gülen yüzü soldu ve gözlerini kıstı.

"Sevgilinden bana zaman mı buldun küçük hanım?" gözlerim olabileceğinden daha da fazla açıldığında ne yapacağımı bilemeyip kameram ile sesimi kapattım. Abim şaşkınca bana bakıp güldüğünde babam da kahkaha atmıştı.

"Kız gel buraya, deli." utana sıkıla kamerayı açıp telefon dışında her yere baktım.

"Geleceğimden emin olabilirsin güzelim, onu dövmek için geleceğim." şokla bakışlarım ona döndüğünde yüzüme baktı.

"Bu cidden seviyor he!" babama bakarak konuştuğunda babam da kızgın bakışlarla onaylamıştı onu.

"Aaa saatte ne kadar ilerlemiş, okula geç kalmamı istemeyiz değil mi? Ben çok öptüm sizi!" elimi sallayarak telefonu kapatmanın yolunu açıyordum.

"Daha iki saat var Vera!"

"Tamam işte uyuyayım değil mi? Ben sizi her şeyi planlayarak aramıştım geçende ama siz saat farkını düşünmemişsiniz bile! Uyuduğum uykuyla en fazla ikinci derse kadar dayanabilirim gibi duruyor." yüzüme anında uykulu bir ifade verdiğimde abim ise yüzüme 'Anlat anlat sen seversin yalanı' dermişçesine bakıyordu.

"Kardeşin haklı oğlum saate baksana. Zaten geç uyuyor ben ilk derse bile dayanabileceğini sanmıyorum." babama gülümseyerek baktım. Acaba bir madalyon hazırlayıp üstüne 'En kral baba' mı yazdırsaydım?

Oynadığım oyunu devam ettirmek için başka yere bakarken esner gibi yaptım. Abimin dalga geçen bakışları gittiğinde gerçekten inandığını anlamıştım ve bu beni aşırı rahatsız ediyordu.

"Tamam güzelim sen uyu dersinden geç kalma. Gün içinde ara ama tamam mı, konuşalım?" başımla onu onayladım ve kısa bir kapanış konuşması yaptıktan sonra kırmızı tuşa bastım. Kalktığım gibi geri yattıktan kısa bir süre sonrasında ise yeniden uyumuştum.