" Ömer diye öyle bakıyorsun korkuyorum lan?(!) " Kafasını sallayıp gözlerini daha çok belertti kafasını öne eğerek yürüyordu.
" O CANIN DAHA ÇOK YANACAK SENİN DAHA ÇOK!"
" Bağırma be! Aşık oluyorum adamın ses tonuna bak be arkadaş?! " Defne de bilmiyordu iç sesinin dışa vurmuş halini.
Odanın içindeki adamlar şaşkın şaşkın Defneye bakarken aynı ah - anda tek kaşlarını kaldırıp " Ha? " Deseler bile Ömer sinirden kararmış kahverengi gözleri kıpkırmızı olmuş damarları ile Defnenin üstüne devam ediyordu gözleri git gide büyüyordu sinirden.
" CANINI DA YAKACAK EBENİ DE SİKECEK O YARA BEKLE!! HAYIR NE SİKİME ÖNÜME ATLIYORSUN SEN?! HERŞEYİ DEFNE HANIM BİLİR DİMİ? DİĞER İNSANLAR İSE YANLIŞ! BİR TEK O DOĞRU! HAYIR TEK AKIL SENDE Mİ VAR KIZIM?!"
Ne dediğini yeni yeni fark ettirse de dudak kenarını ısırdı kadın adamdan korkmaya başlamıştı özellikle de o normal de boncuk kahverengi gözlerinin büyüme oranı olmayan bu gözlerden.
Gözlerini yüzünden kaçırınca zemine şıp şıp damlayan kanları fark etti. Gözlerini belirte belirte konuşma sırası Defnedeydi.
"SENDEN KAN MI AKIYOR LAN YAVŞAK! O ZEMİNE AKAN KAN NE?! "
' Yavşak ' kelimesinden sonra Kemal Hüseyin'e , Metin Hakana bakıp birbirinin suratlarına ' yavşak? mı? ' Deyip ardından " oha! " Dediler.
Daha sonra ağızlarını açıp şaşkın şaşkın Defneye baktılar. Adam ise ellerini yüz hizasına getirip havaya kaldırdıktan sonra kıkırdayarak.
" Bak beğendin mı bunlar senin kanın senin?!" Kıkırdayıp güldüğünde ise, bağıran kükreyen haline geri dönmüştü.
Elleri yüz hizasındaydı havada ve Defnenin göz hizasında, yüzünü buruşturup elini tekrar yaranın üstüne koydu bal gözleri adamın üstündeydi.
" BAK BU ELLERE SENİN KANIN KARIŞTI! KANIN! BEN BUNU KANLI ELLERE NASIL YAŞİCAM? NASIL LAN?!"
Ellerinin üstünü görmesiyle çığlık attı gözleri büyümüştü en az Ömer'in' kiler kadar.
" ÖMER BU ELİNİN ÜSTÜ NE LAN NE!!!!! " Onların her hareketini ve davranışlarını izleyen adamlara döndü Müdür ise yüksek sesten dolayı duvar dibine sinmiş sağ ön partilerin üzerine yatmış sol ön patisiyle gözlerini kapatmış öylece yatıyordu.
"Siz böyle mi sahip çıkıyorsunuz baba dediğiniz insana?(!) " Sesi içine kaçmıştı ses tonu aciz ve can yakıcıydı. Canı yanıyordu.
Ömer'in bakışları da bir garipsemişti ve panik halindeydi.
" Bacım iyi misin?!" Diyerek yerinden kalktığında Metin diğerleri de panik ile kalkmıştı yerlerinden. Hepsi panikle yatağın etrafında dört dönerken Ömer arkasını dönüp gözlerini kapattı derin derin nefesler alıyordu.
" Bacım iyi misin? Gel söyle yaslan? " Sol omzundan yavaşça yatağa uzandırdı Metin.
Hüseyin pikeyi üstüne çekerken Hakan arkasına yastık koyuyordu " Yastığa gerek yok aslında? " Olur mu abla? Rahat etmesin öyle? " Peş peşe yastık koyarken Hakan Defne bunalmış görüş açısını kapatmışlardı Ömer'i görebilmek için boynunu uzatması gerekiyordu.
" Kız Defnağğğ? Nasılsın kız orada havalar nasıl? " Kadın tam cevap verecekti ki " Defne abla dur bu rahat olmadı ince bu pike ben sana bir tane daha getireyim? " Demişti Hüseyin.
YOU ARE READING
Mafyanın Bakıcısı
FanfictionBir gün hastaneye ambulans ile hasta getirdiler ama getirmek ne kelime başbakan gelse o adamın yanında sönük kalırdı o derece herkes etrafında kul köle olurken ben sadece etrafında dağ gibi görülen adamlara bakar kaldım hepsi bir ağızdan " abi iyi o...
Mafyanın Bakıcısı -51
Start from the beginning