QUINDICI

14 6 0
                                    

Uhm,hi? Before reading that next chapter, I just want to ask if  nahihirapan ba kayo sa translation? I mean mas better ba kung sa unahan ilalagay after ng Italian words? Wala pa po akong time para i-edit. Kung sang-ayon man ho kayo sa aking sinasabi.  I know  papasok sa isip niyo na, bakit tinuloy ko pa,ganto ganyan kung mahihirapan naman. Uunahan kona po kayo,pasensiya na ho. Patawad. Sana ho maintindihan niyo na,I am a person too nag kakamali, hindi perpekto. But I promise that, when I finished the WHOLE story, iibahin ko pa 'yung format. Kung mas nadadalian na nasa unahan 'yung translations eh, gagawin ko ho. I'm going to edit that all after I finished the whole. Thank you for your understanding. Enjoy reading but don't forget to spread love and possitivity.  Stay hydrated you all! God Bless!

-eja_libra







CHAPTER 15✓

▼▼•

▼▼•

▼▼•





Matapos mag sulat ay lumabas na kaagad ako ng silid aklatan dahil rinig kona ang kanyang boses. I am right that the girl might be mistaken. The Ash Haired Guy is not the man that I am wishing for. But now I met the man that I written on the book.

"Come stai,signora?" He greeted me and kiss my hand. I like the way he's doing that. So manly. ("How are you,lady?")

"Sono bene. Che ne dite di vi?" Hindi ko maitago ang ngiting lumalabas sa aking labi. A nice morning with my nicest beam and man. ("I'm fine. How about you?")

He's about to answer when the pupperfish ash haired guy called him.

"Marco,c'mon."

"A moment please?" I smiled a bit and he passed me. Hindi rin naka ligtas sa aking mata ang pag ngisi ng lalaking may kulay abong buhok. That gorilla sprite, he's trying my patient.

I just went up to my room and organize the book shelves. I don't have nothing to do but to wait Marco and talk to him.

"A big fan of Harry Potter, aren't you?" Dahil sa pag kagulat ay nabitiwan ko ang aking hawak na libro dahilan upang ito'y mahulog at bumagsak sa aking paa.

"Hey are you okay?" Marco asked. Buong akala ko ay ako'y kanyang lalapitan at tutulungang makatayo pero hindi.

"Ah,yeah I'm okay." I tried to stood up even if my finger toe is aching.

"So,you're a potterhead?" He asked while looking at the Harry Potter book that he is  handed.

"Questo non è una miniera." I answered him. Sinabi ko ang totoo dahil hindi naman talaga ako ang nag mamay-ari ng librong iyon. Iyon ay pag mamay-ari ni Abri. ("That's not mine.")

"Oh I see." Ibinalik niya ang libro sa kina lalagyan nito at bumaling sa akin. "So,let's go?" He offered his hands to me. I just look at that with curiosity.

"Dove?" ("Where?")

"We can call that as a date?"

Muntik nang malaglag ang aking panga sa lupa ng marinig ang kanyang sinaad. Hindi ko lubos akalain na kanyang sasabihin iyon sa akin. He's asking me for a date?

"Date?" I repeat. I'm just being sure if I am correct.

"Yes. So? Let's go?"

"Sure! Let's go!"  Tila nawala ang sakit ng aking paa dahil sa kanyang sinabi. I walk him out first. I can't stop my excitement because all my life this is the first time that someone asked me for a date.

Ultima Pagina [COMPLETED✓]Where stories live. Discover now