My Amazing Alalay (Completed)

Chapter 20

Di niya na napansin na nabuhat na pala siya ni Arthur papuntang kwarto nito. Naramdaman niya na lang na nailapag na siya sa kama.
"Be mine sweetheart." Mahina at parang namamaos pa ang pagkakasabi niyan ni Arthur.At saka hinalikan siya nito ulit sa mga labi.

Maya't-maya pa ay naramdaman niya na lang na wala na siyang ni isang saplot.Nakaramdam siya ng hiya dahil sa mga titig ni Arthur sa nakalatag niyang katawan.Gusto niyang pagtakpan ito. Nakita pa niyang napapalunok si Arthur.Kaya napapikit na lang siya.

"Open your eyes sweetheart." Sabi nito sa kanya kasi nakapikit pa siya. Pagdilat niya ng mga mata ay muntikan na siyang mapasigaw.Paano ba naman,wala na ring saplot si Arthur.Kahit siya ay napapalunok din ng makita ang katawan ng lalaki.Shete lang.Ang ganda ng abs ng lalaking ito. Kahit nakita niya na rin ito minsan. Pero hindi yung ganito na wala ni isang saplot.

"Nice view huh?" Mapanuksong tanong nito sa kanya. Halos di na siya makapagsalita.Totoo naman kasi.

"I love you." Dugtong pa ni Arthur at naglapat na ang kanilang mga katawan.

Marahan,maingat at punung-puno ng pagmamahal ang ginagawang paghalik ni Arthur sa kanya. Alam niyang di lang halik ang nais ng boyfriend sa kanya.

Pero handa na ba siya? Handa na ba siyang ibigay ang buong pagkatao at pagkababae niya kay Arthur?

Mahal na mahal naman siya ni Arthur di ba? Kaya dapat lang siguro na ibigay niya ang sarili niya dito ng walang pag-aalinglangan.Kasi siya,minahal ni Arthur ng walang pag-alinlangan din.Kung may gusto man siyang ipagkalooban ng sarili,wala ng iba yun kundi si Arthur. Ang taong mahal na mahal niya.

Naramdaman niyang kung saan-saan na lang sinasamba ni Arthur ang katawan niya. Bawat malapatan ng mga labi nito na maiinit ay nagdudulot sa kanya ng ibang sensasyon.Heaven!

"Are you ready sweetheart? If you won't, just tell me.I will stop." Tanong pa sa kanya ni Arthur habang nakatingin sa mga mata niya. Ngumiti pa ang naturang lalaki.So,how can she resist?Kahit sa ganitong eksena na ay nagawa pa ring magpaalam ni Arthur. Na kungsabagay,kayang-kaya namang samantalahin nito ang kahinaan niya ngayon.Gayung halata namang nagugustuhan niya ang ginagawa ni Arthur sa katawan niya.Kahit sa ganitong sitwasyon na, ay nirerespeto pa rin siya ng nobyo. Kaya kailangan niya pa bang tumanggi?

Ngumiti siya sa nobyo at tumango lang ng walang pag-aalinlangan.Handa na siya. Karapat dapat naman kasi na ialay niya kay Arthur ang pagkababae niya.

"Are you sure." Nakangiting paninigurado ng mahal niya. Hindi na siya sumagot dahil siya na ang kusang humalik kay Arthur.Simbolo na handang-handa na siya.

At ang lahat,ay nangyari na nga.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"Thank you sweetheart ko." Yakap-yakap pa siya ni Arthur. Nakahiga pa sila kasi.Napagod siya ng sobra sa ginawa nila. Pero kahit napagod siya ay balewala lang yun.Sulit naman kasi.Ganito pala ang pakiramdam kapag ibinigay ang sarili sa taong minamahal.Ang saya.

"I love you." Dugtong pa ni Arthur.Ilang beses niya na ba ito narinig habang sinasamba ni Arthur ang katawan niya?

"I love you more." Sagot niya rito.At lalo pang humigpit ang pagkakayakap ni Arthur sa kanya.

"Masakit pa ba?" Nag-aalalang tanong ng nobyo. Na ang ibig sabihin ay yung pagkababae niya.Kanina kasi,halos mapaiyak pa siya sa sakit.Mabuti na lang at napaka-gentle ni Arthur.

"Medyo." Tipid na sagot niya rito.

"Sorry kung nasaktan kita diyan sweetheart. Di mo lang alam kung gaano ka saya ang nararamdaman ko ngayon.Dahil lubos ka ng akin.Akin ka na sweetheart." Nakangiting sabi nito. "I love you so much.Hayaan mo, di na yan sasakit sa round 2 or 3 or more." Ngumiti ng pilyo ang lalaki.Kaya namilog ang mga mata niya.Aba, gusto pa yatang makakaisa ulit.