Kabiguan Ng Manunulat

Alaala ng Buhay Ko [Lumang Sulatin 1998]

Nalimutan ko na ang iba

Karamiha'y laging naaalala

Ang iba'y ako'y pinatawa

Ang ilan ay ako'y pinaluha

Mga alaala ng buhay ko

Sila'y bumubuo sa aking pagkatao

Alaala ninyo'y naglalakbay sa'king mundo

Alaala ng buhay ko

Mula noong aking pagkabata

Di ako nawalan ng pag-asa

Marami akong nakasama

Ewan ko kung naaalala pa nila

Ngayong ako'y binata na

Ang ilang nagdulot ng alaala'y naglaho na

Nagdulot sila ng luha

Kung iipunin ay isang timba na

Sinubukan kong tumawa't lumuha

Pati ang pagpayat at pagtaba

Nakipag-usap sa maraming tao

Lahat tayo'y di naubusan ng kwento

Maaalala mo pa ako

Kung ako'y biglang mawala't maglaho

Iiwan ko'y alaala

Na minsan ako'y inyong nakasama....

Written: December 15, 1998

Pasyensya na sa kasimplehan ng tula... 

This is my poem 16 years ago...

Mysterious Aries