Kabiguan Ng Manunulat

NGITI

Kalungkuta'y binihag nitong aking pagkasawi

Mukha'y sinaplutan ng manipis na ngiti

Umaasang sapat na upang di nila masalamin

Ang maya't mayang pagkirot nitong sugatan kong damdamin.

Hinihimay mga nagawa kung saan ako nagkamali

Sa pagmamahalan nating ang akala ko'y langit ang tumahi

Dahil kung alam mo lamang kung ga'no kasakit

Ang biglaan kong malamang sa isang idlap ako'y iyong pinagpalit.

Ito bang aking ilong na medyo pango?

O kaya'y ang di ko kahiligang magpabango

Kaya'y ang bulsa ko na matagal nang butas

Kaya't ipinagpalit mo ako kay kumpareng Kulas.

Sa kabila ng lahat pilit akong ngumingiti

Bagamat alam ko na mundo'y humahagikhik sa sinapit kong pagkasawi

Mahirap magkunwaring parang walang bagyong dumaan

Mahirap pa sa pulubing nanglilimos sa may daan.

Ngunit kailangang limutin ka't tibayan itong damdamin

Magpatuloy sa buhay, mag-usal ng dalangin

Para sa dalawang anghel na iniwan mo

Oo, kakayanin ko ang lahat para sa mga anak ko.

Mapapawi rin ang ulap sa tamang panahon

Paang nasa putika'y unti-unti kong iaahon

Ganito man ang kapalarang sa aki'y itinahi

Unti-unti't magiging tunay na ang aking pagngiti...

August 16, 2017