HATERS (on going)

Chapter 2-Summer Rodriguez

Summer POV

Kadarating ko lang sa bahay.Pumunta pa kase kame kanina ni Ky sa mall para bumili ng libro.Nakita ko pa kanina si Thunder.Yung naging kaibigan ko nung elemtary pa ako.Magkaklase kame nung grade four kame.Ang rude nga lang kanina ni Ky.Umandar na naman kase kanina ang pagiging bipolar niya.

Bigla nalang pumasok sa isip ko yung sagot ko kanina sa teacher namin.

Tama naman yung sagot ko kanina diba?

Love can make us weak

Kaya nga hindi ko magawang magmahal dahil ginagawa tayong mahina nun.Pero hindi ako bitter ha! Ganun lang talaga ang defination ko sa love.

I am Summer Rodriguez.Sam ang tawag nila sa'kin.Sabi ng iba almost perfect daw ako,which is hindi naman totoo.Ang layo ko sa perpekto.

*tok tok*

Lumapit agad ako sa pinto ng marinig kung may kumatok at binuksan ito.Nakita ko agad yung Kuya kung nakangiti.

"Can i come in?"Tumango lang ako sa kanya.

Umupo siya sa couch na nandito sa loob ng room ko.

"Summer." Tawag niya sa'kin.Tumingin lang ako sa kanya.

"Magkano ba ang ngiti mo?"

Hindi ko alam kung nagjojoke ba si Kuya o hindi,pero isa lang ang alam ko.Hindi nakakatawa ang tanong niya.

Sa school sobra ako kung makangiti,pero dito sa bahay namin hindi ko magawa yun.

"My smile is not for sale." I said.

"Summer kalimutan mo na yung nakaraan natin,mag move-on kana!"

Sigaw niya.Tiningnan ko naman siya ng masama.

"Kalimutan?ha-ha-ha"I fake a laugh."Panu Kuya? Hanggang ngayon nandito pa rin sa puso ko yung galit dahil sa nakita ko!! i hate her to the point na hindi ko na alam kung panu siya mapapatawad." Sagot ko sa kanya.

Napatingin nalang kame sa malakas na pagbukas ng pinto.

"Whats going on here?" Ma-otoridad na tanong ni Dad.

"Aldin,Summer."May pagbabanta na sa boses ni Dad.

"Sorry Dad." Sabi ni Kuya at lumabas ng room ko.Nakayuko lang ako dahil natatakot ako ngayon kay Dad.

"Summer."

Malamig na tawag niya sa'kin."Ano naman bang pinagtalunan niyo ng Kuya mo?" Tanong niya.

"Dad."

"Ok..ok..baba kana mag-didinner na tayo." Umupo ako sa kama ko at tumango kay Dad.Narinig ko ang pagsara ng pinto sign na lumabas na siya.

Pagdating ko sa dining nakita ko sina Kuya at Dad na kumakain na.Hindi ko tiningnan si Kuya at naupo ako para kumain.Nakakailang subo na ako ng marinig kung magsalita si Kuya.

"Sorry Sam." He said.

"Ok lang Kuya." Sagot ko.

...

"Nyemas naman oh." Sabi ko.

Panu naman kase kanina pa ako naglalaro ng flappy bird,hindi man lang ako maakabot ng one hundred.

Makababa na nga lang bigla akong nauhaw eh.

Bababa na ako ng hagdan ng marinig kung may nag-uusap sa living room namin.Bumaba pa ako ng kunti para makita kung sino yun.

Sina Kuya at Kuya Andrie lang pala ang nag-uusap kay dumiritso na akong bumaba.Lalagpas na ako sa kanila ng tawagin ako ni Kuya Andrie.

"Flappy bird.!"

Pagtingin ko nakita ko silang dalawang nakangiti.

"Wag mo nga akong tawaging flappy bird Kuya Andrie." Reklamo ko.

One time kasi nakita niya akong naglalaro ng flappy bird na galit na galit,kaya simula nun flappy bird na ang tawag niya sa'kin.

"Ang cute mo talaga flappy bird pag naiinis ka." Sabi niya.

Hindi ko na siya pinansin at dumiritso na ako sa dining room.Ano bang ginagawa niya dito ng ganitong oras?

Kumuha ako ng tubig sa fridge at nagsalin sa baso saka umupo.

"Sam!"

Diyos ko! Bibigyan ba niya ako ng sakit sa puso.

"Kuya Andrie may plano ka bang bigyan ako ng sakit sa puso?" Sarcastic kung tanong sa kanya pero ngumiti lang siya at lumapit sa'kin.Umupo naman siya sa upuang katabi ko.

"Nakita ko si Ti..."

"Kuya wag munang ituloy!" Pagpuputol ko sa sasabihin niya.

"Pero.."

"Kuya ano ba?! Pag ayaw ko,wag muna akong pilitin,wala na akong pakialam sa kanya."

Naiinis na ako sa kanya.Ano bang pumasok sa isip niya at sinasabi niya ngayon sa'kin yan.

"Sana Sam magawa mong magpatawad." He said at umalis.

Hindi ko mapigilan ang hindi mapaluha.Bakit ba pinipilit nila ang isang bagay na hindi ko kayang maibigay.

Si Kuya Andrie..siya ang isang taong nakakakilala sa'kin.Siya yung sumbungan ko dati kung may problema ako.Mas close pa kame kaysa kay Kuya Alden kahit hindi ko siya kapatid.

It's been six years pero hindi ko pa rin siya magawang mapatawad.Hanggang ngayon masakit pa rin ang ginawa niya sa'min.Nakatatak pa rin sa utak ko kung anong ginawa niya.

Hindi ko na mapigilan ang paghikbi ko,pinatong ko sa upuan ang mga paa ko at niyakap ang dalawa kung tuhod.

Naramdaman ko nalang na may yumakap sa likod ko.Kahit hindi siya nagsasalita ramdam ko sa mga yakap niya na palagi lang siyang nandyan para sa'kin..My Dad.

"Dad,sorry." I said while crying.

"You have nothing to say sorry Sam."

"Dad,masakit pa rin hanggang ngayon."

"Alam ko,pero sana magawa munang magpatawad gaya namin ng Kuya mo."

"Dad naging masama ba akong anak?" Naramdaman kung umiling siya sa tanong ko."Pero bakit niya tayo iniwan Dad? Bakit niya tayo pinagpalit sa iba?"Dugtong ko.

I hate her.I hate my mom.She chose that man over us.

..................................

Sana mabasa niya na'to.idol ko kase siya sa paggawa ng mga stories.LoL..Nahihiya ako.sana mag-comment siya kung maganda o pangit ba yung gawa ko.