Prologue

4K 41 17
                                    

A/N: Hello readers, I hope na maenjoy niyo yung story ko. Sana po masupport niyo hanggang end. Sana din po wala pong gumaya or mang-angkin ng mga ideas ko at yung story ko po mismo kasi syempre nakakalungkot yun para sa akin at syempre kayo din ang naging inspirasyon ko kung bakit ako nagpopost sa wattpad. Maappreciate ko po talaga yung pagsubaybay niyo every chapter ng story ko pati na rin ang pagvote ,comment and follow niyo. Actually, favorite ko po yung mga ganung type ng readers, yung mga active dahil nakakatouch po talaga. Kaya kung ganun ka, thank you <3

PS. Okay lang po sa akin ang magcomment kayo ng kahit ano (wag lang bad words) dahil makakatulong naman po yun para po mag improve pa ako. Tsaka po okay lang sa akin na magplug kayo ng sarili niyong stories sa comment box. Hindi po ako katulad ng ibang writers na masunget at galit na galit sa mga nagpaplug na kulang na lang ay halos isumpa na nila yung nagpaplug. Yun lang, God bless :D

I hope masiyahan po talaga kayo dito dahil para po talaga sa inyo to ;D

---------

"Gusto kong kaayawan ka ng lahat ng lalaki sa buhay mo. "

"Huwaaat?  Anong klaseng hamon yan? "

"Come on!  Teresa!  Gagawin mo ba o hindi namin ibibigay ang gusto mo? "

"Ee kasi naman! Kayo kaya maipit sa sitwasyon?  Kaibigan ba talaga kayo? Ipapahamak niyo ako niyan ee. "

"No,  of course not!  Titignan lang namin kung hanggang saan yung tapang mo. "

"okay fine.  Tell me,  ano bang kailangan kong gawin kapalit ng 14 000 pesos? "

------

PROLOGUE 

He called me Teresa.

He called me Babe. 

He doesn't know my name. 

He is sweet.

He is patient.

He is kind.

Hi my name is Teresa Ruissel, 17 years old. Wala akong inatupag sa sarili ko kundi mag-aral, sumunod sa magulang,  mangarap,  kumain,  sumilay, magsayaw, kumanta ng wala sa tono, monggoloid at mangtakwil. Correction, mangtakwil ng bwiset sa buhay ko.  Tulad ng "manliligaw" ko kuno. Pero let's not talk about it. May love life din ako,  pero one sided nga lang.  Mahal ko siya,  hindi niya ako mahal. Easy as that.  May crush din ako,  pogi ee.  Kaso,  hindi niya alam ang existence ko. Pero wag niyo sana akong masamain. Wag niyo sanang isipin na malandi ako dahil may mahal na nga ako, tapos may crush pa ako. Hindi naman ako lalakero nuh! Crush is idol. Idol is admiration. At inadmire ko lang yun dahil pogi siya at may pagkajolly. Pero, kahit crush ko yun,  hindi ko pa rin ipagpapalit yung mahal ko. Basta isang araw na lang, kailangan kong sirain ang buhay ko sa tatlong lalaking yan kapalit ng worth 14000 pesos na concert ng idol kong kpop. 

Wanna know my story? It goes like this.. 

14000 Peso BetTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon