Said I Love You, But I Lied

Said I Love You, But I Lied - Chapter 23

Chapter 23:

Hindi ko magawang makapagsalita. Binuka ko ang aking bibig pero walang boses na lumalabas. Ano ba itong nangyayari sa akin?

Bakit natatameme ako sa harapan ni Jaypee ngayon?

Pano kase gulity. Sabi ng maliit na tinig sa ulo ko. 

Oo na! Guilty na kung guilty. Pero kailangan kong malusutan ang tagpong ito. Hindi pwedeng malaman ni Jaypee na ako ang tinawag ni Dennis na Baby. Kung hindi malalagot na talaga ako. Lalo na nakapag-usap na kami. At tinapos ko na rin ang anumang kwento namin ni Dennis hindi pa man ito nagsisimula.

Tiningnan ko si Dennis. Nakatingin lang sya sa akin. Hindi ko mabasa kung ano ang nasa isip nya. Wala man lang syang kaemosyon-emosyon. Ano ba naman yan.

Bumaling ako kay Jaypee. Salubong ang kanyang kilay at nakakunot ang noo. Naku! Badtrip na sya. Palipat-lipat lang ang tingin nya sa aming dalawa ni Dennis.

Ano bang gulo itong napasok ko?

Jusko po Inday! Tulungan nyo ako. O di kaya, bumuka na lang sana ang lupa at kainin ako, para mawala na lang ako sa eksena.

Tumingin ako sa magpinsan. Alanganin ang ngiti ni Khaye, ganon din si Mikki. Guys ano na?

‘’Bakit walang gustong sumagot sa inyo? Sinong Baby?’’

Parang gusto ko ng tumakbo. Nasa boses na kase ni Jaypee yong awtoridad. Ganyan na ganyan sya kapag sobrang seryoso. Nakakatakot.

“I was referring--”

“Ano ka ba naman Japs? Anong Baby ang sinasabi mo dyan? Wala naman kaming kasamang Baby.”Biglang putol ko sa sasabihin ni Dennis. Ginamit ko pa ang pangmalakasang palayaw ni Jaypee. Pagtingin ko sa kanya, nakakunot na rin ang kanyang noo. Peace yoow! Waley ang palusot ko. Wala eh, gipit na.

“Oo nga naman PJ. Sino bang Baby?” Dagdag ni Khaye. Agad syang lumapit kay Jaypee at umangkla kagad sa braso nito. May palinga-linga pa si Khaye sa paligid pero ni hindi nya dinaanan ng tingin si Dennis. Para bang wala lang ito doon.

“Bakit ba nakatayo tayong lahat? Hindi naman bawal maupo di ba? Magagalit ang mga varicose ko nito. Nakakaloka.” Patay malisya lang si Makki. Nauna syang nauna sa dati nyang upuan. Si Khaye naman hinila na rin si Jaypee para maupo. Naiwan kaming dalawa ni Dennis. Sumulyap ako sa kanya, at kitang kita ko kung pano biglang nagdilim ang kanyang mukha. At para bang may nakita akong sakit sa kanyang mga mata. Totoo ba yon o namamalikmata lamang ako?

Sandali akong pumikit para hagilapin ang sarili ko. Nakonsensya ako bigla. Napahiya si Dennis. Pinahiya namin sya. At kay Jaypee pa na empleyado nya. Sumobra ata kami don. Kawawa naman sya.

Pagdilat ko ng mga mata, hindi ko na nakita si Dennis sa harapan ko. Hinanap ko sya sa loob ng cafe. Nakita ko syang naglalakad palapit sa isang babaeng hindi ko kilala. Nakatalikod kase sya sa amin. May laptop rin sa kanyang harapan.

‘’Hi Baby!’’

Unti-unting lumingon ang babaeng tinawag nyang Baby. Bakit sa paningin ko parang ang bagal ng naging paglingon nong babae. Naging slow motion. At biglang nanikip ang dibdib ko ng tuluyan na syang humarap. Nakasuot sya ng salamin sa mata na agad rin nyang tinanggal ng makilala si Dennis. Nakangiti sya ng ubod tamis, mas matamis pa sa asukal. Okey, inaamin ko, maganda yong babae. Hindi rin sya mukhang maarte tulad ni Ivy.

“Dennis, akala ko hindi ka na darating.” Narinig kong sabi nong babae ng maupo sa harap nya si Dennis.

“Syempre hindi pwede yon. Ikaw pa.” Kinurot nya ang pisngi ng babae na naging sanhi ng pagtawa nito.