Forty

20.9K 448 11
                                    

New Start

Alexander's POV

I watched the car leave from the window of my room. Kailee and her father already left for their vacation.

Now what will I do? Arianna didn't let me go to work, kahit may tampo pa rin sya sa akin sa ginawa kong panggagamit sa kanya at paghalik dahil hindi ito tama ay sinabihan nya akong sya na muna ang bahala sa hotel.

Humiga ako sa kama't tinitigan ang kisame.

It's already eight in the morning pero wala akong ganang tumayo't gumawa ng kung ano.

I closed my eyes at balak sanang bumalik sa tulog imbes na kumain ng agahan when my phone rang.

Kinapa ko na lang ito sa side table at tinignan kung sino ang tumatawag. Agad akong napaupo ng makita kung sino ito.

It's very unusual for him to call me. Sa isang taon ay isa o dalawang beses ko lang sya marinig at tungkol pa sa negosyo kapag tatawag sya. Kapag naman nawawala ako sa mansyon at pumupuntang America ay negosyo ang inaatupag ko at iyon lang ang pinaguusapan naming mag-ama.

Nothing more, nothing less.

"Pa..." I answered after contemplating whether to answer it or not but I still did.

"Son..." halos sabay lang kami ng magsalita, natigilan ako ng tawagin nya akong anak.

He always call me Xander at ni walang mababakas na pag-aalala o para kamustahin ako kapag tumatawag sya. It seems weird to hear him call me his son.

"W-why did you call? Is there a problem in the company there? Do I need to go---"

Naputol ang sasabihin ko at hindi na naman makapaniwala sa narinig.

"I'm going home Xander. We have a lot of things to settle. I can't explain it over the phone but first of all, I wanted to say sorry. Panahon na para magpakatatay ako sayo na matagal ko na dapat ginawa. I'm sorry if I'm twenty five years too late son."

I felt a lump on my throat kaya matagal bago ako nakasagot.

I sigh and stood up. Bumalik ako sa pwesto ko kanina malapit sa bintana hoping to breathe fresh air dahil nahihirapan na naman akong makahinga sa pagpipigil ng emosyon.

"Okay. Uhm..when will you be coming home?" Tanong ko.

Home. I never had one for the past few years maliban kay tito, Kailee's father.

And Kailee.

"Tomorrow, I'll be there tomorrow. I'm already on the airport now. I just want you to know para hindi ka magulat." Sabi nya at tumango ako kahit hindi naman nya ako nakikita.

"Should I pick you up?" I asked.

"Sure. If it's okay--"

"It's okay pa..I-I'll pick you up."

I said cutting him off.

"Salamat anak, see you soon." Sabi nito at pinutol na ang tawag.

Ibinaba ko ang telepono at tinitigan pa ito ng matagal hanggang sa mamatay ang ilaw bago buksan muli.

Napangiti ako ng makita ang nakangiting mukha ni Kailee habang nagbabasa sa library. She was reading an accounting book in the picture when in reality, there was a hidden comic book in it.

Palihim ko syang kinuhanan noon when he thought I was busy with work.

"Soon. I'm sorry, but after all this mess in my life, I'll fix ours."

The Princess And The Butler [Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon