Dreams, Destiny, and You?

Capitulo Veintisiete: Chandria's Special Chapter: The Truth

A/N: Yung naka-italic, flashback po ha? Ewan ko 'tong chapter na 'to, baka mabored kayo. Storytelling. Huehue. :3 Sorry po kung may typo, di ko na narecheck. Ah ewan, enjoy reading na lang po. :)

-----------------------------------------------

CHAPTER 27

CHANDRIA'S POV

"A-Ahh.... E-Eh. Letter A-A na lang Unggs."

"Hell? WHAT!"

"LETTER A NGA! LESHE NAMAN O."

"That's better. Make it clear you slowpoke. Tss."

"Ugh. Oo na. Pero pwede bang lumayo ka na muna sa'kin? 1 inch lang pagitan natin o. Enough teasing, you win. Usapang matino Mr. Zander Ford. Kausapin mo 'ko bilang si Daniel. Please," sabi ko. Pilit kong linalayo yung mukha ko sa kanya. Ang lapit lapit kasi.

"Fine. Tch."

Hay salamat. Umalis din siya sa harapan ko tapos umupo sa may sofa sa gilid.

But, he was still staring at me while smirking. Ano bang problema nitong lalaking 'to? May mood swings? Hay nako, relax Chandria. Relax.

Napacross arms ako at lumakad na rin paupo sa isa pang bakanteng sofa kaharap nung kanya.

"Daniel, sasabihin ko sa'yo lahat ng katotohanan na alam ko. Lahat tungkol sa sarili ko. Basta lahat ng nalalaman ko. Eto na siguro yung tamang pagkakataon. Sorry man kung may kulang, meron din kasi akong hindi alam na tinatago ng mga magulang ko at hindi ko alam kung ano yun."

No reaction naman siya sa sinabi ko. Naghikab pa yung loko. Batuhin ko siya ng tsinelas e. Bwiset.

"Ano na?" tanong niya.

"Aish. Interesado ka ba o hindi? Sabihin mo sa'kin kung anong gusto mong malaman. Ipaalam mo sa'kin yung mga tanong na kailangan mo ng kasagutan. Sasagutin ko lahat."

Naging seryoso yung mukha niya at titig na titig sa akin.

"Una, bakit ganyan yung mga mata mo? Pa'no nangyari yun? Pangalawa, anong totoong pangalan mo? Pangatlo, tell me everything I need to know about you dahil akin ka na, no secrets between us please. I'll tell you my story in return."

Napabuntong-hininga ako pero napangiti din naman. Mahaba-habang kwentuhan 'to. I need to tell him everything. I want to know what happened to him too.

"Daniel, hindi ko alam kung talagang tanga ka o sadyang slow lang e pero... matagal mo na akong kilala. 10 years ago, we met. I remembered because of that necklace."

Napakunot noo naman siya sa sinabi ko na parang hindi naniniwala. Parang buffering pa yung utak niya. Nag-iisip, pilit inaalala.