The badboy (Luke Brooks)

Ten minutes

Heeey peepzz

Hebben jullie een leuke vakantie gehad? Ik wel mensen. Okay ik heb zaterdag een Halloween party hoewhiehoee, iemand ideeèn voor make up?

Oja ik kreeg vragen of dit boek een vervolg krijgt. Er komt geen vervolg, als jullie het einde lezen snappen jullie waarom niet.

Trouwens er komt weer een nieuw boek na dit boek. Ik schrijf 'My angel' en het nieuwe boek dus. En ik denk dat jullie het nieuwe boek geweldig zullen vinden.

Luke POV;

Rennen rennen en nog eens rennen dat deden we, "We moeten naar Olivia en snel" Riep Josh. "Goh sherlock" Zei ik sarcastisch, het leek wel spitsuur in het ziekenhuis want de gangen waren voller dan ooit. Waarom moest iedereen juist vandaag naar het zieken huis? "Pardon?" "Mag ik er even langs?" "Aan de kant" "Excuseer me". We wurmden ons door de menigte heen, we renden de trappen op en Josh struikelde. Een harde pijnlijke kreun verliet zijn mond, ik rende naar hem toe "Gaat het?" Vroeg ik. Josh maakte een gebaar dat ik weg moest gaan "Ga naar Olivia, maak je geen zorgen over mij" Zei hij, ik knikte en rende verder.

Olivia POV;

"Nou Olivia ben je zenuwachtig voor de operatie?" Vroeg de dokter, zijn stem herkende ik ergens van maar ik kon niet zo bedenken waarvan. Ik schudde mijn hoofd "Nee niet echt" antwoorde ik, "Dat zou ik maar wel zijn" Zei de dokter mysterieus. Het is toch de bedoeling dat je je patiënten gerust stelt? De dokter draaide de deur op slot, "Gaat u mij hier opereren?" vroeg ik verbaasd. Normaal gesproken ga je toch naar een speciale ruimte voor een operatie? Dit werd raarder en raarder. De dokter draaide zich om en trok zijn mondkopje van zijn gezicht "Suprise!". Jason stond voor mijn bed met de grootste glimlach die ik ooit bij hem had gezien, de blik in zijn ogen was anders. Zijn pupilen waren groot erg groot, hij had drugs op en niet een klein beetje ook. Dit was gevaarlijk, "Help" Schreeuwde ik op mijn hardst. Ik kon niet uit mijn bed komen want dan kon er iets verkeerd gaan, "Rustig maar Olivia niemand kan je horen" Zei Jason grijnzend. "Wat wil je Jason?" vroeg ik, hij wist precies wat hij wou want direct antwoordde hij "Jou". Mijn ogen werden groot, wat was hij van plan? Jason liep naar mijn bed hij greep me vast "Als jij meewerkt dan doe ik je niks" vertelde hij. Ik knikte langzaam, als ik niet deed wat hij wou konden er nare dingen gebeuren want hij had drugs op. Uit zijn zakken haalde hij handboeien, vier paar om precies te zijn. "Wat ben je van plan?" vroeg ik bang, Jason zuchtte "Ik zei toch als je meewerkt doe ik je niks". Hij boeide mijn polsen en enkels vast aan het bed, hij ging me toch niet...?

Mijn ogen begonnen te prikken, dit wou ik niet. Hard beet ik op mijn lip, Jason keek me aan "Je denkt toch niet dat ik je ga verkrachten?". Voorzichtig knikte ik, Jason schudde zijn hoofd "Je kent me toch, ik zou dat nooit doen". Hij ging voor het bed staan en sloeg zijn armen over elkaar heen "Ik ga je twee keuzes geven..". Ik spitste mijn oren "Oke", wat zou hij van me willen? "Je vlucht samen met mij weg van hier" Stelde hij voor. Dacht hij serieus dat ik met hem mee ging, hij is gek in zijn hoofd geworden volgens mij. "Of precies het zelfde maar dan gaan we ergens heen en je zal dan nooit meer terug kunnen keren" Zei hij er achteraan, ik snapte hem niet. Heftig schudde ik mijn hoofd "Ik ga nooit met jou mee Jason, in geen miljoen jaar!" Riep ik. Jason liep naar me toe en schoof een pluk haar achter mijn oor "Olivia ik hou van je met heel mijn hart dus ik kan je niet laten gaan en ik weet dat jij ook van mij houdt" Glimlachte hij. "Jason ik hou niet van jou maar van Luke" Vertelde ik hem maar hij negeerde me, "Olivia je gaat met mij mee of je nou wil of niet" Zei Jason geïrriteerd. Ik ging niet met die jongen mee wat hij ook deed, "Ik ga niet mee Jason, hoor je me!" schreeuwde ik boos. Jason haalde een klein flesje uit zijn zak waar een paars goedje in zat, "Wat is dat?" vroeg ik. Jason kneep mijn neus dicht "Dit is keuze twee" Antwoorde hij, het flesje drukte hij in mijn mond. Het goedje gleed in mijn mond maar ik slikte het niet door, noway dat ik dat door ging slikken. "Slik het door Olivia" Zei hij, ik schudde mijn hoofd heftig heen en weer om uit zijn grip te komen. Maar mijn plan mislukte hij was te sterk, "Olivia je moet een keer ademen" Zei hij grijnzend. Hij had gelijk maar ik wist niet wat er in mijn mond zat. Ik hield het niet meer uit, als ik nu niet ademde stikte ik. Met een vies gezicht slikte ik, meteen hapte ik naar lucht. Jason keek tevreden en boeide me los "Zo moeilijk was het toch niet". Ik greep zijn kraag vast "Wat heb ik doorgeslikt!" Schreeuwde ik woedend, Jason bleef kalm "Rustig Liv het is maar vergif waardoor je binnen nu en tien minuten sterft". "WAT?!?" Schreeuwde ik, tien minuten om te leven! Ik gaf Jason een flinke klap in zijn gezicht "Waar is het tegen middel?" riep ik. Jason begon te lachen "Die is er niet", hij greep mijn handen vast "We zullen nu voor eeuwig samen zijn" riep hij blij. Opeens hoorde ik geram tegen de deur "Olivia!" hoorde ik Luke roepen, ik duwde Jason weg en rende naar de deur "Ik ben hier Luke help me!". Jason pakte me vast "Ik wil zelf ook niet dat het zo moet gaan maar we hebben geen tijd te verliezen, het spijt me Liv"

Luke POV;

"Ik ben hier Luke help me!" Was het laatste wat ik haar hoorde zeggen. Hard schopte ik tegen de deur aan maar er gebeurde niks, ik nam een aanloopje en gaf een mega klap tegen de deur aan. De deur vloog open, ik zag Jason staan. Aan zijn ogen kon ik zien dat hij drugs op had, Jason rende weg maar ik ging niet achter hem aan, Olivia was belangrijker op dit moment. De blik in haar ogen was leeg, het leek wel of ze een geest had gezien "Gaat het Olivia?".

----------------

Jason is gek geworden, Olivia gaat dood whaaaa Drama.

Wat denken jullie dat het einde is?

Bedankt voor het lezen xoxo