Fool Me Twice -Editing - (Completed)

Chapter 19: Is it over?

Jessica's POV

~~~~~~~~~~

Ang lakas ng kaba ko. Hindi ko alam kung bakit. Huminga ako ng malalim. Hindi na dapat ganito. It's just him. Ano naman ngayon kung magkikita kami. At isa pa tapos sa amin ang lahat. Pero bakit ganito pa rin ang pakiramdam ko. And I hate this feeling of excitement and anticipation .Nakakainis.

Kanina bago ako umalis hindi ko alam kung ano ang isusuot ko. Ilang beses din akong nagpalit ng damit. Then I decided to settle for a white cotton polo shirt. Fit ito. I let few buttons open on top. Para presko at magaan sa pakiramdam. I paired it with black skinny jeans and pumps. Nakailang ikot din ako sa salamin.

Tumingin ako sa relo ko. It's five to 7 am. I'm five minutes early. Wala pa siya. Baka isipin niya na atat ako sa pagkikita namin. Hindi nga ba? Hindi naman masyado. Ganito lang talaga ako laging maaga. Alam ng mga kasama ko sa shop yan. Ayoko ng late sa mga appointment. Kaya madalas ako talaga ang nauuna sa meeting place. Ibig sabihin hindi lang sa kanya ako ganito.

Bago ko pag aksayahan ng oras ang pag iisip ng mga walang kabuluhang bagay, sinimulan ko na ang aking trabaho. Sinuyod ng mga mata ko ang venue. Nilista ko ang mga details na kailangan kong idagdag para sa proposal ko sa plano. Malaki ito sa usual na size ng isang resto. It's a two-storey. Sa tantya ko ay humigit kumulang 300 na guests ang kasya. This resto started two years ago. Halos kasabay ng unang branch ng flower shop tinayo ko. Pero ngayon halos 20 branches na ito nationwide.

Ibig sabihin halos sabay kaming dumating dito sa Pilipinas. Ano kayang nangyari bakit siya umuwi? Kaya ako umuwi dito para iwasan siya.  Pero heto ako at nag aantay sa kanya. He set an appointment para sa package na kinuha niya for the resto opening. Of all the flower shops bakit sa shop ko pa sila napadpad ng gabing yun. Parang nananadya ang pagkakataon.

Maraming tanong ang sumasagi sa isip ko. Ano kayang nangyari sa kasal nila nung babaeng linta? Natuloy kaya ang kasal nila? Siguro. Kasi base sa huling nakita ko nung nasa coffee shop sila sa New Jersy masaya ang mga ito. They looked good together.

Isang malalim buntong hiniga ang pinakawalan ko nang makarinig ako ng tunog ng sasakyan. He's here. Isang gray ng latest model ng Lexus ang pumarada sa tapat ng main door entrance. He did not change car brand. Yung modelo lang ang pinalitan niya. But he has an SUV type this time.

The car door opened at iniluwa nito si Ambrose. Ngumiti ito nang makita ako. Hindi ko alam kung gaganti rin ako ng ngiti. I had the chance to assess him. He's wearing a crew neck plain grey shirt ang faded jeans. Ganito ang mga gusto niya isuot kahit dati pa. His shirt is loose fit kaya makikita mong medyo bakat ang mga muscles niya sa braso at dibdib. Pumuti siya lalo. Parang tumangkad siya at lumaki ng konti.

His shoulders are broader. I still remember how those powerful muscles felt around me. Pumukit ako ng madiin. Bakit ako nag iisip ng ganito? Ito ang lalaking nanakit sa damdamin ko few years back. Ipinagtabuyan niya ako at hiniwalayan. Hindi kami nagkita ngayon para mag usap at magbalikan. Ito ay isang business meeting lang.

Huminto siya saglit nang humarap ako sa kanya. He scrutinized me from head to toe. Do I see admiration from his eyes? I think so. Well, I can tell believe me. And my heart leaped. He smiled and walked towards my direction.

" Hi!" bati nito habang kinukuha ang mga susi sa bulsa niya. " Sorry nalate ako ng konti. May dinaanan pa kasi ako."

I gathered myself together. Ayokong mahalata niya na  hindi ako komportable. Napansin ko ang paperbag ng Starbucks na dala niya. I declined his offer to have breakfast with him. Sabi ko kasi saglit lang yung meeting namin at may iba pa akong appointment. Kaya siguro dumaan ito sa coffee shop.