Eternal Sunshine {The Criminal Syndrome} //COMPLETED //

CHAPTER 24 (Z)

အခန္း (၂၄)
"White Lizard "

ရာဇဝတ္သားခ်င္း ရာဇဝတ္သားခ်င္း သတ္ၾကပုတ္ၾကရင္ ဂ်ိဳကာတစ္ေကာင္လို ဉာဏ္ေျပးၿပီး ဗ်ဴဟာခ်မွတ္တာေတာ္တဲ့ ရာဇဝတ္သားက ေနာက္ဆုံးမွာ အႏိုင္ရသြားတတ္တယ္။ လက္နက္ကိုင္ၿပီး က်ပ္မျပည့္ေနရင္ လက္နက္မရွိတဲ့အခါ ေသမွာပဲ။ အခ်ိန္တိုင္း လက္နက္အားကိုးေနတဲ့ေကာင္က တကယ္သတၱိရွိေနတာ မဟုတ္ဘူး။ သူ႔အေၾကာက္တရားကို လက္နက္အေကာင္းစားနဲ႔ဖုံးထားတာေလ။

ဂ်ိဴကာလိုေကာင္က လက္နက္မရွိရင္ေတာင္ခဘယ္ေတာ့မွ မေသဘူး။ သူ႔မွာဘာအေၾကာက္တရားမွ မရွိေနသလို ရန္သူေတြထက္ အကြက္ခ်တာေထာင့္ေစ့လို႔ Batman ေတာင္ ဉာဏ္ႀကီးရွင္ဂ်ိဳကာရဲ႕အကြက္ေတြထဲကို လွလွပပ ဝင္ဝင္သြားေသးတယ္ မဟုတ္လား။

ေနာက္ၿပီး တရားဥပေဒဆိုတဲ့ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္အရာႀကီးမွာ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ကန႔္သတ္ခ်က္ေတြရွိေနတယ္။ ယုတ္မာတာကို သက္ေသအေထာက္အထားျပႏိုင္ရင္ေတာင္ တရားခံဘက္က ပိုက္ဆံနဲ႔အာဏာပါဝါကို သုံးႏိုင္ရင္သုံးႏိုင္သေလာက္ ကိုယ္မွန္ေနလည္း ရႈံးမွာပဲ။ ဒီေတာ့ တရားဥပေဒနဲ႔ရင္ဆိုင္လည္း ရႈံးမွာေသခ်ာေနတဲ့အခါ ေၾကးစားလူသတ္သမားေတြကို သူတို႔ရဲ႕အဆင့္လိုက္ငွားၿပီး သတ္ခ်င္တဲ့လူကို ငရဲလမ္းဆီ ေျဖာင့္ေအာင္ ပို႔ခိုင္းလာၾကတယ္။

ေနဟန္မႈိင္းက အဲဒီလိုေၾကးစားတစ္ေယာက္၊ ဒါေပမဲ့ သူ႔မွာလက္နက္ပစၥည္းအစုံမရွိေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကပဲ ေထာက္ပံ့ေပးေနရတယ္။ သူသတ္ရမဲ့လူက သတ္ရခက္ခဲေနတဲ့အခါမ်ိဳးမွာဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ကူညီတာေပါ့။ တစ္ခါတေလ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕နဲ႔ လူသတ္ႏိုင္သလို ကံဆိုးခ်င္ရင္လည္း သတ္ရမဲ့လူေတြက ဂန္းစတားေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ အဆင့္နိမ့္တဲ့ မားဖီးယားunder boss ေတြျဖစ္ေနတာမ်ိဳး။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္က စူပါဟီး႐ိုးျဖစ္ခ်င္ခဲ့ၾကတယ္။ အခုကေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္သတိထားမိၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ စူပါဗီလိန္ဂ်ိဳကာေတြျဖစ္ေနၾကၿပီ။

"When I was young
I'd listen to the radio
Waitin' for my favorite songs
When they played I'd sing along
It made me smile...."

ေျမေအာက္ခန္းအတြင္း အဝါေရာင္မီးလုံးတစ္လုံးသာရွိသည္။ ေရွးေခတ္ေပါ့ဂီတသီခ်င္းတစ္ပုဒ္က အခန္းအတြင္း မေႏြးေထြးသေယာင္ရွိသည့္ ထိုမွိန္တိန္တိန္အဝါေရာင္မီးလုံးအလင္းႏွင့္အတူ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းသည့္စိတ္ခံစားမႈမ်ားကို ေပးစြမ္းေနသည္။