အခန္း (၁၆)
ဖုန္းကိုင္ပါ ကိုယ့္အခ်စ္ေလး
"လူႀကီးမင္းေခၚဆိုေသာဖုန္းမွာ ဆက္သြယ္မႈ ဧရိယာျပင္ပသို႔ ေရာက္ရွိေနပါသျဖင့္ ေခၚဆိုလို႔ မရႏိုင္ပါရွင္"
အား....ေခၚတိုင္း မကိုင္ေနတာပဲ။ ဒီေကာင္ေလးကေတာ့ေလ။ ဒီလူကို သူကပဲ အရင္စခ်စ္ခဲ့ၿပီးမွ ဘာေၾကာင့္မ်ား အဆက္အသြယ္ျဖတ္ႏိုင္တဲ့အထိ လြယ္လြယ္စြန႔္ပစ္ႏိုင္ရတာလဲ။ ဒီလူကေတာ့ သူမွသူျဖစ္ေနၿပီ။ တစ္ေလာကလုံးမွာ သူ႔ကိုပဲ အခ်စ္ဆုံးျဖစ္သြားခဲ့ၿပီးမွ ထားခံခဲ့ရတယ္တဲ့။ သူ ငါ့ကိုေျပာသြားတာေတြက လိမ္မေျပာဘဲ တကယ့္အမွန္တရားေတြ ေျပာေနခဲ့တာလား။
စခ်စ္တဲ့လူေတြက ပိုစြန႔္ပစ္လိုက္ဖို႔ အဲဒီေလာက္ထိပဲ လြယ္လြန္းေနတာလားဗ်ာ။
ဟူး....ခံျပင္းလိုက္တာ။ မေက်နပ္လိုက္တာ။ ခုေနမ်ား ေရွ႕မွာေပၚလာရင္ သူ႔မ်က္ႏွာလွလွေလးကို ဆြဲထိုးၿပီးေတာ့ အာဘြားေပးမိေလာက္မယ္။
ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ ဘယ္ျပန္ညာျပန္ ဆြဲထိုးၿပီးေတာ့ " မင္းငါ့ကို ဘာလို႔ထားသြားတာလဲ" လို႔ ေျပာမယ္။ ၿပီးရင္ နမ္းၿပီးေတာ့ "ငါ့ကို မင္းထားခ်င္သလို ထားလို႔မရဘူး" လို႔ ေျပာရင္း အသက္ရႈရပ္သြားတဲ့အထိ နမ္းပစ္မယ္။
ဖုန္းမ်က္ႏွာျပင္ေပၚက ေခၚဆိုမႈကို ျပန္မေျဖခဲ့ေသာ အမည္နာမေလးကိုၾကည့္ရင္း ေနေဒြးဒံခမ်ာ စိတ္ကုန္ျခင္းသက္ျပင္းေငြ႕မ်ားစြာကို ဆက္တိုက္လႊတ္ထုတ္ေနမိသည္။ လည္ေခ်ာင္းကေန အစာအိမ္ထဲသို႔ စီးဝင္သြားခဲ့ေသာ ယမကာအရွိန္မ်ားေၾကာင့္ သူ႔ေခါင္းက တျဖည္းျဖည္းမူးေဝသည္ထက္ ပို၍မူးေဝလာသည္။ မ်က္စိမ်ား နီျမန္း၍ ေလးလံလာရင္း။
မၾကာခင္ အညိဳေရာင္လည္သာဆိုဖာခုံႀကီးတြင္ အိပ္ေမာက်သြားေတာ့သည္။
"မင္းေျပာသမွ်စကားေတြကို အလိမ္ေတြလို႔ပဲ ငါ့ရင္ထဲကေန သိေနတယ္။ မင္းက ငါ့ကိုဆို လိမ္ေျပာတိုင္း အၿမဲတမ္းညံ့တဲ့ကေလးတစ္ေယာက္ေလ။"
"ညီအစ္ကိုသူငယ္ခ်င္းေတြလိုပဲ ဆက္ေနၾကမယ္ေလ။ အဆင္မေျပဘူးလား။ ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပဘူးဆိုလည္း တစ္ခုေတာ့ လိုက္ေလ်ာေပး။ ကိုယ္တို႔စေတြ႕တုန္းက အရက္အတူတူေသာက္ခဲ့ၾကတာကို မွတ္မိမွာေပါ့။ ဒီည ကိုယ္နဲ႔ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ အရက္တူတူေသာက္ေပးပါလား။ ဒီတစ္ညေလးပဲ ေနာက္ဆုံးကိုယ္နဲ႔ေနေပးပါ။ ၿပီးရင္ မင္း ထြက္သြားလို႔ရပါၿပီ။
YOU ARE READING
Eternal Sunshine {The Criminal Syndrome} //COMPLETED //
Romanceနှလုံးသားရဲ့ အမှောင်မိုက်ဆုံးနေရာမှာ အလှပဆုံးဖြာကျနေတဲ့ နေရောင်ခြည်လေးဟာ မင်းပါပဲ။ မင်းပေးတဲ့ မေတ္တာတွေကြောင့် ပြိုလဲလုဆဲ ငါ့ကမ္ဘာဟာ တစ်ဖန် ရှင်သန်ခွင့်ရခဲ့ပေါ့။ စိတ္တဇ၊ အရိုင်းဆန်လွန်းတဲ့ ဒီ universe ထဲ လမ်းပျောက်နေတုန်း မင်းသာ ငါ့ရဲ့လမ်းပြကြယ်၊ ...
