លោកគ្រូ(២)

5K 177 9
                                    

"យ៉ាងមិច?"

"ឃ្លានបៅ"

"អត់ទេ ទីនេះជាសាលាមិនអាចធ្វើបែបហ្នឹងបានទេ"

"បើអញ្ចឹងអូនត្រឡប់ទៅផ្ទះយើងវិញទៅណា ផ្ទះយើងក៏មានហេតុអ្វីបានជាអូនមកនៅកន្លែងនេះទៅវិញបងមិនយល់ពីអូននោះទេ"ជុងហ្គុក ផ្ទះមានឱ្យនៅយ៉ាងធំមិននៅទេបែរជាមកនៅទីនេះទៅវិញ

"គឺអូនគ្រាន់តែចង់ប្រើជីវិតឱ្យដូចនិស្សិតទូទៅខ្លះនោះអី"

"ប៉ុន្តែបងត្រូវដាច់របបហើយ"

"ត្រឹមតែមួយឆ្នាំតើ ឆ្នាំក្រោយអូននឹងរើទៅនៅផ្ទះរបស់ពួកយើងវិញហើយ"

"ប៉ុន្តែវាយូរណាស់សម្រាប់បងដឹងទេ"

"អូខេៗ អូនដឹងហើយ ឥលូវបងចង់បានអ្វីប្រាប់មកចាំអូនឱ្យ ប៉ុន្តែមិនអាចលើសបានទេណាព្រោះនៅទីនេះឮសម្លេង"ឮថេហ្យុងនិយាយបែបនេះទៅហើយជិងហ្គុកក៏មិនបានទាមទារអ្វីច្រើនដែរគ្រាន់តែសម្លឹងមើលទៅត្រង់ដើមទ្រូងរបស់នាងហើយមើលមុខនាងម៉ក់បែបឱ្យនាងយល់

"ចំមែនហើយ មនុស្សចាស់មិនទាន់ផ្តាច់ដោះនេះ"ថេហ្យុង យល់ការមុននឹងដើរទៅដាក់ខ្លួនអង្គុយលើគ្រែគេងបន្ទាប់មកទើបលាត់អាវឡើងលើបង្ហាញឱ្យឃើញដើមទ្រូងមូលខ្លំរបស់នាងដែលមិនសូវជាធំប៉ុន្មានតែក៏មិនតូចណាស់ណាដែរ ជុងហ្គុកឃើញបែបនេះទើបប្រញាប់វាឡើងទៅតាមមុននឹងដាក់ខ្លួនគេងទៅតាមនាងដែរបន្ទាប់មកទើបយកមមាត់របស់ខ្លួនទៅលេបត្របាក់ចុងដើមទ្រូងរបស់នាងយ៉ាងជក់ចិត្តចំណែកដៃម្ខាងទៀតច្របាច់លេងតាមចិត្តដូចកូនក្មេងដែលបៅដោះម្តាយគ្មានខុសគ្រាន់តែថាក្មេងនេះគឺជាក្មេង២៨ឆ្នាំតែប៉ុណ្ណោះ វាជាទម្លាប់ទៅហើយដែលពួកគេតែងតែធ្វើវាបែបនេះនិយាយរួមតាំងពីពេលរៀបការដំបូងៗម្ល៉េះដូច្នេះវាមានរយៈពេលមួយឆ្នាំហើយ ពោលគឺចាប់តាំងពីពេលដែលថេហ្យុងរៀននៅថ្នាក់ទី១២មកម្ល៉េះប៉ុន្តែទោះបីជារៀបការមួយឆ្នាំហើយពិតមែនក៏ដោយ ប៉ុន្តែពួកគេទើបតែចុះអេតាស៊ីវិលប៉ុន្មានថ្ងៃនេះទេ ព្រោះថេហ្យុងទើបតែគ្រប់អាយុ ហើយមិនចាំបាច់បារម្ភនោះទេថាបែបនេះពួកគេមានអីៗជាមួយគ្នាយ៉ាងមិចនោះនិយាយរួមគឺធ្វើជាមួយគ្នារាប់ភ្លេចទៅហើយ គ្រាន់តែពួកគេការពាររៀងខ្លួនតែប៉ុណ្ណោះព្រោះថេហ្យុងគឺនៅក្មេងហើយនៅរៀននៅឡើយទើបមិនចង់ឱ្យភ្លាត់ស្នៀតនាំឱ្យប៉ះពាល់ដល់ការរៀនសូត្ររបស់នាង

🔞 SHORT NOVELS 🔞Where stories live. Discover now