អង្គរក្សរូបស្រស់🔥 (៥)

6.4K 151 8
                                    

៧ម៉ោងក្រោយ

"ហឹម"សម្លេងក្រហឹមដើមកបន្លឺឡើងចេញពីបំពង់កអ្នកដែលសន្លប់អស់យៈពេល៧ម៉ោងមកនេះឱ្យបើកភ្នែកឡើងមកក្រឡេកមើលជុំវិញនៃបរិវេណបន្ទប់ទើបដឹងច្បាស់ថាបន្ទប់នេះជារបស់អ្នកណា

"ភ្ញាក់ហើយ?"សម្លេងបន្លឺឡើងនៅនឹមាត់ទ្វារដោយកម្លោះសង្ហាចនជុងហ្គុកកំពុងតែដើរចូលមកដោយមានត្រឹមតែកន្សែងពោះគោមួយនៅជាប់នឹងចង្កេះតែប៉ុណ្ណោះ

"ចា៎ស"ថេហ្យុង តបទៅវិញទោះមិនចង់ក៏ដោយប៉ុន្តែបើនាងនៅរឹងរូសមិនឆ្លើយលទ្ធផលប្រាកដជាដូចកាលពីព្រឹកមិញយ៉ាងអញ្ចឹង

"បើភ្ញាក់ក៏ល្អហើយ តោះទៅញ៉ាំបាយ"ជុងហ្គុក និយាយរួចទើបដើរទៅលើបីថេហ្យុងចុះទៅបន្ទប់ញ៉ាំអាហារទាំងដែលខ្លួននាងនៅននលគោកនៅឡើយចំណែកថេហ្យុងបាមត្រឹមតែស្ងៀមៗព្រមឱ្យនាយលើកដាក់តាមចិត្តនឹងឯងព្រោះដឹងថាទោះជានាងចង់ប្រកែកក៏មិនបានផលដែរមានតែនាំទុកដាក់ខ្លួនបន្ថែមទៅវិញទេ សភាពរបស់នាយកាលពីព្រឹកមិញពិតជាមិនអាចធ្វើឱ្យនាងភ្លេចហើយឈប់ភ័យបាននោះទេ

"ឆាប់ញ៉ាំទៅ នាងមិនទាន់បានញ៉ាំអ្វ៏តាំងព៏ថ្ងៃមែនទេ ប្រាកដជាឃ្លានហើយ"ជុងហ្គុក ចូលមកដល់តុកអាហារក៏ដាក់ថេហ្យុងឱ្យអង្គុយលើភ្លៅរបស់នាយ មុននឹងពោលឡើងពេលដែលថេហ្យុងគិតតែពីសម្លឹងមើលអាហារនៅលើតុមិនព្រមញ៉ាំទាល់តែសោះ

"គឺ គឺ ខ្ញុំញ៉ាំមិចនឹងកើតទៅ បើលោកនៅតែបែបនេះនោះ"ថេហ្យុង ពោលឡើងស្របនឹងភ្នែកក៏ទម្លាក់ចុះមើលនៅត្រង់ដើមទ្រូងរបស់បាងត្រូវនាយច្របាច់លេងឡើងជាំអស់ទៅហើយទោះនាងចង់ញ៉ាំអស់អារម្មណ៍ញ៉ាំលែងចូលដែរ

"បានបើអញ្ចឹងខ្ញុំឈប់លេងហើយ នាងញ៉ាំចុះ"ឮបែបនេះជុងហ្គុកក៏ដកដៃចេញវិញដើម្បីឱ្យនាងបានញ៉ាំបាយតាមសម្រួល

"អាស់ៗ"លោកអ៊ើយកំពិងតែញ៉ាំបាយសុខៗស្រាប់តែលេចចេញនូវសម្លេងថ្ងូរចេញមកហើយមូលហេតុនោះក៏មិនមានអ្នកណាឆ្ងាយក្រៅពីកម្ល៉ោះសង្ហាជុងហ្គុកយើងនឹងឯងដែលឱនទៅលេបត្របាក់ដើមទ្រូងរបស់នាងចំណែកឯម្រាមដៃកណ្តាលវិញលូកដកចេញដាក់ចូលត្រង់ចន្លោះភ្លភនាងធ្វើមិនដឹង ទុកឱ្យអ្នកដែលត្រូវគេលូកលាន់ឯនេះញ៉ាំបាយផងថ្ងូរផងទាំងពិបាក

🔞 SHORT NOVELS 🔞Where stories live. Discover now