Ester's POV
Kanina pa ako palakad-lakad sa palibot ng kukungang ito. Hindi ko maiwasang mag-alala kay Heaven at Reen. Sumisikip na ang paghinga ko dahil sa sobrang pag-aalala. I keep on biting my lips at pinapaulit-ulit ang mga salitang 'sana ayos lang sila' sa isip ko.
"Papunta na sila Rathro dito," napamulat ng mata si Masked Mistress mula sa pagmemeditate nang banggitin niya ito.
"ANO!" nanginig ang buong sistema ko dahil sa narinig. Nagsitayuan ang balahibo ko at nakadama ako ng panlalamig. "Masked Mistress, ano na'ng gagawin natin?"
"We have to get out of here." Hinawakan ni Masked Mistress ang bakal na rehas. She remained calm like she always do; ibang-iba sa nadarama ko ngayon.
"Pero paano!"
"I-iyan ang hindi ko rin alam," saad niya kasabay nang pagbitaw niya sa rehas na tila siya'y nawalan na ng pag-asa.
"Tiyak mamamatay tayo rito kapag naabutan tayo ni Rathro!" Palakas nang palakas ang tibok ng puso ko at namumuo na rin ang butil ng pawis sa noo ko.
"Don't panic, Ester. Hindi ka rin makakapag-isip nang mabuti sa ganyang sitwasyon."
I tried to calm my breath as what Masked Mistress advised until it became stable. "Now what? We can't surely rely on our raw strength. We only have our signus but it is sealed by a sealing magic of this cel..."
"I said don't panic." she interrupted. "Wait... Your signus! That's right! Your signus can get us out of here!"
Nasalubong ang dalawang kilay ko. "Anong ibig mong...?"
"Come to think of it, Ester. Base sa kinwento mo sa akin, your links seemed to appear when you needed them....I mean, your links were created because you needed them, don't you think?"
Napaatras ako sa sulok as the memories of my past rummaged in my mind. Papa told me about my first link. Uno appeared when I was a baby. I was hungry but I couldn't speak so Uno was created to show what I wanted to show through illusions. My first link was created because I needed her.
My second link, Dos, was created because I needed to comfort myself from the death of my pet. When I had to heal someone, Tres was created. When I needed to help my parents fight with monsters, Quatro was created. I needed to find out the truth about my signus, that was why Singko appeared. It was Sais who eased my emotions and pain from the death of my family. Then there was Siete who was accidentally created, but she has the ability to control gravity maybe because of how pressured and down I felt when she was created.
"Do you also think this makes sense? I am sure those were not just coincidences." Masked Mistress uttered. Maari ngang tama siya pero ano ang gagawin ko?
"Uh! Ummm...hindi pa rin ako sigurado! But if it really does, anong gagawin ko?"
"Emotions, Ester," Masked Mistress emphasized.
My sleeping links are always there. They are just waiting for what ability they are going to manifest. They manifest ability based on what I desire and what I truly need. And my desires are the products of my emotions. "What should I feel?" tanong ko sa sarili ko at hindi ko inaasahang maririnig ito ni Masked Mistress.
"See Ester? Pati ikaw ay nalilito na rin sa nararamdaman mo. Unti-unti mo nang nakakalimutan kung sino ka. Just be yourself. Feel the truth!" Tila nabuhusan ako ng malamig na tubig sa sinabi ni Masked Mistress. Tila sinapak ako ng katotohanan dahil sa mga salitang iyon.
"Truth," I mouthed at napakagat-labi. Dahan-dahan kong pinikit ang mga mata ko at nagpakawala ng malalim na hininga. May punto nga siya. Maybe this is the reason why I couldn't wake new links these past few months! Because I hid! I pretended! I masked my true identity hanggang sa makalimutan ko kung sino ba talaga ako. I become hidden for so long. Maybe now is the time to be myself, to feel my true feelings.
For the sake of my friends...
To save Heaven and Reen...
To be with Finnix...
..and for Lucas
'I WANT TO ESCAPE FROM HERE!'
I shouted in my mind. Strong emotions of hope flowed all over my body, like a river without an end. Something inside me qng parang nabibiyak. I dived into my consciousness and I saw one of the close doors inside, unti-unting nagkakalamat hanggang sa bigla itong sumabog. I heard a loud bang that almost ripped my senses.
"It's working!" I heard Masked Mistress exclaimed. May nagbago. Para bang may nakakasilaw na liwanag ang nasa harap ko na pilit pumapasok sa paningin ko kahit pa nakasara ang mga mata ko. I felt something strange yet familiar. The feeling of my link waking up, the feeling of new immense power. Pagdilat ko ng aking mga mata ay bahagya akong nasilaw sa liwanag na dala ng kung ano man ang nasa harap ko. Isang gintong liwanag na bagamat nakakasilaw ay hindi masakit sa mata. Nagmistula itong araw na hindi mainit.
Lumapit ako sa liwanag at hinawakan ito. I touched the light and I felt no harm but joy, hope and excitement. May nag-uudyok sa aking pumasok sa loob ng liwanag. Sinasabi nitong kailangan kong pumasok dahil may isang magandang bagay ang nag-aabang sa likod nito.
"They're here," Masked Mistress reported at kaagad na tinulak ako papasok sa loob ng liwanag. Nilamon kami parehas ng liwanag. A second later, both of us ended up falling on the ground covered by bermuda grass. I felt the gentle sharpness of the grasses touching my face. Umubo ako at tinukod ang aking dalawang kamay para maiangat ang sarili. "Sorry for that, Master!"bigla ko na lang narinig. My eyes grew wide. Pagtingala ko kung saan ito nagmula ay isang babaeng kamukha ko ang una kong nasilayan, naka-angat ang kamay nito na parang gusto akong tulungan makabangon.
Is she my new link?
Inabot ko ang kamay ng babae saka tumayo. Bahagya pa akong nawalan ng balanse ngunit inalalayan niya muli ako. When I finally stabled myself, the lady with the same face kneeled in front of me, "Give me a name, Master, and I will follow you."
'She is really my new link!' I wanted to scream and jump out of excitement but she hid it. That is not the right way of welcoming my new link. "Otso! You are now Otso, my eighth link."
"I am now Otso, a portal maker. I can bring you anywhere you want as long as you can picture out the place. I can be your escape route if you are in danger," she formally introduced. Napangiti ako sa kaniya at sa kaya niyang gawin.
"So sa'n mo kami dinala?" pagsingit na tanong ni Masked Mistress kay Otso. The portal is now gone laya bahagyang nadilim din ang paligid.
"Sa lugar kung sa'n sa tingin ni Ester ay ligtas siya," mahinhing sagot niya. Kaagad ko namang nilibot ang paningin ko sa paligid. Bagama't madilim at halos wala akong maaninag ay tila pamilyar sa pang-amoy ko ang lugar; mahalimuyak, presko at maamoy ang aroma ng damo. Kung hindi ako nagkakamali, ang lugar na ito ang tinuring kong pangatlong tahanan: ang Signus Academy. Nasa likod kami ng Signus Academy kung saan wala masyadong dumadaan at nababalot ng katahimikan.
"Huwag kayong gagalaw!" mapagbantang boses ng isang lalaki. Nagmula ito sa likod namin ni Masked Mistress. Nagsimulang lumapit sa amin ang lalaking nagmamay-ari ng boses. I did not dare to take a look at ganoon din si Masked Mistress. Kahit na nakatalikod ako ay alam kong papalapit na siya sa amin sa pamamagitan ng tunog ng mga yapak niya.
"Don't move. Let me handle him. But lend me your back just this once," Masked Mistress whispered beside me. Naririnig ko kung paano niya bilangin ang natitirang yapak ng lalaki bago ito makalapit sa amin, "...three, two, one!" Masked Mistress took a step on my back. Mabuti na lang at nakuha ko ang ibig niyang sabihin sa sinabi niyang 'lend me your back' kaya pinatibay ko ang likod ko. She kicked my stiffened back to enable herself to dive backwards. She doved mid air passing above the man's head and completely landing behind him. Kaagad niyang sinipa and likod ng tuhod nito; sapat para mapaluhod ang lalaki at saka binali ang leeg. Nanlaki ang mga mata ko sa nasaksihan. "Did you..." Kaagad kong pinulsuhan ang lalaki.
Nakahinga ako nang maluwag nang madama ko ang pintig ng pulso nito. Akala ko pinatay niya na ang lalaki. Nang magtama ang tingin namin ay tinarayan niya lang ako. "Do you really think I am that cruel?"
I smiled to her awkwardly. My heart felt a guilt because of what she just said. Nakalimutan ko na may rason siya kung bakit nagawa niya ang lahat ng iyon sa nakaraan. Now I am starting to respect and admire her. "Ano pang tinitingin-tingin mo? Let's go!"
"Ah..eh.." I'm suddenly out of words kaya tumayo na lang ako at sinundan siya. Parehas kaming naging alerto habang naglalakad sa madilim na parte ng Signus Academy. I just realized na ang lalaki kanina ay isa sa mga alagad ni Rathro and there are lots of them ang nagkalat at nakabantay sa Signus Academy so we must be alert.
"Sandali..saan ba talaga talaga tayo pupunta?" tanong niya.
"Di' ko alam. Kaya nga ako nakasunod sa'yo eh!"
I saw her closed her eyes and sighed. "Okay, maghanap na lang tayo ng bakanteng silid dito na pwede nating palipasan ng gabi."
"Hindi ba delikado dito? Ibig kong sabihin ay maraming nakabantay na alagad ni Rathro."
Humarap siya sa akin at binigyan ako ng hindi ko maintindihang tingin. Pinatong niya ang kanang palad niya sa ulo ko. "This place is dangerous, yes, but it is also the safest one. Rathro would not think that we're here dahil nasa isip niya na bantay sarado niya ang lugar na ito. We just have to be alert and do everything to not get caught," she smiled as she said the last word, a smile saying that she knows what she's doing and it is the right thing to do. Well, I agree though. Masked Mistress is a well known killer and hiding is one of her thousands of impressive skills. Maybe this would work. I should trust her.
Time zipped by.
Narating namin ang isa sa paborito kong lugar dito sa akademya, ang dorm kung saan magkakasama kami nina Heaven, Crystal at Hydra. Napagdesisyunan naming pareho na sa kuwarto ko na lang tumuloy kaya kami naparito. Marahan kong binuksan ang main door. Bumungad sa amin ang madilim na living room. "Singko, masked-up," pumulupot sa mga ugat ko ang lubid ni Singko hanggang sa naging malinaw ang paningin ko. Heightened senses is always a great help.
I guided Masked Mistress papunta sa abuhing kulay na pinto ng kuwarti ko. As soon as I reached the door ay kaagad itong nagbukas. Dahan-dahan nitong pinakita kung ano ang nasa loob. Una kong napansin ang kaakibang disenyo ng kuwarto ko, ang mga sandatang organisadong nakadikit sa dingding. Hanggang sa paglibot ng paningin ko ay bigla na lang kumalabog nang malakas ang puso ko. Na para bang gusto niyang kumawala mula sa rib cage kong nagkukulong sa kaniya.
Nakikita ng mismong dalawang mata ko ang nakatalikod na lalaking pinangungulilaan ko, ang lalaking dahilan ng halu-halong emosyong nadarama ko. Hinihimas niya ang kutson ng kama kung saan siya nakaupo.
"Finnix," pagtawag ko sa pangalan niya. His hand that was touching the bed suddenly stopped moving. Mabilis siyang tumayo at humarap sa akin. Nagtagpo ang mga mata namin. Inaasahan kong babanggitin niya ang pangalan ko katulad sa paraan kung paano ko binaggit ang pangalan niya pero wala. Bagkus, isang mahigpit at mainip na yakap ang ginanti niya. Mahigpit. Labis na mahigpit at puno ng kahulugan. Actions are really better than words. His actions are filled with so much feelings that can't be express in words. This is all that I need.
I started to move my hands at niyakap siya nang mas mahigpit.
"I miss you too, Finnix."
***
Third Person POV
"NASAAN?"
"NASAAN NA SILA!"
Sabay-sabay na lumuhod ang mga kawal. Their lips were trembling at pigil-hiningang nagsalita ang tumatayong pinuno nila. "K-kanina lang ay nandyan pa sila..."
"Sinasabi mo ba na nakatakas ang dalawa!" daig pa ang kulog at kidlat ng pagsigaw na ito ni Rathro. It was not a question but a threat wherein a simple yes would cause their death.
"Patawad Mahal na Hari. Karapat dapat kaming parusahan!"
"Arrrrrrrgggghhhh! Mga walang kwenta!" Rathro raised his hand and a black mist oozed from it. Binalot nito ang tatlong kawal na nakaluhod at nang mawala ang itim na usok ay kapansin-pansin ang pangingitim ng mata nilang tatlo. "You are all useless beings! Mas mabuti pang mamatay na kayo at maisailalim ko kayo sa kontrol ko!" Rathro vented out his anger to the prison guards which ended up killing them. Alvar beside him felt the cold thrill up to his neck He was about to say something but he held himself to not add up to Rathro's anger. Napalunok na lang siya ng laway nang bumaling sa kaniya ang mga mata ni Rathro na tila uhaw sa pagpatay. "Spill it."
"R-rathro, she will surely pose a threat to you. Don't you think we have to postpone your..."
"No! Hindi pwede! Matutuloy ang koronasyon ko buhay man o patay ang babaeng iyon. She is nothing compared to me!...yet." Nanlilisik ang mga mata ni Rathro matapos niyang pakawalan ang mga katagang iyon.
Nanatiling hindi kumbinsido si Alvar sa sinabi ni Rathro. As long as the girl was alive, she will be a danger to Rathro, so as well as him. "Don't you think she would..."
"She won't," Rathro stared at his palm together with his moving fingers, his left eyebrow was also raised and his lips twitched for a bit.
"It seems like you already have..."
"Yes, I already have a plan."
Rathro lifted his hand where a black mist was produced. Gumapang ang itim na usok hanggang sa dumapo ito sa lupa. Isang anino ng nilalang ang unti-unting nabubuo hanggat sa kalauna'y nag-anyong tao ito. Nakatayo ito nang walang malay katulad ng isang bangkay, walang buhay. Rathro touched the man's forehead where a mysterious black energy travelled throughout its body. Biglang nagbukas ang mga mata ng lalaki kasabay ng paghugot ng malalim na hininga.
Shock and confusion were written all over his face. "Why am I alive again?"
"Because you are going to serve me once again, Egar."