ငိုက်စိုက်ငိုက်စိုက်နဲ့သူလျောက်လာလိုက်တာ
ဂေဟာခြံဝန်းနားရောက်လာပြီ။ရောက်လာပြီးမှဝင်သင့်မဝင်သင့်တွေဝေနေပြန်သည်။
ဒုက္ခရောက်သွားစရာနေရာမရှိတော့ဂေဟာပြန်လာတယ်လို့မာသာကြီးတို့ကသတ်မှတ်လေမလားစိုးရိမ်မိတယ်။ဒါပေမယ့်လည်း
သူ့မှာတကယ်လည်းသွားနေစရာမရှိ။
ဆယ်ဟွန်းငိုင်နေမိသည်။ဆေးရုံကဆင်းပြီးတာနဲ့သူတခါတည်းထွက်လာခဲ့တာ။
နေမကောင်းဖြစ်ထားတာရောစိတ်ပင်ပန်း
သည့်ဒဏ်တွေပါပေါင်းလို့လူကမဟန်နိုင်တော့ပေ။ဂေဟာခြံဝန်းတံခါးကိုမှီကာထိုင်ချလိုက်သည်။မာသာကြီးတို့ကလက်ခံလောက်
မှာဘာလေ။အားတင်းကာသူပြန်ထရပ်ပြီး
ဘဲလ်ကိုနှိပ်လိုက်သည်။
သူ့ကိုတွေ့ရောမာသာကြီးကမျက်ရည်ကျပြီးပွေ့ဖက်သည်။
"ကလေးရယ်ပင်ပန်းနေပြီမလား
စိတ်ထဲမကောင်းလိုက်တာ "
အခုမှသူ့မှာမိဘအိမ်ပြန်ရောက်သောသားသမီးနှယ်ပင်ပန်းသမျှကြုံခဲ့သမျှရင်ဖွင့်ကာအတိုးချငိုမိသည်။
"မာသာကလေးလေးဘယ်လောက်တောင်
နာကျင်လိမ့်မလည်း၊တိတ်တော့နော်
ကလေးဒီကိုအရောက်လာတာတော်သေးတယ်၊တခြားသာထွက်သွားရင်မာသာတို့လည်းကူနိုင်မှာမဟုတ်ဘူးကွယ် "
မာသာဆီကသူဒီကိုရောက်လာတယ်
ကလေးကိုလာရှာတာဆိုသောအပြောကြောင့်
ဆယ်ဟွန်း အံသြသွားရသည်။ဒါပေမယ့်
မပြတ်သားသောဇာတ်လမ်းကိုဆက်မကချင်တော့ဘူး။အဆုံးသတ်ဖို့ထွက်လာခဲ့တာ
ပြန်မသွားချင်တော့ဘူး။မပြတ်သားသော
သူမနဲ့ယှဥ်ရင်ကျွန်တော်ကအရေးမပါခဲ့သူ
အမြဲချန်ထားခံရတာ။
ရူးသွပ်ခြင်းအဆုံးသတ်သင့်ပြီမလား။
သားသမီးလည်းဆုံးရှုံးခဲ့ရပြီးပြီ။ဒီနာကျင်ဖွယ်ဇာတ်လမ်းကိုဆက်နေရင်ကျွန်တော်လောက်ရူးမယ့်သူမရှိနိုင်တော့။
ကိုယ်ကသာဖောဖောသီသီချစ်ခြင်းတရားကို
သူ့ဆီပေးပေမယ့်တန်ဖိုးမထားသောသူ။
*ပေးသောလည်းပေးတိုင်းပြန်မရတဲ့ချစ်ခြင်း
ကရင်နာစရာကောင်းသည်*
တန်ဖိုးမထားသူကိုမှအလွန်အကျွံသူပေးခဲ့တဲ့
ချစ်ခြင်းရဲ့နိဂုံးကမလှခဲ့။ရင်နာစရာဒီဇာတ်လမ်းကိုဆက်မကချင်တော့လို့သူထွက်လာတာ။
"မာသာတို့သူ့ကိုအကြောင်းကြားမယ်ဆိုရင်
ကျွန်တော်ထွက်သွားပါ့မယ် "
"မဟုတ်တာကလေးရယ်
အိမ်ထောင်ရေးဆိုတာဘယ်လို
အမြဲအဆင်ပြေနိုင်မှာလည်း၊သူစိမ်းနှစ်ယောက်ပေါင်းပြီးဘဝတစ်ခုတည်ထောင်ကြတာလေ၊သဘောထား
မတိုက်ဆိုင်တာလည်းရှိမယ်၊အမြင်မတူတာတွေလည်းရှိမယ်၊ဒါတွေကိုညှိယူရမှာ၊
ကလေးကထစ်ခနဲဆိုအိမ်ကထွက်လာလို့
ဖြစ်မလား "
ရီရတယ်။
မာသာတို့ကိုသူပြောခဲ့တာအကုန်လုံးကအမှန်
တရားဖြစ်မလား။သူ့အကောင်းတွေချည်း
ရွေးပြောမှာပေါ့။
"ကျွန်တော်ကရင်သွေးကိုဆုံးရှုံးခဲ့ရသူပါ
မာသာတို့လည်းသိပါတယ်၊မိဘမဲ့မို့
ကိုယ်ပိုင်မိသားစုဘဝကိုကျွန်တော်တို့လို
လူတွေဘယ်လောက်လိုချင်လည်းဆိုတာ၊
လက်လွတ်ဆုံးရှုံးခံမလား၊မဖြစ်ဖြစ်တဲ့နည်းနဲ့မိသားစုဘဝလေးမပျက်စီးရအောင်ထိန်းထားခဲ့တာ၊ဒါပေမယ့်.... ကျွန်တော် ကျွန်တော်ကသားသမီးကိုဆုံးရှုံးတာတောင် သူက သူက မိန်းမတယောက်အတွက်နဲ့လှည့်တောင်
မကြည့်ခဲ့ဘူး..... "
ဆယ်ဟွန်း စကားဆက်မပြောနိုင်တော့
ငိုရှိုက်နေရင်းသတိလစ်သွားသည်။စိတ်ရောကိုယ်ခန္ဓာကပါအရမ်းပင်ပန်းနေပြီလေ။
မာသာတစ်ယောက်ကချန်းယောလ်ဆီအကြောင်းကြားမလားပြောပေမယ့်အခြား
မာသာနှစ်ယောက်ကမပြောဖို့တားလိုက်သည်။သူတို့ကလေးပုံကြည့်ရတာစိတ်ရောကိုယ်ပါပင်ပန်းနေပုံ။ကလေးနေကောင်းမှချော့မော့ပြီးပြန်ခိုင်းရမယ်။အခုတော့အနားယူခိုင်းလိုက်တာအကောင်းဆုံးဖြစ်မယ်။
+ Marriage Life +
သူတို့နေထိုင်ရာတိုက်ခန်းဆီပြန်ရောက်ပြီ။
ဘေးအခန်းတွေကိုသွားမေးကြည့်သော်လည်းကောင်လေးပြန်လာတာမတွေ့မိဘူးလို့ဖြေကြသည်။ချန်းယောလ်
ခေါင်းပေါက်မတက်တွေးလည်းအဖြေကထွက်မလာခဲ့။ဘယ်ဆီကိုသွားနေခဲ့တာလည်း
ဟွန်းလေး။စိတ်ပူနေပြီမို့ပြန်လာခဲ့ပါလားကွာ။
တစ်ရက်ကျော်မတွေ့ရတာသူ့စိတ်ထဲပူနေပြီ။
နေလည်းမကောင်းသေးဘဲဒီကောင်လေးကတော့ကွာ။ရဲစခန်းဆီဖုန်းဆက်တော့လည်းအကျိုးအကြောင်းမထူး။ပြည်ပထွက်ရအောင်လည်းအဲ့ကောင်လေး passport ကဒီမှာရှိနေတာ။ချန်းယောလ်အဖြစ်ကထိုင်လိုက်ထလိုက်ဘာလုပ်ရမယ်မသိဖြစ်နေလိုက်စိတ်မငြိမ်ဖြစ်နေတာ။
ဂေဟာကိုလည်းသွားပြီးပြီ။ဆယ်ဟွန်းရောက်လာရင်အကြောင်းကြားကြမှာ။
ဘယ်တွေသွားနေတာလည်း ဟွန်းလေးရေ
ကိုကိုစိတ်အရမ်းပူနေပြီ။ပြန်လာခဲ့ပါလား။
"အင်း နေကောင်းအောင်နေ
ရှာမတွေ့သေးဘူး...... ညနေငါလာမယ် "
ဆွန်းမီဆီကဖုန်းဝင်လာလို့ပြန်ဖြေပြီးအိပ်ရာပေါ်သူခြေပစ်လက်ပစ်လှဲနေမိသည်။
ဆယ်ဟွန်း
ဆယ်ဟွန်း
ဆယ်ဟွန်း
ဒီကောင်လေးနဲ့တော့
လူကိုစိတ်ပူအောင်လုပ်နေတာဘဲ....
"အာ ဟုတ်ပါတယ်
အခုလာခဲ့မယ် "
သူကဒ်ပေးထားတာမို့ဘယ်နေရာမှာသုံးခဲ့လည်းရှာတွေ့ရင်အကြောင်းကြားဖို့ company ဆီအကူညီတောင်းထားတာမို့အကြောင်းကြားဆက်သွယ်လာသည်။
ငွေရှင်းခဲ့တာဆေးရုံဖြစ်နေလို့သူရင်ထိတ်ရပြန်သည်။ဓားဒဏ်ရာကြောင့်.....
သူထင်သည့်အတိုင်းပါဘဲ
လက်ကောက်ဝတ်ကိုထိခိုက်ပြီးဆေးရုံရောက်လာတာ။လူနာကသတိလစ်နေသည်မို့
မိသားစုဆီဆက်သွယ်ဖို့အဆင်မပြေ။
သတိရလာတော့မေးမြန်းကြည့်တာမိသားစု
မရှိလို့ဖြေခဲ့တာ။မိမိကိုယ်ကိုသတ်သေဖို့ကြံစည်မှုမဖြစ်နိုင်မတော်တဆမှုလို့သတ်မှတ်လိုက်သည်ဆိုသောအကြောင်းတွေပါသိလိုက်ရသည်။
ချန်းယောလ် ခေါင်းငိုက်စိုက်ချကာပြန်ခဲ့ရပြန်သည်။ကဒ်နဲ့ခြေရာခံလိုက်တာလည်း
အဆက်ပြတ်သွားပြီ။ကဒ်ထဲကငွေသားအကုန်ထုတ်သွားပြီမလား။ဘယ်အရပ်ဆီများထွက်သွားတာလည်းကောင်လေးရေ။
နေရာစုံနီးပါးကာမိအောင်သူရှာထားတယ်။
အကြောင်းထူးမှာဘာလို့နှစ်သိမ့်လိုက်ရသည်။
နောက်ဆုံးမြင်ခဲ့ရတဲ့အိပ်ပျော်နေသော
ကောင်ငယ်လေးကိုပြန်မြင်လာသည်။
ခြေဦးတည့်ရာလျောက်သွားပြီးဒုက္ခရောက်နေမှာစိုးရိမ်သည်။နေလည်းအရှင်းကောင်းတာမဟုတ်တစ်နေရာရာမှာတစ်ခုခုဖြစ်နေရင်
အတွေးနဲ့တင်သူနေမထိထိုင်မရဖြစ်ချေပြီ။
စိတ်လည်းမကောင်းဖြစ်နေတာ။
မဖြစ်သေးပါဘူး။ကိုကိုမင်းကိုရှာမတွေ့လို့
မဖြစ်ဘူး။
ချန်းယောလ် ရူးချင်လာပြီ။ဒီကောင်လေးကိုရှာမတွေ့ရင်ဘယ်လိုလုပ်ရမလည်း။
ထိုင်လိုက် ထလျောက်လိုက် စဥ်းစားလိုက်
ဘယ်နေရာသူထွက်သွားတာဖြစ်နိုင်လည်း။
ဘယ်လိုတွေးတွေးအဖြေရမလာ။
ဆယ်ဟွန်း သတိပြန်ရလာသည်။
သူ့အိပ်ရာဘေးမျက်ရည်ဝဲနေသောမာသာ
ကိုယ်ကြောင့်မာသာတွေကိုပါစိတ်ဆင်းရဲစေရပြီ။
"တောင်းပန်ပါတယ်
သားကြောင့် မာသာ တို့ပါ.... "
"တော်ပါတော့ ကလေးရယ်
ဘယ်မိဘကမှသားသမီးစိတ်ဆင်းရဲတာ
မကြည့်ရက်ဘူး။မာသာတို့ကလေးလေး
ပင်ပန်းနေပြီ..... နောက်မှပြောကြရအောင် "
တကယ်လည်းသူအရမ်းပင်ပန်းနေပြီ။
ကလေးလေးတွေကိုသတိရလိုက်တာ။
ဗိုက်ဆီစမ်းကြည့်ရင်းချုပ်ရိုးရာလေးဆီထိမိခိုက်မျက်ရည်တို့ကကျလာပြန်သည်။
*ကလေးလေးတွေရေတောင်းပန်ပါတယ်
မကာကွယ်ခဲ့နိုင်လို့ *
မာသာဆီကဆုပ်ကိုင်လာသောလက်တစုံ
ကြောင့်သူအငိုတိတ်စေဖို့ကြိုးစားနေရသည်။
မေ့ပစ်ရမယ်။ရှေ့ဆက်ရမယ့်ခရီးအတွက်
ဖြစ်ပြီးခဲ့တာတွေကိုမေ့ဖို့ကြိုးစားရမယ်။
နောက်တော့လည်းအသားကျသွားမှာပါလို့
မာသာကသူ့ကျောကိုပွတ်ပေးရင်းနှစ်သိမ့်နေသည်။မိဘရင်ခွင်ကသူ့အတွက်အနည်းငယ်စိတ်သက်သာရာရစေသည်။
မာသာတို့သူ့ကြောင့်စိတ်မညစ်ရအောင်သူကြိုးစားနေထိုင်ရမယ်။
အခုဖြစ်ခဲ့တာတွေက
နောက်တစ်လ
နောက်တစ်လ
နောက်တစ်လ
နောက်လပေါင်းများစွာကြာရင်မေ့သွားနိုင်မှာ။သူကြိုးစားရမယ်။နာကျင်စရာတွေ
အဆုံးသတ်ဖို့ ကိုကို့ကိုမေ့ပစ်ရမယ်။
မေ့မယ်လို့ကြိုးစားပြီးအတွေးထဲရောက်လာလို့ရင်နာမိတယ်ကိုကို။
ဒီမနက်အိမ်မှုကိစ္စလုပ်ပြီးတာနဲ့ချက်ချင်းရေးလိုက်တာ။ပြီးတာနဲ့တင်ပေးတယ်။
စာဖတ်သူမျှော်နေမလားဆိုပြီး..... ❤
------------------------------------------------------
ငိုက္စိုက္ငိုက္စိုက္နဲ႕သူေလ်ာက္လာလိုက္တာ
ေဂဟာၿခံဝန္းနားေရာက္လာၿပီ။ေရာက္လာၿပီးမွဝင္သင့္မဝင္
သင့္ေတြေဝေနျပန္သည္။
ဒုကၡေရာက္သြားစရာေနရာမရွိေတာ့ေဂဟာျပန္လာတယ္လို႔
မာသာႀကီးတို႔ကသတ္မွတ္ေလမလားစိုးရိမ္မိတယ္။
ဒါေပမယ့္လည္း
သူ႕မွာတကယ္လည္းသြားေနစရာမရွိ။
ဆယ္ဟြန္းငိုင္ေနမိသည္။ေဆး႐ုံကဆင္းၿပီးတာနဲ႕
သူတခါတည္းထြက္လာခဲ့တာ။
ေနမေကာင္းျဖစ္ထားတာေရာစိတ္ပင္ပန္း
သည့္ဒဏ္ေတြပါေပါင္းလို႔လူကမဟန္နိုင္ေတာ့ေပ။ေဂဟာ
ၿခံဝန္းတံခါးကိုမွီကာထိုင္ခ်လိဳက္သည္။မာသာႀကီးတို႔က
လက္ခံေလာက္မွာဘာေလ။အားတင္းကာသူျပန္ထရပ္ၿပီး
ဘဲလ္ကိုႏွိပ္လိုက္သည္။
သူ႕ကိုေတြ႕ေရာမာသာႀကီးကမ်က္ရည္က်ၿပီးေပြ႕ဖက္သည္။
"ကေလးရယ္ပင္ပန္းေနၿပီမလား
စိတ္ထဲမေကာင္းလိုက္တာ "
အခုမွသူ႕မွာမိဘအိမ္ျပန္ေရာက္ေသာသားသမီးႏွယ္ပင္ပန္းသမွ်ႀကဳံခဲ့သမွ်ရင္ဖြင့္ကာအတိုးခ်ငိဳမိသည္။
"မာသာကေလးေလးဘယ္ေလာက္ေတာင္
နာက်င္လိမ့္မလည္း၊တိတ္ေတာ့ေနာ္
ကေလးဒီကိုအေရာက္လာတာေတာ္ေသးတယ္၊တျခားသာ
ထြက္သြားရင္မာသာတို႔လည္းကူနိုင္မွာမဟုတ္ဘူးကြယ္ "
မာသာဆီကသူဒီကိုေရာက္လာတယ္
ကေလးကိုလာရွာတာဆိုေသာအေျပာေၾကာင့္
ဆယ္ဟြန္း အံၾသသြားရသည္။ဒါေပမယ့္
မျပတ္သားေသာဇာတ္လမ္းကိုဆက္မကခ်င္ေတာ့ဘူး။
အဆုံးသတ္ဖို႔ထြက္လာခဲ့တာ
ျပန္မသြားခ်င္ေတာ့ဘူး။မျပတ္သားေသာ
သူမနဲ႕ယွဥ္ရင္ကြၽန္ေတာ္ကအေရးမပါခဲ့သူ
အၿမဲခ်န္ထားခံရတာ။
႐ူးသြပ္ျခင္းအဆုံးသတ္သင့္ၿပီမလား။
သားသမီးလည္းဆုံးရႈံးခဲ့ရၿပီးၿပီ။ဒီနာက်င္ဖြယ္ဇာတ္လမ္းကို
ဆက္ေနရင္ကြၽန္ေတာ္ေလာက္႐ူးမယ့္သူမရွိနိုင္ေတာ့။
ကိုယ္ကသာေဖာေဖာသီသီခ်စ္ျခင္းတရားကို
သူ႕ဆီေပးေပမယ့္တန္ဖိုးမထားေသာသူ။
*ေပးေသာလည္းေပးတိုင္းျပန္မရတဲ့ခ်စ္ျခင္း
ကရင္နာစရာေကာင္းသည္*
တန္ဖိုးမထားသူကိုမွအလြန္အကြၽံသူေပးခဲ့တဲ့
ခ်စ္ျခင္းရဲ႕နိဂုံးကမလွခဲ့။ရင္နာစရာဒီဇာတ္လမ္းကိုဆက္မက
ခ်င္ေတာ့လို႔သူထြက္လာတာ။
"မာသာတို႔သူ႕ကိုအေၾကာင္းၾကားမယ္ဆိုရင္
ကြၽန္ေတာ္ထြက္သြားပါ့မယ္ "
"မဟုတ္တာကေလးရယ္
အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာဘယ္လို
အၿမဲအဆင္ေျပနိုင္မွာလည္း၊သူစိမ္းႏွစ္ေယာက္ေပါင္းၿပီး
ဘဝတစ္ခုတည္ေထာင္ၾကတာေလ၊သေဘာထား
မတိုက္ဆိုင္တာလည္းရွိမယ္၊အျမင္မတူတာေတြလည္းရွိမယ္၊ဒါေတြကိုညွိယူရမွာ၊
ကေလးကထစ္ခနဲဆိုအိမ္ကထြက္လာလို႔
ျဖစ္မလား "
ရီရတယ္။
မာသာတို႔ကိုသူေျပာခဲ့တာအကုန္လုံးကအမွန္
တရားျဖစ္မလား။သူ႕အေကာင္းေတြခ်ည္း
ေ႐ြးေျပာမွာေပါ့။
"ကြၽန္ေတာ္ကရင္ေသြးကိုဆုံးရႈံးခဲ့ရသူပါ
မာသာတို႔လည္းသိပါတယ္၊မိဘမဲ့မို႔
ကိုယ္ပိုင္မိသားစုဘဝကိုကြၽန္ေတာ္တို႔လို
လူေတြဘယ္ေလာက္လိုခ်င္လည္းဆိုတာ၊
လက္လြတ္ဆုံးရႈံးခံမလား၊မျဖစ္ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႕မိသားစုဘဝေလးမပ်က္စီးရေအာင္ထိန္းထားခဲ့တာ၊ဒါေပမယ့္.... ကြၽန္ေတာ္ ကြၽန္ေတာ္ကသားသမီးကိုဆုံးရႈံးတာေတာင္ သူက သူက
မိန္းမတေယာက္အတြက္နဲ႕လွည့္ေတာင္
မၾကည့္ခဲ့ဘူး..... "
ဆယ္ဟြန္း စကားဆက္မေျပာနိုင္ေတာ့
ငိုရွိုက္ေနရင္းသတိလစ္သြားသည္။စိတ္ေရာကိုယ္ခႏၶာကပါ
အရမ္းပင္ပန္းေနၿပီေလ။
မာသာတစ္ေယာက္ကခ်န္းေယာလ္ဆီအေၾကာင္းၾကား
မလားေျပာေပမယ့္အျခား
မာသာႏွစ္ေယာက္ကမေျပာဖို႔တားလိုက္သည္။
သူတို႔ကေလးပုံၾကည့္ရတာစိတ္ေရာကိုယ္ပါပင္ပန္းေနပုံ။
ကေလးေနေကာင္းမွေခ်ာ့ေမာ့ၿပီးျပန္ခိုင္းရမယ္။အခုေတာ့အနားယူခိုင္းလိုက္တာအေကာင္းဆုံးျဖစ္မယ္။
+ Marriage Life +
သူတို႔ေနထိုင္ရာတိုက္ခန္းဆီျပန္ေရာက္ၿပီ။
ေဘးအခန္းေတြကိုသြားေမးၾကည့္ေသာ္လည္း
ေကာင္ေလးျပန္လာတာမေတြ႕မိဘူးလို႔ေျဖၾကသည္။
ခ်န္းေယာလ္ေခါင္းေပါက္မတက္ေတြးလည္းအေျဖကထြက္
မလာခဲ့။ဘယ္ဆီကိုသြားေနခဲ့တာလည္း
ဟြန္းေလး။စိတ္ပူေနၿပီမို႔ျပန္လာခဲ့ပါလားကြာ။
တစ္ရက္ေက်ာ္မေတြ႕ရတာသူ႕စိတ္ထဲပူေနၿပီ။
ေနလည္းမေကာင္းေသးဘဲဒီေကာင္ေလးကေတာ့ကြာ။ရဲစခန္းဆီဖုန္းဆက္ေတာ့လည္းအက်ိဳးအေၾကာင္းမထူး။ျပည္ပထြက္ရေအာင္လည္းအဲ့ေကာင္ေလး passport ကဒီမွာရွိေနတာ။ခ်န္းေယာလ္အျဖစ္ကထိုင္လိုက္ထလိုက္ဘာလုပ္ရမယ္
မသိျဖစ္ေနလိုက္စိတ္မၿငိမ္ျဖစ္ေနတာ။
ေဂဟာကိုလည္းသြားၿပီးၿပီ။ဆယ္ဟြန္းေရာက္လာရင္
အေၾကာင္းၾကားၾကမွာ။
ဘယ္ေတြသြားေနတာလည္း ဟြန္းေလးေရ
ကိုကိုစိတ္အရမ္းပူေနၿပီ။ျပန္လာခဲ့ပါလား။
"အင္း ေနေကာင္းေအာင္ေန
ရွာမေတြ႕ေသးဘူး...... ညေနငါလာမယ္ "
ဆြန္းမီဆီကဖုန္းဝင္လာလို႔ျပန္ေျဖၿပီးအိပ္ရာေပၚ
သူေျခပစ္လက္ပစ္လွဲေနမိသည္။
ဆယ္ဟြန္း
ဆယ္ဟြန္း
ဆယ္ဟြန္း
ဒီေကာင္ေလးနဲ႕ေတာ့
လူကိုစိတ္ပူေအာင္လုပ္ေနတာဘဲ....
"အာ ဟုတ္ပါတယ္
အခုလာခဲ့မယ္ "
သူကဒ္ေပးထားတာမို႔ဘယ္ေနရာမွာသုံးခဲ့လည္းရွာေတြ႕ရင္အေၾကာင္းၾကားဖို႔ company ဆီအကူညီေတာင္းထားတာမို႔အေၾကာင္းၾကားဆက္သြယ္လာသည္။
ေငြရွင္းခဲ့တာေဆး႐ုံျဖစ္ေနလို႔သူရင္ထိတ္ရျပန္သည္။
ဓားဒဏ္ရာေၾကာင့္.....
သူထင္သည့္အတိုင္းပါဘဲ
လက္ေကာက္ဝတ္ကိုထိခိုက္ၿပီးေဆး႐ုံေရာက္လာတာ။လူနာကသတိလစ္ေနသည္မို႔
မိသားစုဆီဆက္သြယ္ဖို႔အဆင္မေျပ။
သတိရလာေတာ့ေမးျမန္းၾကည့္တာမိသားစု
မရွိလို႔ေျဖခဲ့တာ။မိမိကိုယ္ကိုသတ္ေသဖို႔ႀကံစည္မႈမျဖစ္နိုင္
မေတာ္တဆမႈလို႔သတ္မွတ္လိုက္သည္ဆိုေသာ
အေၾကာင္းေတြပါသိလိုက္ရသည္။
ခ်န္းေယာလ္ ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်ကာျပန္ခဲ့ရျပန္သည္။
ကဒ္နဲ႕ေျခရာခံလိုက္တာလည္း
အဆက္ျပတ္သြားၿပီ။ကဒ္ထဲကေငြသားအကုန္ထုတ္သြားၿပီမလား။ဘယ္အရပ္ဆီမ်ားထြက္သြားတာလည္းေကာင္ေလးေရ။
ေနရာစုံနီးပါးကာမိေအာင္သူရွာထားတယ္။
အေၾကာင္းထူးမွာဘာလို႔ႏွစ္သိမ့္လိုက္ရသည္။
ေနာက္ဆုံးျမင္ခဲ့ရတဲ့အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ
ေကာင္ငယ္ေလးကိုျပန္ျမင္လာသည္။
ေျခဦးတည့္ရာေလ်ာက္သြားၿပီးဒုကၡေရာက္ေနမွာစိုးရိမ္သည္။
ေနလည္းအရွင္းေကာင္းတာမဟုတ္တစ္ေနရာရာမွာ
တစ္ခုခုျဖစ္ေနရင္အေတြးနဲ႕တင္သူေနမထိထိုင္မရျဖစ္ေခ်ၿပီ။
စိတ္လည္းမေကာင္းျဖစ္ေနတာ။
မျဖစ္ေသးပါဘူး။ကိုကိုမင္းကိုရွာမေတြ႕လို႔
မျဖစ္ဘူး။
ခ်န္းေယာလ္ ႐ူးခ်င္လာၿပီ။ဒီေကာင္ေလးကိုရွာမေတြ႕ရင္
ဘယ္လိုလုပ္ရမလည္း။
ထိုင္လိုက္ ထေလ်ာက္လိုက္ စဥ္းစားလိုက္
ဘယ္ေနရာသူထြက္သြားတာျဖစ္နိုင္လည္း။
ဘယ္လိုေတြးေတြးအေျဖရမလာ။
ဆယ္ဟြန္း သတိျပန္ရလာသည္။
သူ႕အိပ္ရာေဘးမ်က္ရည္ဝဲေနေသာမာသာ
ကိုယ္ေၾကာင့္မာသာေတြကိုပါစိတ္ဆင္းရဲေစရၿပီ။
"ေတာင္းပန္ပါတယ္
သားေၾကာင့္ မာသာ တို႔ပါ.... "
"ေတာ္ပါေတာ့ ကေလးရယ္
ဘယ္မိဘကမွသားသမီးစိတ္ဆင္းရဲတာ
မၾကည့္ရက္ဘူး။မာသာတို႔ကေလးေလး
ပင္ပန္းေနၿပီ..... ေနာက္မွေျပာၾကရေအာင္ "
တကယ္လည္းသူအရမ္းပင္ပန္းေနၿပီ။
ကေလးေလးေတြကိုသတိရလိုက္တာ။
ဗိုက္ဆီစမ္းၾကည့္ရင္းခ်ဳပ္ရိုးရာေလးဆီထိမိခိုက္မ်က္ရည္တို႔ကက်လာျပန္သည္။
*ကေလးေလးေတြေရေတာင္းပန္ပါတယ္
မကာကြယ္ခဲ့နိုင္လို႔ *
မာသာဆီကဆုပ္ကိုင္လာေသာလက္တစုံ
ေၾကာင့္သူအငိုတိတ္ေစဖို႔ႀကိဳးစားေနရသည္။
ေမ့ပစ္ရမယ္။ေရွ႕ဆက္ရမယ့္ခရီးအတြက္
ျဖစ္ၿပီးခဲ့တာေတြကိုေမ့ဖို႔ႀကိဳးစားရမယ္။
ေနာက္ေတာ့လည္းအသားက်သြားမွာပါလို႔
မာသာကသူ႕ေက်ာကိုပြတ္ေပးရင္းႏွစ္သိမ့္ေနသည္။
မိဘရင္ခြင္ကသူ႕အတြက္အနည္းငယ္စိတ္သက္သာရာရေစသည္။
မာသာတို႔သူ႕ေၾကာင့္စိတ္မညစ္ရေအာင္
သူႀကိဳးစားေနထိုင္ရမယ္။
အခုျဖစ္ခဲ့တာေတြက
ေနာက္တစ္လ
ေနာက္တစ္လ
ေနာက္တစ္လ
ေနာက္လေပါင္းမ်ားစြာၾကာရင္ေမ့သြားနိုင္မွာ။
သူႀကိဳးစားရမယ္။နာက်င္စရာေတြ
အဆုံးသတ္ဖို႔ ကိုကို႔ကိုေမ့ပစ္ရမယ္။
ေမ့မယ္လို႔ႀကိဳးစားၿပီးအေတြးထဲေရာက္လာလို႔
ရင္နာမိတယ္ကိုကို။
ဒီမနက္အိမ္မႈကိစၥလုပ္ၿပီးတာနဲ႕ခ်က္ခ်င္းေရးလိုက္တာ။
ၿပီးတာနဲ႕တင္ေပးတယ္။
စာဖတ္သူေမွ်ာ္ေနမလားဆိုၿပီး..... ❤
------------------------------------------------------
5/9/20
10:45 AM