Chapter 51:
I KNOW
Mr. Magnus's POV
Splash!
Naalarma ako nang biglang bumuhos ang malamig na tubig. Nagising ako nang wala sa oras. Napatayo ako ngunit kaagad namang natumba dahil may mabibigat na mga kadenang nakakabit sa mga kamay at paa ko. Basang-basa ang buong katawan ko. Nanginginig na rin ako dahil pwera sa malamig ang tubig na ibinuhos sa akin ay napakalamig din ng lugar kung nasaan ako.
What's happening? Where am I?
Dito dumaloy sa isip ko ang mga huling alaalang mayroon ako.
Nahihirapan ako. Inaamin kong nahihirapan akong patumbahin si Masked Mistress lalo pa't nahahati ang focus ko sa pagkontrol ng puppets na kalaban niya at ang lion puppet kong sinasakyan nina Ester. Kapag mas malayo ang puppets ko, mas mahirap itong kontrolin kaya mas malaking enerhiya at maiging konsetrasyon ang kailangan upang mapanatili ko silang kontrolado.
Sinubukan pang sundan ni Masked Mistress ang tumatakas na sila Ester ngunit hinarangan ko siya gamit ng fighter puppet ko.
"How dare you let my prey escape?" nanggagalaiti niyang tambad.
"As their professor, it's my duty to ensure their safety."
"Tseh! Professor your ass! Dahil sa ginawa mo, malilintikan ako sa hari!"
"Bakit? Anong kailangan mo sa kanila?"
"It's none of the professor of Signus Academy's business. Pwera na lang kung sasanib ka sa amin... Hmmm! What a good idea! Dahil ikaw naman ang dahilan ng pagtakas nila, ikaw na lang din ang dadalhin ko sa hari."
"Ano ang pakay niya? Sabihin mo! O hindi ako magdadalawang-isip na itarak ko sa dibdib mo ang espada ko!" tinutukoy ko ang espadang nakasukbit sa beywang ko.
"As what I have said, it's none of your business. As if kaya mong itarak 'yan sa akin. Baka nga ako pa ang makapatay sa'yo. Tama na ang satsat. Yaaaaaaah!" Sumugod siya papunta sa akin.
Kaagad kong pinansangga ang fighter puppet ko at doon tumama ang atake niya. Nagkalasog-lasog ang puppet at nagsilabasan ang maraming bulak mula rito. But it only took seconds until its body reassembled as good as new.
Wala akong dapat ikabahala pagdating sa bagay na ito. I have a healer puppet and she can revive any of my puppets kapag nasisira ang mga ito.
The fighter puppet then fought Masked Mistress using his scythe. My puppet is as strong as Masked Mistress but it is slower. Lagi nalang siyang nasusugatan na kaagad namang gumagaling. But in strength, the fighter is undeniably on par with her.
Each of my puppet excels in different fields. But their is one similarity, madali lang silang masira. That's why my healer puppet is always beside me when fighting, para mabantayan ko siya nang maigi. When my healer puppet is ruined, my other puppets will be very vulnerable. Matagal ang self recovery ng healer puppet ko. So by then, I would have to fight using my own body and my own knowledge in short combat fighting.
"Your signus is pretty amazing, professor. Signus Academy is really filled with amazing talents. But your signus is not as amazing as mine. Do you happen to know what it is? Do you want to see it?" ngumiti siya nang nakakatakot.
She slashed her sword and a transparent light was released. Pinutol nito ang taling nakakabit sa akin at sa puppet ko na siyang nagpalaho sa lahat ng puppets na nasa harapan ko. Kaagad kong tiningnan ang taling nakakabit sa lion puppet ko. I sighed in a relief when the string to my lion puppet is not affected by what Masked Mistress did. Pinakapal ko ito upang hindi ito maapektuhan ng kung ano mang ginawa ni Masked Mistress sa iba. I focused half of my energy and signus to maintain its sturdiness.
"Don't you think it's amazing?" she proudly said.
"What did you do?"
"As I said, it's none of your business. Pero ngayong wala nang puppets na tutulong sa'yo, we are now completely even. Would you mind fighting with me using swords then?"
I unsheathed my own sword. Hinawakan ko ito nang mahigpit gamit ang dalawa kong kamay. I readied myself sa paparating na atake niya. Sa kaunting oras ng paglalaban namin ay alam ko na ang paraan ng pakikipaglaban niya. She is not the type of fighter who surrenders or flees. She would always attack her enemies as long as her life is still running and opportunity comes.
"Yaaaaaaah!" As expected, she sprinted forward with her sword sliding on the ground. I can feel how much power is concentrated in her sword. A power that is enough to destroy a concreted building in one go.
Papalapit na siya kaya naman nag-ipon rin ako ng enerhiyang katumbas ng enerhiyang nilagay niya sa kaniyang espada.
Slash!
She slashed her sword towards me na kaagad ko namang sinalag. Walang napaatras at walang napaurong. Both our forces equalled each other. It collided producing a massive force na nagpayanig sa buong kagubatan at nagpakalbo sa kalahati ng sukat nito. Naggigitgitan pa rin ang mga espada namin habang magkalapit ang aming mukha.
"You sure is a proffesor of that academy. You're strong both at long range and short ranged combat. You're almost invincible!" she praised.
"Tss." 'Yan lang ang lumabas sa bibig ko. I don't have a time to be pleased by her compliment.
She removed her sword from touching mine at kaagad na nagpaulan ng iba't ibang sword techniques. Napakabilis ng kaniyang sandata na halos hindi ko na masundan but I still managed to deflect all of them hanggang sa magawa kong baliktarin ang sitwasyon. She is now defending herself from my sword attacks.
Tumagal ng ilang oras ang paglalaban namin at kahit na puro pagsangga lang ang ginawa niya at hindi niya magawang umatake ay hindi pa rin siya tumakas.
This won't do. Hindi matatapos ito kung walang matatalo. Nilakasan ko ang aking pwersa sa bawat paghampas ko ng aking sandata na lalong nagpahirap sa pagsalag niya. My attacks brought an even stronger force and weight na kayang ubusin ang enerhiya ng kalaban. Ang sasangga sa mga atake kong iyon ay nanakawan ng enerhiya hanggang sa manghina ito.
This is the technique na itinuro sa akin ni Martes nang kami'y bata pa. She taught me how to fight in short ranged combat.
As Masked Mistress deflected my attacks, I can feel that her energy is slowly dropping while mine is increasing. Nakita ko ang mga mata niyang nakatago sa likod ng itim ng maskara at nabasa ko ang kaniyang pagkagulat. Hanggang sa tuluyan na siyang naubusan ng enerhiya. She tried to leap on one of the trees to flee, but I dashed forward to slash her legs. Tinamaan siya nito at napasalampak sa lupa.
Sinakal ko siya gamit ang kanan kong kamay at iniangat sa ere.
"Ngayon, sabihin mo kung ano ang pakay mo sa estudyante ko."
"Just kill me," she said without any fear in her eyes.
Nang titigan ko nang maigi ang kaniyang mata ay parang may kung anong pwersa ang nag-uutos na tanggalin ko ang maskara niya. Hindi ko namalayang sinunod ito ng kaliwa kong kamay at tinanggal ang maskarang nagtatago sa kaniyang mukha.
Dugdug! Parang tambol na kumalabog ang puso ko.
My body froze.
Nagulat ako sa mukhang tumambad sa harap ng mga mata ko. Hindi ko mapigilang masambit ang pangalan niya.
"Martes?"
Paanong...
"Aaaack!.." nakaramdam na lang ako ng pagkirot sa aking tagiliran.
"Checkmate!" she said. Isang itim na punyal ang itinarak niya sa tagiliran ko. Nabitawan ko siya at napaluhod. Unti-unting nanlabo ang mga mata ko. Parang hinihigop rin ang enerhiya ko.
.
Hinugot ko ang punyal at pinasadahan ito ng tingin. I saw a green liquid on its blade na humalo na sa dugo ko.
Poison!
I was poisoned by this woman.
She is not Martes. Hindi ako kayang saktan ng babaeng iyon. She is my love, and I am her bestfriend. Hinding-hindi niya ako masasaktan.
Pero sino siya?
Sino ang babaeng ito?
Kambal ni Martes?
Pero walang binanggit sa akin si Martes na may kambal siya?
Pero paanong nangyari ito?
Paanong kamukhang-kamukha siya ng babaeng mapasahanggang ngayon ay tinitibok pa rin ng puso ko?
Papaanong....
"So, Martes pala ang pangalan ng katawang ito? Thanks for letting me know. You can now sleep. Paggising mo, you will meet the King of Drakos."
Saktong nakarating na ang lion puppet ko sa SouthWestern Academy kung saan ligtas na sila. Through my puppet, I showed my feelings. Masakit. Kumikirot kung nasaan itinarak ni Masked Mistress ang punyal.
'Tulungan mo ako'
And everything turned to nothing.
*End of flashback*
And now I'm here.
Nasa loob ako ng nakabukas na kulungan. May isang babaeng nakatayo sa tapat ng pintuan na may dalang balde.
"Masked Mistress," I uttered. She is not wearing her mask revealing Martes' face.
"Buti at nagising ka ng malamig na tubig."
Hindi ako makapagsalita dahil sa mukha niya. Pero pinilit ko pa rin. She is not Martes sa paraan pa lang ng pagsasalita niya.
"Nasaan ako?" lakas loob kong tanong.
"Nasa kaharian naming mga Drakos," she answered in an un-Martes manner. Confirmed. She really is not Martes.
"Bakit mo ako dinala rito? Ano ang pakay niyo sa akin? Ano ang ginawa niyo sa katawan ko?"
"Isa-isang tanong lang dapat, but fine, I'll answer all of them in one go. I brought you here as a punishment for helping our prey escape."
"Si Ester ba ang tinutukoy mo?"
Lumapit siya sa akin. Hinawakan niya't itinaas ang baba ko. Mukha sa mukha siyang nagsalita upang sagutin ang tanong ko.
"I don't know her name, but if you're talking about that lady with so much potential, siya nga ang talagang pakay namin. Ano ang pakay namin sa'yo? Well, wala naman talaga. We are planning to recruit that lady to join our force but since pinatakas mo sila, ikaw na lang ang papalit sa kaniya. You'll become one of us sa ayaw at sa gusto mo. Third, anong ginawa namin sa katawan mo? Wala naman. We just removed the poison from your body. Since I already answered all of your questions, I'm done with my business here. Just wait for my King to come," she creepily smiled at tumalikod.
"Wait!" sigaw ko na nagpahinto sa kaniya. "I have one more question!"
Humarap siyang muli sa akin at nagsalita. "Spit it. I'll answer it and take it to as a welcome gift of yours on becoming a Drakos like us."
"Who really are you? Why do you have that face?"
Bahagya siyang napatigil at tumahimik. Nag-iba ang ekspresiyon niya ngunit sinubukan niya pa ring sumagot.
"Just ask that to my..." Ngunit hindi niya natapos ang kaniyang sasabihin dahil may isang boses na sumingit sa aming pag-uusap.
"I purposely gave that face to her. So that I will never forget what all of you did to HER and my kids," someone said. Naanting ang tenga ko dahil parang narinig ko na ang boses na ito noon.
"My King!" Magalang na pagbati ni Masked Mistress at yumuko. Pumagilid siya at ibinunyag nito ang taong kanina'y nagsalita.
"Egar?"
"Show some respect to our king! Say King Egar!" Galit na sabi ni Masked Mistress na parang may nilabag akong batas. She even put her sword on my neck.
"Put that down, Masked Mistress," ma-awtoridad na utos ni Egar na kaagad niya namang sinunod.
"Sorry, My King!"
"Egar? Ikaw ba talaga 'yan?" Paninigurado ko.
"Ako nga, Magnus. Ang ASAWA at AMA ng mga taong pinatay niyo ilang taon na ang nakakaraan," pagdidiin niya. Tinamaan ang ako. Tinamaan ako sa sinabi niya.
"Papaanong..?" He died. He killed himself in front of us. Sinunog pa ng mga kawal ang bangkay nila.
"Someone who is inside the academy right now saved me from being burned to ashes that night," sagot niya na parang nabasa niya kung ano ang nasa isipan ko.
May espiya sa Signus Academy? Sino? Sino ang sumagip sa kaniya? Estudyante ba o professor din kagaya ko? Ang daming katanungan ang nasa isip ko. Naguguluhan na ako.
It seems like I am completing a puzzle without an edge and some important pieces are missing.
"Kamusta ka na, Magnus? Naging masaya ka ba simula nang mamatay si Martes?" parang may karayom na biglang tumusok sa puso ko.
Hindi ako sumagot dahil wala akong tamang salitang naiisip upang ilarawan ang nararamdaman ko.
"Nang gabing iyon, naalala ko pa ang mukha mo kasama ng mga taong inutusan upang patayin kami. You all looked excited like a tiger seeing a baby deer." Napatahimik ako. Hindi ko alam ang sasabihin ko. Inaamin kong ginusto ko ang desiyong iyon noong una ngunit hindi ko inaasahang isasakripisyo ni Martes ang buhay niya para sa kaniyang pamilya. Ngayon ay nagsisisi pa rin ako kung bakit wala akong ginawa upang tulungan sila.
"Ngunit anong nangyari sa iyo, Egar? Bakit ka napadpad rito? Paano ka naging hari ng mga Drakos? Drakos are evil! Bakit ka naging ganito? Nasaan na ang Egar na may busilak na pusong kilala ko?"
"He died, remember? A beautiful flower without roots and leaves withers when put under the sun. After that, the flower becomes a poison that can kill everyone. Siguro katulad ako ng bulaklak na iyon. My only purpose now is like of that withered flower, to kill everyone who took everything from me like a poison..." He looks so down. He looks lifeless. Parang wala na nga siyang buhay. Puno ng pangungulila ang mga mata niya. "...at wala kayong karapatang sabihin na masasama ang mga Drakos. You all killed my family without a reason. Was that good? So if killing is a good act, we, Drakos, are also good then!" a creepy smile was made.
"Dungeon Guards!" pagtawag niya. Nagsidatingan naman ang mga armadong lalaki at yumuko sa harap niya. "Bantayan niyo siya nang mabuti. You can do anything you want to him. Let him suffer. You can even punish him. But, don't kill him. I will kill whoever kills him."
Ibang-iba na nga siya sa dating Egar na kilala ko. Pati ang tono ng pagsasalita niya. Parang hindi ko na siya kilala.
Tumalikod siya ganoon din si Masked Mistress at umalis.
"Sandali..." pagtawag ko sa atensiyon nilang dalawa. Humarap silang muli sa akin.
Hindi niya alam ang tungkol kay Ester. Buhay rin si Ester and I have to tell him this, at least. Ito na lang ang paraan upang kahit papaano'y mabuhayan siya ng loob at bumalik siya sa dati.
"Hindi totoong patay na lahat ng pamilya mo, Egar. Buhay pa ang isa sa mga anak mo. Si Ester! Buhay si Ester, Egar! Buhay siya!"
"Alam ko," he responded still with those lifeless eyes. "Sa tingin mo ba hindi ko alam ang bagay na iyon? That's why I asked Masked Mistress to bring Ester back to me. But you ruined my plan!"