Chapter 46:
THE FUTURE
*************
Ester's POV
Natapos ang umagahan namin nang maayos. Bagama't na-hotseat ako kanina ay hindi nag-iba ang pakikitungo ko sa kanila. Hindi naman ako mapupunta sa ganong sitwasyon kung hindi ako nagtatago ng sekreto sa kanila. Mabuti na lamang at hindi na sila nagtanong pa matapos ng sinabi ni Finnix. They all respected my decision to not talk about it. But I know, kahit na hindi nila sabihin, they are expecting me to speak about it, hindi man ngayon but someday.
That's why I thought that I will! In a perfect time and in a perfect place.
Ngayon ay halos lahat ng estudyante ng akademyang ito ay nasa labas. Nagtitipon sa isang napakalawak na open field sa likod ng akademya. Sa dami ng estudyante ay nagkasya naman kami dahil sa sobrang lawak ng field. Nakasuot kami ng type-C na uniporme ng Southwestern Academy. Bagamat green robe uniform ang suot naming lahat, nagkakaiba pa rin sa tingkad ng kulay nito. The higher the rank of the students, the brighter the color of the uniform. So, as what is expected, I am wearing a duller uniform compared to my friends because they knew me as a D-rank. Sila Finnix, Lucas, Heaven, Hydra, Wyn, Crystal, Ten at Marko ay nakasuot ng matitingkad na uniporme. Kahit na hindi ako sanay na makita sila sa ganitong uniporme, I admit they all look so good. Pero ang nakaka-irita lang ay ang mga babaeng nakatayo malapit sa amin.
"Didn't she come here with the Bluebloods? I thought she was of high rank."
"Shameless. She is just a D-rank, but she has the face to be with them the Bluebloods."
"Mas karapat-dapat pa ako sa tabi ng Bluebloods kaysa sa hampas-lupang 'yan!"
Tss. Hugutin ko kaya ang mga dila ng mga babaeng ito. Napakuyom ako at hindi makapagtimpi. Ngunit may pwersang pilit na nagbukas sa nakakuyom kong kamao. It was Finnix's hand attempting to hold mine. Hindi ko na siya pinigilan. I let his warm hand to embrace mine.
He slightly covered his mouth at bumulong "Huwag mo na lang sila pansinin. Titigan mo na lang ang mukha ko habang naghihintay magbukas ang portal para hindi ka mainip." Sinusumpong na naman siguro ang lalaking ito.
Ramdam kong kanina pa may nakamasid sa amin ni Finnix at nang sundan ko ito ng tingin ay si Lucas ang nahagip ng mga mata ko. He isn't staring at us but he is staring at our hands na mahigpit na magkawak. Kaagad akong napabitaw sa pagkakahawak sa kamay ni Finnix. Napansin naman ito ni Finnix at pinilit niya muling hawakan ang kamay ko. Siguro ay hindi niya alam na nakikita lahat ni Lucas ang ginagawa namin. Nang mapansin niyang sinasadya kong iiwas ang kamay ko at wala sa kaniya ang atensiyon ko, he whisphered directly on my ears again. "Didn't I tell to look only at me?"
Tumingin ako muli kay Lucas, and he is now staring at us. And I can see something in his eyes. I can't figure it out but...
"Are you all set?" sigaw ng isa sa mga staff ng academy na siyang nagpatigil sa kung ano man ang ginagawa ng lahat kasama na kami.
Kaya nagtitipon ang lahat dahil lalabas kami ng akademya papunta sa Southwest City kung saan kami bibili ng mga gowns and stuff na gagamitin mamaya para sa ball.
"Yes!" sigawan naman ng lahat ng estudyante. Makikita sa lahat ang excitement. Dahil siguro sa may mga date na sila para sa ball. And yeah! I am not one of them. Wala pang nagtatangkang yayain ako bilang date. I am expecting from someone pero hanggang ngayon ay naghihintay pa rin ako. He is doing all those stuff kanina pero ang yayain ako ay nakalimutan niya yata.
"Okay. When you enter the portal, make sure to picture out the place or store where you want to go," one of the teachers instructed. He is a bearded man with a strong presence. He spread his arms in the air and his body produced hundreds of blue rings. The rings floated in the air and went to different direction while growing larger. The rings turned into portal gates which one could travel through.
The bearded man spread his arms once again and thousands of rings were produced by his body. The rings flew into every student at kusa itong sumuot sa daliri ng bawat estudyante na siyang ikinabigla ko. I examined it but it looks like a normal ring without any designs.
"Each of you now has a portal ring na nakakonekta dito sa akademya. Magagamit niyo 'yan pabalik dito. Each ring will expire in five hours so you only have five hours to buy your stuff or else you will have to walk your way here. Now go! Remember, five hours!" pagpapaalala niyang muli. Maayos na pumasok ang libu-libong estudyante sa portal. Walang nangyaring tulakan o gulo, nagpapakita lang na napakadisiplinado ng mga estudyante ng Southwestern Academy. Hanggang sa kaming siyam na lang ang natirang hindi pa pumapasok sa portal.
"So where are we gonna go now? Do you have something in mind, Crystal?" tanong ni Heaven. Kung may mas nakakaalam mang isa sa amin tungkol sa lugar na pupuntahan namin sa Southwest City, si Crystal iyon dahil malapit lang ito sa kaharian nila: Witch Kingdom of the Southwest.
"May alam ako! Magaling siyang gown and suit maker. She will never disappoint you."
"So tara na?" Sa aming lahat ay si Heaven ang pinaka-naeexcite ewan ko ba kung bakit. May date na kaya siya?
Crystal led the way dahil siya ang nakakaalam ng hitsura ng botique na pupuntahan namin. Out of hundreds of portals ay sa iisang portal lang kami dumaan lahat dahil nagdesisyon kaming sa iisang botique lang magpagawa ng gowns and suits. Isa-isa kaming humakbang sa tila salaming portal na nagdala sa amin sa isang botique na halatang may kalumaan. Sa hitsura'y tila marurupok na kahoy ang pinatagpi-tagpi upang maitayo ito na siyang iba sa katabi nitong mga gusali na gawang konkreto. Vines and sprouts of flowers climbing on its wood walls made it look even older. Speaking of vines, buhay pa kaya siya? Ano na kaya ang kalagayan niya ngayon? I pity Rizka. She experienced how to be on my bad side.
"GOULDWOOL BOTIQUE" That's the name of the botique.
"Knock! Knock! Knock!" Crystal whispered near the door. She did not knock but she said the word 'knock'. Nilingon kami ni Crystal at sinabing, "That's their code. The door won't open unless you do it." Katulad ng sinabi niya, bumukas bigla ang pinto. Ngunit ang loob nito ay hindi ito katulad ng inaakala ko. What is inside left me with an awe. Everything is made out of glass and gold.
"That was also my reaction when my mom brought me here for the first time," sabi ni Crystal bago pumasok.
"Goodmorning, Princess Crystal and her companions, Gouldwool Botique will make the best outfits for you!" sabay-sabay na banggit ng mga babaeng nakalinya nang maayos sa magkabilang gilid ng pinto. Naka-suot sila ng dilaw at puting uniporme na bumagay sa gold and glass na disenyo ng botique.
"This way to men's room and this way is for women's room please." The girls guided us at pinaghiwalay kami. Nasa kaliwang parte kami ng botique at nasa kanang parte naman ang mga lalake. The yellow-dressed girls are the ones measuring our body sizes while the white-dressed ones are measuring men's. Susukatin daw nila ang katawan namin para maging fit ang comfortable ang susuotin namin mamaya.
Habang nagsusukat ang mga babae sa amin ay napansin kong tingin nang tingin sa mga babaeng taga-sukat ang mga lalaking kasamahan namin kaya pangiti-ngiti naman ang mga babaeng ito. "They are flirting with them," sabi ng babaeng nagsusukat sa akin. Her name is Patty as what her name tag tells.
I admit they all look gorgeous pero mas angat pa rin ang ganda ko. Pinanliitan ko ng mata si Finnix na kaagad namang binawi ang paningin mula sa mga babae.
'Obedient boyfriend,' I thought pero naalala kong hindi ko nga pala kasintahan si Finnix. Hindi ko na rin alam. We are doing things like that of couples in a relationship pero wala pa rin kaming label. There is no confirmation that we are already a couple.
Nang dumako ang paningin ko kay Hydra at Crystal ay nanliliit din ang mga mata nila kay Ten at Wyn. Siguro'y narinig nila ang sinabi ni Patty kaya nagreact din sila kaagad.
"Your physique is perfect. It complements your gorgeous features. Hindi mahihirapan si Madam Gould na pag-isipan ang babagay na gown sa iyo," sabi pa niya habang sinusukat ang braso ko.
"Hindi ba dapat tinatanong niyo kami kung anong klase ng gown ang gusto naming isuot? Yung kulay, disenyo at mga detalye?" tanong ko sa kaniya.
"No need, Ester. Madam Gould will make the best gown that would suit your features. Siguradong akong magugustuhan mo ang gagawin niyang gown para sayo. She is very great up to the point na kaya niyang mahulaan ang gusto ng susuot ng gown na gagawin niya base lamang sa physique nito," Crystal explained na parang kilalang-kilala niya talaga si Madam Gould na kanina pa nila binabanggit.
"Okay, it's all done! Ngayon kailangan niyo na lang pumunta personal sa opisina ni Madam Gould para sa mga documents na kailangan niyong pirmahan and for other services na gusto niyong i-inquire," magalang na sabi ni Patty. "This way to her office." She gracefully guided us into the office.
Nagkasalubong kami ulit ng mga lalaki bago namin marating ang harapan ng pinto.
"Let them in!" Isang matinis na boses ng babae ang sumigaw mula sa loob. It's like she predicted that we are coming.
Binuksan ni Patty ang pinto at bumungad sa amin ang malaking opisina na pinalilibutan ng kumikinang na ginto. A woman sitting behind an office table wearing glasses is now in front of us. "Come in!"
Katulad ng sinabi ng babaeng nakasalamin, pumasok kami sa loob nang walang pag-aalinlangan. "Madam Gould! I am happy to see you again," biglang sambit ni Crystal. Gouldwool Botique. Baka siya na ang may-ari ng botique na ito.
"I'm glad to see you too, Princess Crystal. I am also happy to see the princes and princesses of other kingdoms, and you little darling," she pointed at me. Maybe she noticed my presence and I am unfamiliar to her.
"She is our new friend, Ester," pagpapakilala ni Crystal.
"Ah! Anyway, take a seat! I'll tell you about other details of our service," Madam Gould said still smiling. If I am unfamiliar to her, why do I feel like she is familiar to me?
"Here are the papers. Read it while I explain things to you," then she started lecturing. "So, our botique also offers..." Ngunit hindi ko nagawang makinig sa kaniyang mga sinasabi. Nakuha ang atensiyon ko ng mga gintong palamuti kaya umikot ang paningin ko sa paligid. Ngunit mas nakapukaw sa atensiyon ko ang glass vases, glass cabinet, gold mirror at may isang gintong mini-fitting room rin sa pinakagilid ng opisina. Bahagyang nakabukas ang pinto nito ngunit hindi ko makita ang nasa loob nito. "So deal?"
Medyo pasigaw na tanong ni Madam Gould kaya nagulat ako. "Yes!" sigaw ko naman pabalik. Nagsitinginan sa akin ang mga kaibigan ko na nagsisimulang magpigil ng tawa. Damn! Nakakahiya! Focus, Ester! Focus!
"Okay deal. I'll do my best to make the best outfits for you." Halata rin kay Madam Gould na pinipilit niyang hindi matawa. "Patty?" pagtawag niya kay Patty na nasa labas ng opisina.
Bumukas ang pinto at tumambad si Patty "Yes, Madam?"
"Here are the papers, keep it dahil tatrabahuhin ko 'yan mamaya."
"Okay, Madam."
While Madam Gould and Patty are discussing, we had a little conversation of ourselves in a low voice.
"We stil have four hours and thirty minutes before the portal rings expire. Do you want to roam around the area for a while? Baka may gusto pa kayong puntahan or bilhin," pag-aaya ni Crystal.
"Mukhang aalis na din naman kayo. Patty, you may guide them on their way out. Magpapahinga lang ako sandali bago gawin ang mga orders nila." Siguro'y narinig niya ang usapan namin kahit na nakikipag-usap pa siya kay Patty.
"I'll gladly do that," Patty replied. "This way please!"
Nagsitayuan naman kami at tumalikod na. Pasimpleng hinawakan ni Finnix ang kamay ko pero binawi ko ang kamay ko. Pansin ko nalang ang biglang pagsimangot ni Finnix at lumayo sa akin.
"Let's go!" Lumapit sa akin si Crystal at inakbayan ako. Nagsimula na kaming maglakad palabas ngunit hindi pa kami nakakalabas sa pinto ng office nang isang pagbagsak ang narinig namin sa likod.
"Madam Gould!" Nataranta kami sa sigaw ni Patty na kaagad namang tumakbo pabalik. Paglingon namin ay halos mangilabot ako sa aking nasaksihan. Madam Gould is laying on the ground, trembling. Nakadilat ang mga mata niya ngunit nababalutan ito ng purong puti. She is like being possesed.
"What's happening?" Agad na tumakbo si Marko upang susbukang pagalingin si Madam Gould.
"It's no use! I think she is having an episode again. Your just wasting your energy healing her. Your healing signus won't work on her," natatarantang sabi ni Patty.
"What kind of episode?"
"She is having a glimpse of the future."
"Is this normal to her?" Wyn asked.
"Yes, and no. Yes, she is seeing the future always but not like this. She would just get dizzy but not to the point like this. How terrifying could be the future that she is seeing for her to be in this state? I have a bad feeling about this." The worry in Patty's eyes is obvious.
After a minute Madam Gould's eyes suddenly opened. "Madam Gould!" Tila nabuhayan ng loob si Patty dahil sa paggising ni Madam Gould.
"Creepy," Heaven commented. Kahit na ako ay natakot din sa nangyari.
Inalalayang tumayo ni Patty si Madam Gould ngunit hindi sapat ang lakas niya upang gawin ito. The boys volunteered to help her. Iniupo nila si Madam Gould sa upuan sa likod ng table niya. She is also grasping herself.
"Ms. Gould, are you okay now?" Nahihirapan man ay nakuha pa rin niyang tumango upang sagutin ito.
"I think Ms. Gould needs space to breath. It may be better if we leave now," Lucas suggested.
"You go. I'll stay. It's bad for a healer to leave a patient unwell," Marko said.
"Okay then. We'll just meet you back at the academy," I said out of concern "Bye Marko. Be safe."
"I will, Ate. Be safe too!"
Akmang lalabas na kaming lahat nang bigla siyang nagsalita "Sandali!"
Nakapatong ang siko niya sa mesa at hinihilot naman ng mga daliri niya angkaniyang noo. "I am not sure of what I saw, but I think you should know it."
Base sa ekspresyon ng mukha niya, hula ko'y hindi maganda ang nakita niya sa hinaharap. Kahit na wala pa siyang sinasambit na salita ay bigla na lamang ako kinilabutan.
"I am not sure about this but beware. For one of you here may die in the future. And if what I saw in the future would really happen, maaaring hindi lang isa sa inyo ang mamamatay kundi dalawa."
- End of Chapter 46 -
*************
Hiddenthirteen's Note!
So how was it? What do yu think of this chapter?
Who will be Ester's date?
Who is Madam Gould? Why can she see the future?
And most if all...
Who may die? Would someone really die? Or Madam Gould got the future wrong?
Lots of questions that only this book can answer. You can guess it too. Just comment it below!
Also don't forget to hit the star icon!