Unknown Number
Matty POV
Almost three weeks na ang nakalipas simula nung mawala si Joyce sa amin pero hanggang ngayon hindi parin kami sanay na wala siya.
Sa loob ng tatlong linggo. Wala kaming ginawa kundi ang mag aral ng mabuti na kahit sa ganun ay maging proud saamin si anna.
Dinadaan nalang namin sa sipag ng pag-aaral kasi ayaw niya kaming mabagsak eh, kaya gusto namin na kahit wala na siya ay magiging proud sya samin.
Kasalukuyan kaming nasa room ngayun nakikinig sa discuss ni miss.
"Okay class, this afternoon ay walang klase. Dahil preparation mamayang afternoon para sa magaganap bukas na event" biglang anunsyo ni miss.
"Para saan ang event maam?" dinig kong tanong ng kaklase kong babae na nasa harapan.
"Tomorrow na kasi ang birthday ni heven, daughter of the owner of this school dito kase sa paaralan bukas nang gabi magaganap ang birthday niya at kasabay nun ay ang ipapamana na sa kanya ang paaralang Eastwood" paliwanag ni maam.
"Grabe, ang bongga naman. Invited po ba kami maam?" tanong naman ng isang ko kaklase.
"Of course, All students in Eastwood are invited" sabi pa ni miss na ikinatuwa ng kaklase namin except samin ni anna, kaya nagkatinginan kami.
"Naku magrereyna na ang bruha sa paaralang 'to" bulong ko.
"Hindi pa nga napamana sa kaniya, nagreyna-reynahan na" bulong pabalik ni syrinne.
"At paniguradong may gagawin na naman siyang kalokohan kapag siya na ang magmamana ng Eastwood, baka makalipat talaga ako ng paaralan kung ganun" bulong ko ulit.
"That's for today, see you next time and goodbye everyone." paalam ni miss kaya tumayo kaming lahat para magpaalam din.
"See you again next time, miss" sabay naming lahat at pinalabas muna namin ang lahat bago kami lumabas ni syrinne.
It's already eleven o'clock in the morning. Masyadong mainit pa sa labas. Mga ganitong araw kasi pumupunta kaming tatlo sa Ice cream parlor para magpalamig. Nakakamiss
"Ice cream parlor tayo?" sabay pa naming sabi ni syrinne at sabay ring natawa. Kalaunan ay nakita kong nangingilid ang luha sa kanyang mata.
"I miss her, matt" kagat labing sabi ni syrinne para pigilan ang pagtulo ng luha.
Nangingilid na rin ang luha ko kaya tumingala ako sa langit para pigilan ang pagtulo ng akin luha tyaka tumingin kay syrinne.
"Miss ko ma din siya" at doon tuluyan ng tumulo ang luha ko ganun din si syrinne.
Akala ko di ako iiyak. Ang weak ko naman.
"Ano ba yan, ang aga aga nagdadrama tayo. Dito pa talaga sa gitna ng field" dun ko lang namalayan na sa gitna pala kami pagkasabi ni syrinne, doon ko palang naramdaman ang init sa aking kutis na nagmula sa araw.
"Oo nga, tara sa Parlor" yaya ko na pagkatapos naming punasan pareho ang sarili naming luha.
Palabas na kami ng gate ng school ng biglang nag vibrate yung phone ko.
Agad kung kinuha ang phone sa bulsa ko, may nagtext.
From: Unknown Number
"Kita tayo sa Cafeteria sa labas ng School"
Bigla akong kinabahan ng mabasa ko iyon at agad kung pinabasa ito kay syrinne.
"Baka Jowa mo yan" lokong sabi niya.
"Baliw! Sa tingin mo may papatol sa akin?" wala naman talagang papatol sa akin.
"Malay mo, oh baka isa sa mga ka fling mo" napaisip ako sa sinabi niya.
"Wala akong naalala na may binigyan akong number ko kasi di naman sila ng hingi" totoo yun kasi ako din yung humihingi. Swerte nalang kung bigyan nila ako ng number nila.
"Baka may nabuntis kang—"
"Oh my ghad, syrinne. Shut up! Do you think na papatol talaga ako ng babae?"
"Ay, defensive? parang nagbibiro lang" bawi niya
"Hindi magandang biro, nakakadiri" arteng sabi ko.
"Hala! Super duper defensive ha? bakit may babae ka bang—"
"WALA! huwag na nating pag-usapan. Tumayo yung balahibo" putol ko ulit at tinawanan lang akong ng gaga ng sabihin ko yun.
"Oh di puntahan nalang natin para magkaalaman na," pagkasabi niya nun ay pumunta agad kami sa cafeteria malapit dito sa Eastwood. Wala naman kasing ibang Cafeteria dito sa labas kundi isa lang.
Pagdating namin sa tapat ng Cafe ay hindi muna kami pumasok dahil nakuha ng atensyon ko ang isang familiar na sasakyang itim.
Parang nakita ko na 'to dati. Hindi ko lang matandaan.
"Familiar sayo?" tanong ni syrinne ng makitang nakatingin ako sa sasakyan.
"Oo"
"Ako din, eh" sabi niya kaya napatingin ako.
"Hi"
"Ay kalabaw" sigaw ni syrinne kaya napatalon ako sa gulat. Napatingin ako sa babaeng bumati sa amin. All black? Naka suit ng black at naka black na pants ganun din yung mataas niyang sapatos, black din. Pati ba naman lipstick ay black din? m
"H-hello" alanganing bati pabalik ni syrinne.
"I'm Chanel Frobel, Miss Bazen's secretary" sabi niya sabay abot ng kamay ka syrinne. Magsalita na sana si syrinne ng unahan sya ni chanel "You are Syrinne, right?" tanong niya at alanganing tumango si syrinne.
Pagkatapos nilang magkamayan ay bumaling naman siya saakin.
"And you are Matty?" tanong niya sabay abot ng kamay kaya tumango nalang ako at inabot ang kamay niya.
"How did you know our name" tanong agad ni syrinne ng matapos niyang bitawan ang kamay ko.
"I already told you. I'm brazen's secretary" ngiting sabi niya.
"Brazen? Who's brazen?" takang tanong ko pero ngumiti lang siya at hindi sinagot ang tanong ko.
"Follow me" utos niya at nilampasan kami. Nagtinginan kami ni syrinne at hindi kami sumunod.
"Don't worry. Hindi ako masamang tao" baling niya ng makitang hindi -kami sumunod.
"So means, you're the one who texted me a while ago?" tanong ko at tumango naman siya
"How did you know my number?"
"What do you want from us?" matapang ding tanong ni syrinne.
"Easy gurl. As what I said. I'm not your enemy. If you want to know the answer of your question then follow me" ngiting sabi niya at nagkatinginan ulit kami ni syrinne at tumang sa isa't isa bilang sang ayon sa sinabi.
Sumunod namin kami sa kanya. Kaso ng nasa tabi na namin siya ay hindi na siya lumakad.
"Let's go" yaya ni syrinne kasi di pa siya umalis, dapat siyang mauna para malaman namin ang daan.
"We're here" sabi niya kaya napataas ang kilay ko. What?
Tinignan ko kung saan siya nakatingin at nakita kung nakatingin siya sa sasakyang itim na nasa gilid namin at kaharap naman niya. Ito yung sasakyan na pamilyar saamin kanina.
Agad niyang binuksan ang pinto ng backseat a napatingin saamin. Sa kanya 'to?
"Come in" aya niya.
"Wait? saan mo kami dadalhin" medyo kinakabahang tanong ko.
"Maam Brazen want to talk the both of you" agarang sabi niya.
Gusto ko pa sanang magsalitag pero nakita kung nauna ng pumasok si syrinne. Ang babaeng to.
Nang makapasok ako ay ang dilim ng loob ng sasakyan. Hindi ko mapigilang mag-isip ng kung ano-ano.
Is this kidnapping? Ay matanda na pala kami, okay. Adultnapping? Mamatay na
ba kami?
Pero nawala yung kaba at pag iisip ko ng hindi pumasok si chanel sa loob at nasa labas lang na nakatayo na parang nagbabantay. Secretary ba talaga siya or bodyguard?
Napatingin ako sa front seat ng makita kung may itim na taong gumagalaw.
"S-sino ka?" utal na tanong ni syrinne.
"Kumusta na kayo?" tanong niya at biglang kumalabog ng husto ang dibdib ko.
That familiar voice. I miss that familiar voice.
Tila nanlambot ang tuhod ko ng mapagtanto kung kaninong boses iyon at nangingil ang aking luha.
"Oh my ghad" gulat na sigaw ni syrinne.
Tuluyan ng bumuhos ang luha ko ng maaninag ko ang mukha niya ng biglang umilaw sa loob ng sasakyan.
Hindi nga ko nagkakamali. Walang alinlangang niyakap ko siya sabay hikbi.
"I miss you, Joyce"
To be continued . . .