Nabingi si Snow sa tunog ng bell.
Soon enough, the cheers from Underworld creatures filled the beerhouse. Nanlaki ang mga mata ng dalaga nang makitang kumuha ng bagong pana si Pestilence. His sharp ash gray eyes held her in place. Mabilis siyang umilag sa pag-atake.
"Damn it! I-I don't even have a weapon with me!"
Sinubukan niyang magreklamo sa referee pero napanganga na lang siya nang makitang abala na ito sa pakikipaglandian sa isang cyclops. Inis na tumakbo papalayo si Snow mula sa mga panang bumulusok sa direksyon niya. Pestilence's mock expression only frustrated her more. "What are you doing, my queen? Hindi ka makakaligtas kung tatakbuhan mo lang ang mga pana ko."
Snow cursed under her breath when another arrow flew towards her.
'At paano ko naman siya matatalo? Wala akong armas!'
Napadako ang mga mata niya sa hawak na bote. An idea came to her mind. Huminga nang malalim si Snow at ngumisi kay Pestilence. Wala siyang pakialam kahit isang maalamat na nilalang pa ang nakatayo sa kanyang harapan. Snow White had been through hell and back; she won't back down from this fight.
"Iyan lang ba ang kaya mo, Sir Pestilence? You're a joke. Ni hindi mo nga ako kayang talunin, paano ka pa kaya maghahasik ng apocalypse sa mundo naming mga mortal?"
Pestilence's eyes darkened. Lihim na napangiti si Snow. This is what she expects from mocking a man's ego (buti na lang at natutunan niya ang strategy na ito kay Pride). At katulad nga ng inaasahan ni Snow, Pestilence summoned his white horse again. Nagulat ang mga manonood nang makita ang maalamat na kabayo. Its rider raised his golden bow and arrow.
His golden crown shone amidst the darkness.
"You want me to be aggressive? Then your wish is my command, my queen."
Ilang sandali pa, hinabol na siya ng kabayo nito. Sunod-sunod siyang pinaulanan ng mga pana ni Pestilence. Napasimangot si Snow nang mapansing umaapoy na ang ilang mga pana. She rolled her eyes. 'Men and their fucking ego.' Patuloy pa rin sa pagtakbo si Snow. Nabubunggo na nila ang ilang lamesa sa beerhouse at aksidente pang natamaan ang mga bote sa bar.
'Just a little more...'
Nang matansya ni Snow ang bilis ng pagtakbo ng kabayo, mabilis niyang binuksan ang bote ng lemon tea at ibinuhos sa sahig. She swiftly turned left and let Stallio stumbled before her. Nadulas ang puting kabayo sa lemon tea. Its translucent feet cannot hold friction with a slippery floor.
Napasinghap ang lahat nang matumba ang horseman.
Snow White smirked and crossed her arms over her chest. "Oops! I think I forgot to put a 'caution: slippery floor' sign. Pasensya na, Sir Pestilence." Bahagya pa siyang yumukod sa binata.
Pestilence stood up and frowned at her. Inayos nito ang korona sa kanyang ulo at inis na tumayo. Mukhang pinipigilan na lang nitong mag-tantrums dahil sa pagkapahiya. Still, the mischievous glint in his eyes told her he's not done yet.
"Very clever, my queen." He snapped his fingers, making Stallio vanish in a wisp of white smoke. He raised his weapon again, and aimed it at her.
"But let's see if you're clever enough to get away from this.."
Napalunok si Snow nang mapansing binalot na naman ng nakakasilaw na liwanag ang pana. Mabilis siya humakbang papalayo sa horseman. How can she escape now? Mukhang seryoso na si Pestilence. 'Great. I'll die in a beerhouse with an arrow shot in my chest. Ang pumatay sa'kin? Isang maalamat na nilalang na nai-feature sa bible na may obsession sa korona niya.'
Ash gray eyes challenged her.
Nanlaki ang mga mata ni Snow nang tuluyan nang pinakawalan ni Pestilence ang pana.
A surge of tremendous light flew towards her at an incredible speed. Kinakabahang pinagmasdan ni Snow ang panang bumulusok papalapit sa kanya.
"Damn it!" Naramdaman ni Snow ang pagpunit ng pana sa hanging nakapaligid sa kanila. It was gonna kill her! She acted on instinct and shielded herself from the arrow.
But it never touched her.
Tick-tock.
Tick-tock.
Tick-tock...
There was an echo of ticking clocks in a distance. Sa kabila ng nakakasilaw na liwanag at ng ingay ng beerhouse, narinig ni Snow ang tunog ng mga orasan.
Kasabay nito ay ang pag-iyak ng isang sanggol.
'What the heck?'
Sumakit ang ulo ni Snow. She opened her eyes and noticed the arrow suspended in midair. Iilang sentimetro na lang ang layo nito mula sa mukha niya. She stared in horror as Pestilence stood in front of her.
Ngayon lang napagtanto ni Snow na hawak pala nito ang pana, kaya hindi ito tumama sa kanya. Nakatitig lang ang horseman sa kanya. Tila ba may gusto siyang sabihin kay Snow. Suddenly, her heart skipped a beat.
He saved her from his own attack.
The arrow vanished in wisps of white smoke as Pestilence sighed. "I can't. I still can't hurt you, my queen." Emotion flashed in his eyes as he sighed and walk away from her.
Napanganga si Snow sa nangyari.
Sinundan niya papalabas ng beerhouse si Pestilence. Ano bang ibig niyang sabihin? Snow White's curiosity was killing her again.
She wanted answers.
"Pestilence!"
Pero nang nakalabas siya ng beerhouse, biglang naglaho ang binata. Naglaho na ang horseman na nakasuot ng puting armor at may ginintuang korona sa kanyang ulo. Snow searched for those familiar pair of ash gray eyes and blonde hair, but it was no use. Pestilence vanished as if he never existed in the first place.
"Snow!"
Napalingon si Snow sa boses na tumawag sa kanya. There, she saw Sloth running towards her. Bakas ang pag-aalala sa mukha ng kasalanan at mukhang kanina pa siya nito hinahanap.
"Sloth.."
Nabigla si Snow ang yakapin siya ng kasalanan.
"Kanina ka pa namin hinahanap! Damn it, angel! We were so worried about you! Hindi ka dapat gumagala mag-isa sa Tartarus. This place can kill you..." Kumalas ang prinsipe ng katamaran mula sa pagkakayakap sa kanya. Hindi maiwasang ngumiti ni Snow. Sa wakas, kinakausap na siya nito nang matino.
"Kung alam ko lang na kailangan ko lang palang maligaw sa Tartarus para kausapin mo 'ko, sana kanina ko pa ginawa."
Napasimangot si Sloth.
Snow White cursed under her breath when she realized she said that out loud. 'What the fuck, Snow? What is happening to you?!' Akmang magpapaliwanag na sana siya nang maramdaman ang mga labi ni Sloth sa kanya.
Sloth pulled her close and kissed her passionately. His warm lips sealed hers. Sloth started invading Snow's mouth sweetly as he caressed the side of her face in a loving manner. His other hand wrapped around her waist protectively.
Sloth was kissing her.
It was enough to make her melt.
Natuod sa kanyang kinatatayuan si Snow. Hindi niya alam kung paano siya kikilos. Pakiramdam niya ay anumang oras, aatakihin na siya sa puso dahil kay Sloth. Makalipas ang ilang sandali, humiwalay sa kanya si Sloth.
"S-Sloth...?"
He smirked and touched her swollen lips. "I'd give up my life for you, angel.."
Hinawakan ni Sloth ang kanyang kamay. Suddenly, the world around her was spinning. Pakiramdam ni Snow ay dinadala siya ng hangin sa ibang dimensyon. Nang tumigil ang pag-ikot ng paligid, napansin niyang nasa labas na sila ng Tartarus.
Sloth just teleported them outside of the marketplace.
"Mademoiselle, there you are!"
Sigaw ni Greed nang makita sila. Envy, Chandresh, Lust, and Gluttony all looked relieved when they saw her. Katabi na nila ang karwahe. Mukhang napaayos na nila ito. Mr. Bones waved at her. Snow White smiled. 'I'm back.'
Hindi na niya namalayan ang paglapit sa kanila ni Pride.
Tumalim ang mga mata ng panganay nang makitang magkahawak-kamay pa rin sila ni Sloth.
Pride adjusted his eyeglasses and cleared his throat. "You can let go of her hand now, brother."
Tumango si Sloth at naglakad na papalapit sa iba. Nang magtama ang mga mata nina Snow at Pride, she couldn't help but feel guilty. Bakit ba nagugulo na naman ang nararamdanan niya? Damn it. She loves Pride.. she knows it.
But Snow can't help but feel like there's something holding her back.
Still, her heart fluttered when Pride smiled at her. Mukhang tapos na ang cold treatment nito sa kanya. Noon rin niya napansin ang dumi sa damit ng binata at ang pawis sa gilid ng kanyang mukha. Mukhang maging si Pride ay nataranta sa paghahanap sa kanya kanina. His eyes softened at her.
"I'm glad you're safe, princess."
She teased, "Nag-alala ka rin ba sa'kin, Pride?"
Nag-iwas ng tingin ang binata. "YES---No! I mean---I-I... Damn it! Let's just go home to our mansion. Kailangan mo pang linisan ang private study ko."
Our mansion. That sounded nice.
Naglakad na sila papalapit sa karwahe. Pero nabigla si Snow ang sumunod sa kanya si Pride sa loob. Bumaling siya sa panganay at nagtaas ng kilay, "Bakit ka nandito?"
Again, Pride's cheeks had the slightest indication of a blush as he answered calmly, "Tabi tayo."
---
"I am an ocean.
Are you willing
to risk swimming
in the deep,
dark parts of me?
Or will you
stay where
it is shallow?"
---Jennae Cecelia