Chapter Eleven: Acceptance
Eila
Halos wala kaming imikan habang nakasakay kami sa sasakyan niya at habang papunta kami sa mansyon niya sa may Quezon.
"You're going to stay with me, Miss Delos Santos."
"Pero Sir—"
"I told you to drop that Sir when you're with me, Eila. Or do you want me to fck your mouth para lang tumigil ka sa kakatawag ng Sir sa akin?"
He's harsh. He's bold. He's too vulgar. He's too authoritative. Pero wala naman akong ibang magawa kundi ang sumunod sa gusto niya.
I need Trojan. I need his job. I need his offer na protektahan ako lalo na ngayong walang-wala na ako.
Ayoko namang lumapit na lang ulit kay Ethan. Nahihiya na ako sa kanya. Halos wala na nga akong mukhang maiharap sa kanya dahil sa dami ng atraso ko sa kanya. Dahil sa patong-patong na utang na loob na meron ako para sa kanya.
At isa pa, hindi ko pa yata magagawang harapin siya ngayon. Lalong-lalo ngayon.
Hanggang kaibigan lang talaga ang kaya niyang ibigay sa akin. Masakit isipin na kahit papaano, minsan, umasam ako na mapapansin niya ako hindi lang bilang isang kaibigan kundi isang bilang babae rin.
Nahihiya ako harapin siya dahil minsan inaakala ko na may kahulugan ang mga ginagawa niya para sa akin kahit wala naman.
Ayokong umasa na lang habang-buhay sa kanya kahit na noong una pa lang sinabi na niya sa akin na wala naman sa kanya kung tutulungan niya ako kahit habang-buhay pa.
Isa siyang napabuting kaibigan. At inaabuso ko na siya.
Nasaktan ako sa narinig ko na kaibigan lang talaga ang turing niya sa akin. Alam kong wala siyang kasalanan doon pero hindi ko pa rin talaga kayang humarap at magpakita sa kanya ngayon.
Hindi pa ngayon.
Mabigat akong napabuntong-hininga saka muling huminga nang malaling bago ako nagsalita.
"Sana lang tama ang desisyong napili mo, Eila." Sa isip ko.
"Pumapayag na ako."
Marahang hininto ni Trojan ang sasakyan nang bigla na lang magpula ang stoplight sa unang intersection na dadaanan namin.
"Pumapayag ka na saan?"
Naramdaman ko ang bahagyang paglingon niya sa direksyon ko maging ang pagkunot ng noo niya doon sa biglang sinabi ko.
Muli akong huminga ng malalim saka ako nagpasyang humarap na rin sa kanya.
"Pumapayag na ako sa gusto mo." Sabi ko habang titig na titig ako sa mga mata niya. "Pumapayag na akong maging babae mo."
Ilang sandali kaming nagkatitigan ni Trojan sa mata. Wala ni isa sa aming ang umiwas o nagsalita man lang kahit na binubusinahan na ng mga sasakyan sa likuran namin ang sasakyan namin dahil sa biglang pagkulay berde ng ilaw sa traffic light.
"Are you sure?"
Isang marahang tango na lang ang naging sagot ko sa kanya.
Ilang sandali pa niya akong tinitigan sa mata ko at sa buong mukha ko bago niya inalis ang tingin niya sa akin saka niya muling pinaandar ang sasakyan niya.
"Good then." Sabi niya lang habang nakapokus ang tingin niya sa kalsada. "I'm going to make sure that you won't regret your decision, Miss Delos Santos."
Lihim akong napalunok nang sandali niyang ibaling ang tingin niya sa akin sabay bigla niya akong nginisihan.
"I'll make you moan my name even louder when I fck you...hard."
Mariin kong pinagdaop ang mga kamay ko sa ibabang ng mga binti ko saka pinilit ang ulo ko na tumingin sa ibang direksyon.
Tama ba ang naging sagot ko? Tama ba talaga ang naging desisyon ko?
Tama ba na sumama ako sa isang halimaw na gaya ni Trojan Mondragon?
***
Halos lumuwa ang mata ko sa pagkalula nang bumungad sa akin ang isang napakalaking bahay matapos kong makababa sa sasakyan ni Trojan.
"Don't make yourself wet now with your saliva, Miss Delos Santos." Biglang sabi ni Trojan na pumutol sa pagkalula ko sa modernong mansyon na nasa harapan ko. "Hindi ko gustong mabasa ang damit mo bago ko pa mapunit ang bagay na 'yan."
Napanganga ako sa sinasabi niya saka walang ano-ano'y biglang naiyakap ang mga braso ko sa katawan ko.
The way he stares at me is so intimidating na para bang ano mang oras mula ngayon ay kakainin niya ako ng buhay.
His eyes is too sharp, too piercing that it makes my knee wobble and weak.
Everything about Trojan Mondragon makes me weak.
"Come now, honey. Hinihintay ka na ng mga katulong ko sa loob."
Wala na akong ibang nagawa nang biglang kunin ni Trojan ang isang braso ko gamit ang isang kamay niya saka niya ako hinila papasok sa loob.
Mas lalo pang nanlaki ang mata ko nang bumungad sa akin ang loob ng mansyon. Sobrang lawak ng loob na iyon at halos lahat ng nakikita kong gamit sa loob ay yung mga pinaka latest na bagay na nakikita ko lamang sa mga magazine galing sa ibang bansa na pinahiram sa akin minsan ni Ethan.
Lahat ng bagay na nasa loob ng mansyon ay nagsusumigaw kung gaano kayaman ang taong nakatira sa loob.
Trojan Mondragon is really damn rich.
"Magandang hapon mo, Master."
Parang isang eksena mula sa isang pelikula ang sumalubong sa amin nang bigla na lang maglabasan mula sa kung saan-saan ang mga babaeng katulong at lalaking naka-uniporme ng butler ang nagwelcome sa amin at humilira sa dalawang pila sa harapan namin.
"Carlos, buy her good dress..." Biglang sabi ni Trojan doon sa lalaking nasa unahan ng pila ng mga lalaking naka-unipormeng itim at puti saka niya ako tinitigan mula ulo hanggang paa. "And the most expensive ones."
"Masusunod po, Master."
"T-Teka! Anong sinabi—"
"Save your thank you later, Eila. You need to get." Putol niya sa sasabihin ko saka niya ako muling tinitigan mula ulo hanggang paa bago nagtagal ang tingin niya sa mukha ko. "You're too thin."
"Hindi ako payat! Ganito lang talaga ang katawan ko!" Depensa ko naman sa sarili ko.
Hindi naman sa pagmamayabang pero isa sa mga asset ko ang katawan ko dahil kahit gaano ako kalakas kumain, hindi pa rin nagbabago ang figure ko. Siguro mabilis lang talaga ang metabolism ko kaya ganoon. Pero hindi ako payat!
"Well I supposed you haven't eat something good yet kaya hindi ka nagkakalaman." Bale-walang sabi niya saka hinarap 'yung babaeng nasa unahan naman ng pila ng mga babae. "Ask the chief to make some good cuisine for us now. Something healthy and delicious."
"Masusunod po, Sir."
Agad tumalima sa utos ni Trojan 'yung lalaki at babae na iyon at umalis na sa pila nila habang 'yung ibang babae at lalaki naman ay tila naghihintay lang sa susunod na sasabihin sa kanila ni Trojan.
At kahit hindi nila sabihin, alam kong palihim silang nagtataka kung sino ba ako, kung anong ginagawa ko dito at kung bakit ko kasama ang napaka yamang amo nila.
"This is Eila Delos Santos." Biglang pakilala sa akin ni Trojan saka niya hinawakan ang isang balikat ko bago iyon dahan-dahang bumaba sa braso papunta sa bewang ko hanggang sa bigla na niya ako hapitin palapit sa kanya.
Hindi ko alam kung sinasadyan niya ba iyon o ano, pero nang maramdaman ako ang kamay niya sa katawan ko, kahit na may suot pa akong damit, hindi ko mapigilang maramdaman 'yung init na nagmumula sa kamay ni Trojan.
Mukhang naramdaman niya yata ang pagkailang ko dahil doon sa ginawa niya kaya bigla siyang humarap sa akin at tinitigan ang namumula ko ng mukha.
"She's my woman." Sabi niya habang titig na titig sa mata ko at hindi man lang nag-abala na tingnan ang mga tao na kasama namin dito sa may sala.
Tila mas nag-init yata ang mukha ko dahil doon sa ginawa niya kaya bigla ko siyang natulak palayo sa akin.
Huli na para maintindihan ko kung ano ang magiging itsura nung ginawa ko doon sa mga kasama namin sa bahay pero tila hindi naman ininda ni Trojan ang ginawa ko at lalong wala ni isa sa mga katulong ang gumalaw man lang o nagreact doon sa ginawa kong biglang pagtulak sa amo nila.
"She's a bit tough." Sabi ni Trojan maya-maya habang inaayos niya 'yung suit na suot niya. "But you take care of her. Attend to all her needs whenever, wherever."
Muli akong nagulat nang bigla na namang tumingin ng derecho sa mata ko si Trojan.
"And don't hurt her." Seryosong sabi niya bago niya binalik ang tingin niya sa mga katulong. "Understand?"
"Opo, Master." Sabay-sabay na sagot ng mga katulong.
"Good. Dahil oras na makita kong may lamat ang balat ni Eila o di kaya nagreklamo siya sa akin o pinagtrabaho niyo siya dito sa loob ng mansyon, papatalsikin ko kayo agad sa trabaho niyo. Naiintindihan niyo?"
Napanganga ako doon sa sinabi niya pero magalang pa ring sumang-ayon ang mga katulong niya sa kanya.
"I think everything is clear now."
Bigla na namang kinuha ni Trojan 'yung kamay ko saka niya ako hinila sa kung saan.
Habang kinakaladkad niya ako, hindi ko maiwasang mapalingon sa mga katulong na naiwan namin sa gitna ng sala. At ganoon na lang ang pagkunot ng noo ko nang makita ko sila na sinusundan pala kami ng tingin sabay nginitian nila ako.
Anong problema nila? Bakit sila ngumiti sa akin?
Trojan
"Alam mo nababaliw ka na talaga!"
My forehead ceased after hearing Ethan's voice over the phone in my library.
"Ano na naman bang problema mo, Ethan? I'm tired now and I have another meeting first thing in the morning so will you shut up for now?"
"Hindi ako tatahimik! Sira-ulo ka! Nakulong na naman si Ivo! Ano na naman bang pinagawa mo doon?"
I sigh in defeat before I rest my back on my swivel chair.
"I'll bail for him. I'll pull strings. He'll get out soon."
"Ano ka ba! Hindi iyon ang problema ko ano!"
"Then what?" I said with a bored tone. "Can you make this call quick? I need to rest."
"Nakitaan daw ng drugs galing abroad si Ivo. Tapos ang sumbong sa akin ng magaling nating pinsan, utos mo raw iyon? Ano na naman iyon? Kailan ka pa nagda-drugs? Hoy Trojan! Nag-a-adik ka na rin ba?"
"Do I look like someone who's into drugs?" I asked him. "Hindi para sa kanya ang drugs na iyon. It's for someone else."
"Iyon na nga!" He shouted again over the phone. "Bakit mo binigay iyon sa landlady nung apartment ni Eila? Nababaliw ka na ba talaga? Gusto mo bang gantihan ni Manang si Eila?"
"She already did." I said as I clasped my fist after remembering that mark on Eila's forehead.
"Anong she already did? Pwede ba mag-Tagalog ka naman? Nasa Pilipinas tayo hoy!"
"Shut up!" I cried. "It's your fault in the first place!"
"Anong ako? Hindi ako nag-da-drugs ah! Si Ivo lang iyon!"
"Ivo takes weeds, dumbass. Not drugs." I said. "Bakit mo ba pinasok doon si Eila huh? Alam mo ba kung anong ginagawa sa kanya ng matandang babae na iyon huh?"
Ethan become silent all of a sudden.
"That damn old woman hurt Eila just because she haven't paid for her rentals yet. You never told me that Eila is being abuse by that witch all this time!"
"A-Anong sinabi mo?"
"So you have no idea huh?" I said with full sarcasm. "I thought you were best friends? Isn't that best friends help each other? Where were you anyway when that prick leave a mark on my woman?"
Hindi ulit nakasagot sa mga sinabi ko si Ethan.
"That's why I asked Ivo to framed that woman. I want her in jail. Actually, I want her dead. But life is btch anyway so she'll die eventually."
"Pero hindi kaya sobra naman yata ang ginawa mo?"
"Anong sobra doon?!" I shout on the other line. "Ethan, kung kaya mong makita na saktan ng ibang tao si Eila pwes ako hindi! I won't let anyone hurt my woman! Tandaan mo 'yan!"
"Pero—"
"Shut the fck up!" I exclaimed as I ended the call.
Marahas akong muling napaupo sa upuan ko saka ko marahang hinilot ang sintido ko.
I will never forgive those people who leave mark on Eila aside from me.
Never.