#DFF23
"Kain ka na," I shooked my head.
Can I die now? As in right now.
"Bakit?" Tanong niya.
"Wala akong gana, I have a question."
Tumabi siya sa'kin. "Kapag niloko ka ba ng taong minahal mo? Mamahalin mo parin ba siya? Will you give him/her a second chance?"
Tumingin siya sa'kin saglit sabay tingin sa kawalan. "For me? Yeah, I will."
Bakit? Hindi ba dapat h'wag na? Niloko ka na, e? Bakit pa? Hindi ba uulitin niya lang naman 'yun? So, why would you give a second chance to that damn person?
"Why?"
"Why not? If both of you deserve the second chance? Sabi nila, kung nagmahal ka, you should take the risk." Tama bang bigyan ko pa ng chance ang meron kami ni Frost? But it hurts me a lot, when I remember them. 'Yung mga ginawa nila. Ganito pala 'yung naramdaman ni Troy, kita niyo nga naman. Ang galing 'no? Binalik sa'kin 'yung ginawa ko. Mas masakit nga lang.
"What if, hindi nila deserve? Edi nasayang 'yung effort?" He shooked his head.
"Walang nasayang." Wala?
"Bakit?"
Ngiti lang ang sinagot niya. Ang gulo niya kausap.
"Mahal mo ba si Frost?" Nagulat ako sa tanong niya.
"Oo, mahal na mahal." I said. Ngumiti ako ng mapakla.
"Panghawakan mo 'yun, mahal ka ni Frost, Zendrea. Mas kilala ko kaysa sa'yo si Frost. Please, maniwala ka lang sa kaniya." How would I believe him?
"May alam ka ba?" Ngumiwi siya at saka tumango.
Damn! Ito na naman 'yung mga luha na 'to! Tangina! Bwisit kasi si Frost, e!
"Bakit? Pinagmukha niyo akong tanga, bakit hindi niyo sa'kin sinabi?"
"Alam naming ayaw ni Frost na nakikielam kami, he can handle his own problem, and we respect his decision." Tumayo ako saka naglakad ng mabilis. Akala ko kakampi ko si Rupert. Pero oo nga pala, kaibigan siya ni Frost! Ano pa bang aasahan ko? Wala!
Damn! Bigla akong nahilo. "Zendrea!" I hear Rupert call my name then it went all black.
Shit! I'm in the hospital. Hinanap ko si Rupert, nakita kong nasa tabi siya ng hospital bed ko. He's sleeping.
I kissed his right cheek. "Thank you, Ru." I sit up straight. Napansin kong gumalaw na siya.
"Bakit dinala mo pa ako sa hospital?" He's face was serious. Bakit? May dumi ba ako sa mukha?
"Rupert."
"You're pregnant," Natigilan ako. Buntis? Kaya pala delayed 'yung...and shit! 'Yung pagsusuka ko! Damn!
I shaked his shoulder. "Hindi ka nagbibiro? Please, tell me you're joking."
"I am not, sabi ng doktor mag-iisang buwan na raw 'yang nasa tiyan mo." Tangina!
"Please, ipangako mo. Hindi mo 'to sasabihin kahit kanino!?" Rupert hugged me.
"I will, promise."
Bakit ngayon pa? Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko. Shit! I hate you Frost! I hate you so much!
-----
"What!? Gusto mo bang magalit si Direk?"
"Magalit na siya kung magalit, but I'm dead serious. Ayoko ng ituloy pa 'yung movie." Hinampas ni manager 'yung lamesa niya.
"Zendrea, ano na naman bang problema mo? Dadagdag ka pa ba? May problema na nga ako kay Jayden! Pagkatapos ito pa?"
Ayoko na, gusto ko munang magpakalayo-layo. Hindi ko yata kayang makita si Frost. Hindi ko parin alam kung anong meron sa kanila ni Keira, but hell. I'm hundred percent sure na kay Frost 'yung anak. Alam ko, remember? A mms message that was sent to me months ago. Si Keira 'yung babaeng kahalikan that time ni Frost.
"It's final, manager. Please..."
"Give me a damn valid reason!"
"I'm pregnant, manager." Naging o ang bibig at halos lumuwa ang mata niya, after hearing those things came out from my mouth.
"God! Sinong ama?" I sighed.
"Frost," Kung kanina, gulat siya mas nagulat siya ngayon.
We talk lot of things pati si Direk, kinausap namin, nagdahilan kami na may health issue ako. Na kailangan kong mag undergo sa surgery. At sabi naman ni Direk. Hihintayin niya raw na gumaling ako, nagulat ako doon. For the meantime, 'yung mga scenes na hindi ako ang kailangan nalang ang ishu-shoot.
Aalis na muna ako sa pilipinas. I can't live here na hindi ako nasasaktan. Ayokong magmukhang sama ng loob ang itsura ng anak ko, for fuck sake.
"What are you doing here?" I asked. Ano pa bang gagawin niya rito?
"Why are you avoiding me?" Hah! Bakit? Hindi niya nga pa pala alam?
"Why? That you cheated on me? That you freaking impregnate Keira, my sister? Frost!" I sat on the sofa.
Hinawakan ako ni Frost, pero hinawi ko iyon. "Nakita ko lahat, Frost. Nakita ko lahat."
"Look at me," I shooked my head.
"Get out of here!"
"Ano ba, Frost!" Niyakap niya ako. Ang sakit! I don't know kung kaya ko pa siyang patawarin.
"Listen to me," I pushed him.
"Listen? Damn! Nakita ko naman na lahat, I don't need your explanation!" Gusto ko siyang ihagis mula dito hanggang sa baba.
"Please, Zendrea...makinig ka naman." Hinampas at sinabunutan ko siya. Kung hindi siya masasaktan emotionally, pipisikalin ko nalang siya.
"Frost, minahal kita! Niloko ko si Troy, sinaktan ko 'yung tao para sa'yo, tapos ito lang ang igaganti mo sa'kin?! Why?" Kahit alam kong nasasaktan siya, mas triple ang sakit ang nararamdaman ko ngayon. Hindi niya alam, It's very painful.
"Zen, believe me. Hindi ko 'to ginusto. I love you, more than anyting else," Totoo ba 'yun? Mahal niya talaga ako? O baka mas gusto niyang saktan ako?
"I don't believe you, mahal mo ako? O bakit binuntis mo 'yung malanding si Keira? She's a bitch! Mang-aagaw! Kadiring babae! Anak sa labas talaga ang ugali niya!" Nagulat ako ng ihagis niya 'yung mini lamp shade ko.
"Zendrea! She's not a bitch, I know Keira since then, please..." So kakampihan niya na ngayon?
"Oh--kay? Kampihan mo 'yung malanding 'yun! Go Frost, isiksik mo 'yung sarili mo sa kaniya! Ayoko na! Tapusin na natin 'to!" I turn my back. Ayokong ma-stressed! But how can't I? Kung nasa harap ko pa ngayon? How about us? My baby? Our baby?
"Ouch!" He grabbed my arms. Damn! Masakit 'yun.
"We're not fucking over, Zendrea. I love you, mahal kita. Just please, try to understand my situation." Intindihin? Ginagawa niya ba akong tanga? E, gago pala siya!
"Unfortunately, I can't. Hindi ko ipagsiksikan ang sarili ko, Frost. Hindi kasi ako gan'un." Anong gusto niyang palabasin? Na tanggapin ko na may anak siya sa kapatid ko? Hell! Hindi ko nga alam kung ano kami. Then what? Gosh! Hindi ako tanga!
"No, Zendrea. We're not fucking over. Yes, I freaking impregnate your sister. But hell, I don't love her. She just need me."
I slapped him. "Bakit ako, Frost? Sa tingin mo hindi kita kailangan? Anong palagay mo sa'kin? God, tama na Frost. Ang sakit na, e." Nanghina na 'yung tuhod ko. Napaupo na ako.
"Frost, bakit ganito? Hindi ko pa nga alam kung anong meron tayo, tapos binuntis mo si Keira? Great. Tangina mo!" I hugged my knees. This will be the last time, that my tears will flow down to my cheeks. At ito narin ang huli na iiyak ako sa lalaking 'to.
"Zendrea, I'm sorry." Tinitigan ko siya.
"Hindi mo ako mahal, Frost. Kasi kung mahal mo ako? You will never hurt me," He was about to wipe my tears but I didn't let him.
"Zendrea, don't make this hard for me." Damn!
"No, Frost. Ayoko na. I can't. Hindi narin yata kita mapapatawad. Hindi ako masokista at tanga."
I saw his eyes, he's hurt. Pero hindi ko babawiin lahat ng sinabi ko.
"How about me? Fuck, Zendrea! Hell I was. H'wag mong sabihin na ikaw lang, nasasaktan rin ako." Pero sarado na talaga ang isip ko.
"But I'm more hurt, Frost. So hurt."