L A U R E N
Naramdaman ko na wala pala ako sa sarili kong kama. Iminulat ko ang mga mata ko at babangon na sana ng may narinig ako...
"Don't even try to touch her!" Napalingon ako sa sigaw ni Caius. Nakatalikod siya mula sa akin at nakaupo sa gilid ng kama. Mukhang may kausap siya sa telepono. "Ako na ang bahala. I'm following the fúcking plan!"
Ano'ng plano? Kinikilabutan naman ako sa mga pinag-sasabi ni Caius sa kausap niya. "Just don't touch her."
Her? Babae? Sino? "What?! No, I'm not?! That's damn impossible!"
Nang makita kong ibinaba na niya ang tawag ay nagkunwaring tulog nalang ako. Naramdaman kong hinaplos niya ang mukha ko gamit ang mga daliri niya. Hindi pa ako nagpakita ng kahit na ano pang senyales na gising na ako at kinikilig sa ginagawa niya.
"Good-morning, my queen," aniya saka ko naramdaman na hinalikan niya ako sa aking labi.
Ngumiti ako sa loob ko, napakagandang umaga. Kunwaring nagising na ako at saka ako ngumiti sa kanya. "M-May kausap ka ba?" I asked him.
Nag-iwas siya ng tingin. "You heard it?"
Umiling ako. "Parang narinig ko lang kanina," palusot ko.
Tumango naman siya. "Are you hungry? Breakfast is ready, beautiful."
Umupo na muna ako at isinandal sa headboard ang ulo ko. "Hindi pa naman." I smiled sweetly at him.
Tumabi siya sa akin at ipinag-dikit ang aming mga noo. "Why do you have to be so beautiful day and night, babe?"
Tuluyan na akong nahiya sa sinabi niya. Ramdam kong namumula na rin nang dahil sa sinabi niya. Ang lakas naman niyang magpakilig!
Kumalas siya sa akin at saka ako hinila papuntang dining room. "I've prepared all of these for you, babe."
Halos mapatakip ako ng bibig ko sa aking nakita. Parang isang mahalagang tao ang pinag-handaan niya ng ganito karaming pag-kain. Punong-puno ang buong lamesa ng pagkain. Ayaw naman niya siguro akong tumaba, hindi ba?
"A-ang dami nito, Caius."
"My queen deserves to be served like this." Lumingon siya sa akin. "It's okay if you don't eat them all. Besides, I want to see you full."
Muli na naman akong kinilig sa kanyang sinambit na mga salita. Parang ang daming puso na nagsisiliparan sa buong paligid, ang sarap sa pakiramdam. Unti-unti na rin gumagaan ang loob ko sa kanya. Iba na ang pakiramdam ko pagdating kay Caius, sobrang gaan.
Pumunta muna ako sa banyo at saka naghilamos ng mukha at nilinis ang bibig ko. Nakakatuwa 'man isipin pero, gusto ko maging presentable sa harapan ni Caius bilang isang babae at dalaga. Gusto ko, may magandang presentasyon ang sarili ko sa kanya.
Sinuklay ko ang buhok ko gamit ang mga daliri ko at inayos ang bangs na halos kulot na. Lumabas na rin ako at naglakad papuntang dining room muli.
Naabutan ko si Caius na inilalapag na mga baso ng kape at saka umupo. Nang nakita niya ako ay tumayo siya muli at ipinag-prisenta ng upuan. "Have a sit, babe," sabi niya at sinunod ko naman.
Kumuha na ako kaagad ng mga pagkain at saka ako sumubo. "Niluto mo 'to?"
Umiling siya. "I never cook." He shrugged.
Natawa ako saglit. "Sinabi mo pa."
"Tsk."
Tama nga naman. Pero, meron pa rin namang mga lalaki ang mga magagaling sa kusina. Sa tingin ko nga, mas maraming mga lalaki ang kilala sa larangan na pag-luluto e.
"'Wag mo namang lahatin, Caius."
Sumubo siya at saka ako tinignan. "Just eat. I love watching you."
Wala na akong nagawa at ipinag-patuloy nalang ang pagsubo sa mga pagkain na nakalatag dito sa hapag. Masasarap kasi ang nandito sa mesa, kaya hindi ko ring maiwasan na hindi damihan ang pagkuha ko sa bawat putahe na nandito.
Hindi ko rin alam pero, kumpleto na kaagad ang araw ko. Makasama ko lang si Caius, wala na akong mahihiling pa. Parang bawat segundo ay gusto ko siyang nandito sa tabi ko. Parang ayaw ko siyang mawalay sa tabi ko, at gusto ko lang na ako lang kasama niya.
But, giving my trust will not be that easy. Nasaktan na ako minsan diyan, at balde-balde ang niluha ko ng dahil sa pagiging gaga ko.
My eyes widened when he gave me a smack on my lips. "You're over-thinking again," wika niya.
Tinignan ko siya, mata sa mata. "Nag-du-duda lang ako, Caius. It's impossible that you know me too well."
Hindi siya nakasagot kaagad. Bagkus, yumuko siya at nakita ko pa ang pagka-kunot ng noo niya. Parang nainis siya sa sinabi ko at muli, nakita ko sa mga mata niya ang galit at gigil na tingin. Doon ako kinabahan, may nagawa ba ako?
"P-Pasensya na Caius. Balewalain mo nalang ang sinabi ko," sambit ko nalang at saka ipinag-patuloy ang pag-subo sa aking kinakain.
"Not yet the time to know it, Denisse," he said in serious tone.
Ako naman ang nainis. Bakit hindi niya pa kaagad sabihin sa akin kung ano ang dahilan niya? Bakit ba sobrang napaka-misteryoso niya pagdating sa mga bagay na itutulad sa akin? Nahihirapan na akong intindihin siya.
"Kailan ko malalaman?" Sabi ko, kahit na naiinis na ako.
"In right time." Sobrang ikli 'man ng kanyang sinabi ay alam kong maraming konektado na mga linya 'yon.
Napabuntong hininga nalang ako. Ganon ba talaga ang mga lalaki? Hindi nila masyadong naibabahagi ang mga damdamin nila? Mataas nga ba talaga ang mga pride nila? Kaya siguro hindi ko mabasa si Caius dahil, marunong siyang mag-tago ng kanyang nararamdaman.
PAGKATAPOS naming kumain ay tumayo na ako kaagad. Muntik ko nang makalimutan na hindi ko 'to bahay. Siguro bilang kapalit na pinatuloy ako dito ni Caius ay ako nalang siguro ang maghuhugas ng pinagkainan namin.
Kukunin ko na sana ang plato ko— "Babe, you almost forgot, are you supposed to do that?"
Namula na ako sa sinabi niya. Kanina, sobrang seryoso namin, tapos ngayon bumabanat na naman ang dila niyang sobrang lupit. "K-Kasi—"
"May ipapatawag naman akong mag-li-linis ng lahat ng 'to mamaya e." Sabi niya pa at tumayo na rin.
Lumapit siya sa akin at saka ako niyakap sa likod. "C-Caius..."
"It suits you really well, do you like it?"
Napalunok ako sa sinabi niya. Bagay nga sa akin kaso, sobrang daring lang ang hitsura ko dito, parang inaakit ko si Caius sa tuwing maglalakad ako. Dahil bakat na bakat talaga ang hugis ng katawan ko sa suot ko.
Muli akong napasinghap nang ipatong niya ang ulo sa balikat ko. Damn you, Caius. "You don't like it?"
Tumanggi ako sa pamamagitan ng pag-iling. "N-Nagustuhan ko. Parang masyadong sexy lang talaga." Pag-aatubili ko.
Naramdaman ko ang pag-dikit ng kanyang hininga sa akin ng narinig ko siyang tumawa. "You make me drool overnight you know that? I thanked all the saints last night not to took over."
Nakahinga naman ako ng maluwag doon. Wala pa namang masakit sa akin, kaya talagang masasabi mong walang nangyari... Salamat naman. "Sobrang naaakit talaga ako sa'yo e," he whispered through my ear.
Tuluyan na akong hindi makagalaw nang kagatin niya ang unting bahagi nito sa itaas. Napapikit ako ng mariin. Heto na naman siya, sobrang lakas ng epekto ng katawan ko sa ginagawa niya. "How do you feel about that, Babe?"
Tigilan mo ako, Caius. "And this..." Mas lalo ko pang ipinikit ang mga mata ko nang dahan-dahang lumihis ang dila niya sa aking leeg. "You like it, Babe?"
Puta! Ano ba 'tong mga ginagawa niya?! He's making me turned on! "S-Stop it, Caius."
"Not this time, Babe."
Hindi ko alam kung bakit ko siya binigyan ng kalayaan upang galawin ako, napa-angat kasi ako ng ulo kaya mas lalo niyang tinadtad ng halik ang leeg ko.
I love what he's doing. Pati ang sarili ko ay hindi ko na maintindihan kung bakit ko ba nagugustuhan ang ginagawa niya sa akin.
Sa panahong ito ay dapat ang babae ay dapat ang nag-pipigil at siyang unang tumatanggi... Hindi ba? Pero, bakit hindi ko iyon magawa-gawa? Meron bang mali sa sarili ko? Bakit hindi ko mapigilan ang sarili ko?
"C-Caius... shít," I moaned softly.
Hindi siya natinag. Hinarap niya ako sa kanya at hinawakan ang parehong pisngi ko at hindi nag-dalawang isip na halikan ako sa aking labi. Masarap ang labi na tumatama sa akin ngayon. Parang hindi ako nag-sasawa... at talagang hindi nakakasawa.
Pakiramdam ko, ang hina ko.
Why am I letting him do this to me? Wala naman kaming relasyon maliban lang sa pagiging isa sa mga malalaking investor ng aming kompanya... that's all. Wala na kami iba pang ugnayan. How can I stop myself?
Sabay na rin ang pagbagsak ng balikat ko ay ang pagyakap ng mga kamay ko sa kanyang leeg. I closed my eyes tightly nang naramdaman ko ang paglandas ng mga kamay niya sa aking bewang at marahan na pinisil iyon.
Hingal na hingal siyang tumingin sa akin. "Are you not going to stop me, Denisse?"
Doon na ako natauhan. "S-Sorry." Kumalas na ako at nahihiyang tumalikod sa kanya. Ramdam ko na ring ang pamumula ng buong mukha ko.
"No, you don't have to say sorry babe. It's okay."
With his response, I let out a deep sigh. Nahuhulog na naman ako sa mga halik niya. Palaging nangyayari ito. Pero kung hindi kaya nag-salita si Caius ay nasa kama na kaya kami ngayon? Anong magiging epekto kapag naipagpatuloy namin ito? Malaki ang posibilidad na mabuntis ako.
My parents will be disappointed in me, then.
"M-Maliligo na ako..." paalam ko sa kanya at agad na pumasok na ng banyo.
Saktong pag-sara ko ng pinto ay sinampal ko ang noo ko at tumingin sa salamin. Ano bang nangyayari sa sarili mo, Lauren?! Naghilamos na ako at saka hinubad lahat ng damit ko at tuluyan nang nagpalamig sa bath tub.
●♥●
"Uy! Ba't late ka ngayon?!"
Sa sinabi ni Lexa ay ngumiti nalang ako ng sobrang lapad. I couldn't believe that this is a very perfect day! Sabay kaming pumasok ni Caius dito sa DVG at ngayon ko lang nailabas ang ngiti ko dahil buong biyahe akong tahimik at walang kibo.
Kaya, ngayon ko lang ibubuhos ang todo ngiti ko.
"Aba! Aba! Kung makangiti ka, wagas a!"
Hindi ko nalang siya pinansin. Umupo nalang ako sa aking swivel chair at masayang inumpisahan ang pagtapos ng mga papeles dito sa aking mesa.
"Huh! May sikreto ka na naman 'no?!"
Napalingon ako sa kanya. "Masama bang ngumiti?" I mocked.
"Aba! Parang kahapon lang ay parang sobrang bigat na ng problema na dinadala mo! Sabihin mo nga Lau, sino o ano ang nagpapasaya sa'yo a?!"
Lumingon ako sa kanya na ngayon ay parang sinusuri ako. Isama po ang pagiging singkit ng kanyang mga mata. "I'm just... happy." Sabi ko at ngumiti ng pagkakislap-kislap.
"Sus! E, kung sabihin nalang kaya sa akin ang dahilan mo!"
I smiled again and shook my head. "New inspiration... maybe?" I said.
"Aba! Aba! Ngayon lang kita ulit nakitang ngumiti ng ganyan a! Pero, yung ngiti mo, ibang-iba!"
Walang duda. Kilalang-kilala talaga ko ng kaibigan ko. "Yes, my smile is different. Someone is making me happy today." Para saan ba ang pag-tatago ng nararamdaman, hindi ba?
Pinisil-pisil niya pa ang tagiliran ko. "Would you mind telling it to me?"
"Maybe sometime, kapag sigurado na ako," wika ko nalang.
Napabuntong-hininga siya. "Okay, I'll wait for that day. Good luck on that, Lau."
I smiled sweetly at her. "Thank you, Lexa."
"Sige ganito nalang, kung ayaw mong sabihin sa akin kung sino siya... pwede mo nalang ba na i-describe siya?"
"Okay," I answered quickly. Hindi niya siguro mahuhulaan 'yon.
"Yes!" She cheerfully said.
Huminga muna ako ng malalim, pero hindi nawawala ang ngiti sa labi ko. "Well..." Panimula ko ay kinikilig na kaagad si Lexa. "...he has—"
"Grabe! 'He has' kaagad?! Nakita mo na ba ang kabuuan niya?!"
Natawa ako, pero tumango nalang ako. "Yup, 'He has' talaga."
"Oh, gosh! Sige, ituloy mo, dali!"
I nodded and smiled again. "He has this metal black pair of eyes that when you look at it, your knees will go weak. He has this pointy nose that you can guess that he is a Spanish one. A rosy pink, luscious, lips that are irresistible to kiss and a body that is knee-trembling."
Napahawak siya sa bibig niya at halatang kilig na kilig sa mga sinabi ko. "Yie! I can't wait to meet him, Lau! Sana malapit na!"
You already know him, Lexa. "I suggest you should observe your surroundings at baka malaman mo kung sino ang sinasabi ko."
Her eyes widen. "Nasa loob lang ng DVG?! As in here in Del Valle-Garcia Group of Companies?!" Napaisip siya bigla. "Si Caius Montez? Is he making a move?!"
I nodded with a smile. "Yup."
Mas lalo pang lumakas ang tili niya. "Oh my!"
●♥●