Ang Seven Deadly Sins ay synonym sa sakit ng ulo ni Snow White magmula nang tumapak siya dito sa mansyon. Since then, the gothic fairytale of her life took several unexpected turns, though she was audacious enough to survive. Akala niya wala nang mas lalala pa sa sitwasyon.
Pero ngayon, habang nakatitig siya sa pitong paslit na nakatayo sa dining hall suot ang minuature sizes ng kanilang mga damit ('Mukhang nag-shrink ang damit nila! Now they look like little gentlemen!'), alam ni Snow na mukhang mas lumala pa ang ang nakakawili niyang buhay kasama ang pito. She gripped the small bottle in her hand, wide-eyed at them.
The notorious seven sins as three-year-olds!
"I-I can't believe it.."
Sa isang bahagi ng mesa, nagkatinginan ang kambal na hindi man lang nataasan ang mesa. The twin sins---now Envy in his mini moss green V-neck shirt and ripped jeans, Greed in his cute red turtle-neck sweater and cream-colored pants---grinned at each other and laughed their hearts out. Napasapo na lang si Snow nang makitang hindi pa kumpleto ang mga ngipin nila sa harapan. Before she could stop them, bigla nilang itinaas ang magkabilang kamay na parang eroplano at nagpaikot-ikot na sa silid.
"Weeeeeee-woooooo! Weeeeee-woooo!"
"Bwahahaha! Hindi ganyan ewopwano, Enwy! Mali! Mali! MALI!"
Natigil sa pag-ikot si Envy at nag-pout sa kakambal. "Bad kaaaaaa~! Tumbong kita Kuya Pwide!"
Lumobo ang chubby cheeks ni Greed sa inis. "E 'di tumbong mo! Duwag! Kunin ko pewa mo maya!"
"S-Sakiwm ka! Bad!"
"Duwag dapat pangawan mo, nidi Enwy!"
(nidi = "hindi")
Hindi alam ni Snow kung matatawa siya o ano dahil halos mangiyak-ngiyak na ang batang si Envy habang patuloy siyang inaasar ng kapatid. Lalo na noong nakisali na sa pang-aasar sina Gluttony at Wrath. 'Iyakin pala ang siraulong 'to!', she thought. Suits him right for leaving her in an avalanche of coffins earlier! Inilibot niya ang mga mata sa iba pang mga bata at halos lumuwa na ang mga ito nang makita ang paslit na si Lust!
"H-Hoy, bata! Anong ginagawa mo diyan?!"
Sino ba naman ang hindi magugulat kung nakatayo na pala ang tatlong taong gulang sa ibabaw ng mesa at topless! In normal situations, Snow would blush to see his muscled body---but now, she's just forcing back her giggles upon seeing his baby fats. Mini Lust even had a bow tie on at slicked back his short black hair!
"LUST! Baka mahulog ka diyan!"
The little sin smiled cutely at her at kumendeng sa harapan ni Snow.
"Machow dancew ako, Snow babes!"
"T-The heck?"
"Naaakit ka na ba? Rawr!"
Sabay kindat nito.
Nasapo na lang ni Snow ang kanyang noo. Mukhang may mga bagay talaga na hindi magbabago kahit na bumata ka.
CRASH!
Napapitlag ang dalaga nang bigla namang may nabasag. Binalingan niya si Gluttony na iniinom ang isang baso ng alak. His little fingers barely holding the large glass. "Gluttony! Tama na 'yan!" Sinita niya ito pero sinamaan lang siya ng tingin ng batang kasalanan. Maiintimidate na sana si Snow kung hindi lang dahil sa pagiging cute nito. The three-year-old Gluttony dangled his small legs on the high chair; he wore the same sleeveless black shirt with chocolate stains on it.
'Akala ba niya matitinag ako?'
Inilahad ni Snow ang kanyang kamay para kunin ang baso. Kasaluluyan namang may binubuksan na siyang bag ng chips. Kung saan nakuha ng batang Gluttony ang pagkain, hindi na niya alam.
"Akin na 'yan. Drinking is bad for your health and stop eating junk food!"
Pero isang apir lang ginawa ni Gluttony sa kanyang kamay sabay takbo papalayo dala ang baso ng alak at malaking bag ng potato chips. "NOOOOOOOOOO! PWIDE OH! KUNIN NI ATE FOODS KO!"
Huminga nang malalim si Snow at pilit na pinapakalma ang sarili. Her period isn't making things any easier. 'Calm down, Snow. Temporary lang naman ito...siguro,' ayaw na niyang isipin ang posibleng maging buhay niya kung aalagaan niya ang mga batang imortal na 'to habambuhay. Kung ganito sila kakukulit, it's like committing suicide!
"Panet."
May narinig na boses si Snow. Why does that voice sound familiar?
"Hoy, panet."
Saan naman nanggagaling 'yon? Hindi nama----
"Down hewe, panet!"
Noon lang napansin ni Snow ang batang hinihila ang damit niya. Wrath's little fingers curled as he tugged her maid's outfit. Nakangisi ang batang ito sa kanya. 'Damn, Wrath,' Umirap naman si Snow at naupo para magkasing-taas sila ng paslit. "Did you just call me----"
"Panet."
Hindi kailangang maging henyo ng dalaga para malaman na ito ay katumbas ng salitang "pangit" sa diksyunaryo ni Wrath. Pero imbes na ihagis sa bintana ang tatlong taong gulang, pinili ni Snow na ngumiti nang matamis sa kanya. Hindi niya alam kung may kamalayan ba ang mga batang ito sa nangyari, pero mukhang abala pa sila sa paglalaro at pagsira ng buong dining hall kaysa ang problemahin ang paraan para makabalik sila sa dati. She doesn't even know if the alcohol is still in their system!
"Ang bata-bata mo pa pero ang sama na ng ugali mo."
Wrath glared at her. "Ang tanda-tanda mo na but you'we still fwat-chested."
"A-Ano?!"
"Fwat. Chested."
Sa mga salitang ito, tumigil sa ginagawa ang iba pang mga bata (with Envy and Greed dangling playing with the curtains and Gluttony eating chips ontop of the chandelier) at umalingawngaw ang kanilang pagtawa. Pakiramdam ni Snow ay namumula na ang kanyang mukha sa inis kaya naman piningot niya si Wrath.
Oo, ginawa niya ito sa prinsipe ng pagiging maiinitin ang ulo.
"YOU GOOD-FOR-NOTHING BASTARD!"
"Ouch! Ouch! Ouch!"
Pakiramdam ni Snow ay manunuyo na ang dugo niya sa mga batang ito! Sumasakit na rin ang ulp niya dahil halos basagin na ng kambal ang mga bote at baso habang naglalaro ng taya sa ibabaw ng mahabang mesa! "Shit!" At noon niya lang napansin na sinusunog ni Lust ang kanilang mga kurtina. "Damn it!" Sinubukan niyang apulahin ang apoy pero lumalala lang ito. Halos masiraan na ng bait ang dalaga nang biglang pumalibot ang lima sa magkakapatid nilaro ang apoy! Sa isang gilid naman ay nag-iihaw na ng isda si Gluttony, halatang tuwang-tuwa rin sa apoy.
"This is getting out of control.." Napasalampak na lang sa sahig ang alipin. Mukhang magiging yaya muna siya ng mga ito. Nang balingan niya ang dalawa pang kasalanan na mukhang mas tahimik kaysa sa lima, agad na nagtama ang kanilang mga mata ng panganay.
The three-year-old Pride still sat at the head of the table, elegant but adorable all the same. Suot pa rin nito ang mini-version ng kanyang white polo shirt at black coat. Pero ang kanyang salamin ay mukhang hindi nakiayon sa kanyang pagliit. His eyeglasses remained the same size at dahil sa laki ng mga ito, nahuhulog na ang salamin mula sa kanyang maliit na ilong.
He adjusted his big eyeglasses and nodded at Snow.
"Kasawanan mo."
Humalukipkip si Snow. "Hindi ko alam na mangyayari 'to! I thought that liquid was some flavor enhancer Gluttony always put in his foods or something!" Ngayon, mga bata na ang seven sins. Damn. Dumako ang mga mata niya sa batang si Sloth na sinusundot ang bilugang pisngi ng Kuya Pride niya. Sloth had this happy aura about him as he poked Pride's cheek over and over again.
"Taba pisngi mo, Kuya Pwide!" Maligayang sabi ni Sloth habang nakaupo sa ibabaw ng unan na nakapatong sa isang upuan. Mukha namang hindi naiinis si Pride sa ginagawa ng kapatid sa pisngi niya, nakatuon pa rin ang atensyon kay Snow.
Snow couldn't help but find their tandem too damn adorable.
"Babalik naman kayo sa normal, di ba?"
"Within twenty-fouw houws, yes." Pride stated and adjusted the glasses falling off his nose again.
"Good."
Buti na lang talaga. Ang problema na lang niya ay kung paano makakatagal sa pag-aalaga ng mga ito sa loob ng bente-kwatro oras.
"Psh. You wuined Dwinking Day, pwincess."
Ngumiti si Snow. Naalala ni Snow ang sinabi ni Chandresh. These sins are created, not born. Hindi niya alam kung naranasan ba ng mga kasalanang ito ang maging bata, but this seems like a good start.
"Just enjoy being a kid, Pride. You might learn something from it."
Pride frowned while Sloth continued poking his cheeks.
---
Time could carry our weight
if only we could paint dice
to wait on the windowsill
Wait for a guest
Wait for a moment of your pride
or patience
And let it be
Dusty or kept
Choice of an arm
reaching as far as your hands can touch your face
Do you cry or rest
---"Forgetfulness",
Karinna Alves Gulias