Tumalin ang tingin sa kanya ni Fleur. Her expressive eyes giving a hint of anger. Mukhang natamaan ito sa sinabi ni Snow. Lihim na napangisi ang dalaga. 'Maganda rin naman na paminsan-minsan, iba ang nalalagay sa kahihiyan.' Snow crossed her arms over her chest and raised an eyebrow at her. Tutal naman, dinanas na niya ang impyerno, bakit pa siya matatakot sa isang diyosa?
"Let's just cut to the chase, I still have training. Anong balak mong i-blackmail sa'kin?"
Nakita niyang nakakuyom na ang mga kamao ni Fleur sa galit. Mabilis niyang hinawakan sa leeg si Snow, halos bumaon na ang matatalas na mga kuko nito sa kanyang balat. Pinilit na huwag ipakita ni Snow White na bahagya siyang nasasaktan sa ginagawa nito.
"I'll tell Lust that you're a slut! Akala mo ba hindi ko alam na naghalikan kayo ni Wrath sa dungeons?! Hmph!"
Pagak na natawa si Snow. "You have to do better than that if you want to scare me."
"You little bi----!"
"Walang namamagitan sa'min ng 'pinakamamahal' mo. Can't you just accept that Lust had always been the playboy since Jurassic era?"
Ang ipinagtataka lang talaga ni Snow ay kung bakit nagpapaka-possessive ang babaeng ito kahit pa alam nilang dalawa na ganoon na talaga ang ugali ni Lust. Magugulat na lang si Snow kung hindi panindigan ng binata ang kasalanan niya. Napayuko si Fleur sa mga salita ni Snow. Napansin rin niyang nanginginig na ang kanyang mga kamay sa inis.
"Hindi mo naiintindihan. You're just a stupid mortal who doesn't even know how to act like a lady!"
"Wag mo 'kong simulan sa ganyang kadramahan." Asik ni Snow at marahas na inalis ang kamay nito sa kanyang leeg. Sa totoo lang, sawang-sawa na siyang nalalagay sa mga ganitong sitwasyon. It feels like everyone exists just to bully her around! It sickens her to feel so worthless. Pero sa pagkakataong ito ay hindi niya hahayaang awayin na lang siya basta-basta ng diyosa ng Fountain of Tears. No matter how angelic she may seem.
'She's accusing me of a crime I didn't even do!'
"Wala kaming relasyon ni Lust."
Pagdiin pa nito para makumbinsi si Fleur. Pero mukhang hindi nito tanggapin ang dahilan na iyon. She angrily glared at Snow. "That's your opinion! Hindi mo siya kilala, Snow. Hasn't it ever occured to you that you're the only person he's brought to Suicide Beach?!"
Natigilan si Snow sa sinabi niya. Naalala niyang bigla ang panahong dinala siya ng binata sa paboritong lugar niya, ang lugar kung saan sinubukan na nitong magpatiwakal. 'But of course, Lust is immortal. He can't die..' She never really made a big deal out of it. Should she?
Nang hindi makasagot si Snow, lumawak ang mapang-asar na ngiti ni Fleur. With a slender finger, she pointed towards an opening in this underground lake.
"Konektado ang lugar na ito sa Suicide Beach. I hear Lust say things.. Lagi niyang kinakausap ang sarili niya sa lugar na iyon. Sometimes he whispers terrifying experiences. Other times, he'd talk about nonsense and condoms. But recently, guess what---or who---is running in his head?"
Hindi mapaniwala si Snow. Sa makahulugang tingin ni Fleur, alam na niya ang kasagutan. Kahit kahit ay hindi sumagi sa isip niya ang bagay na iyon. How could it be possible? Napalunok siya. Mukhang naaaliw naman ang blonde sa ekspresyon ng dalaga.
"Yes, bitch. He's 'feeling' something for you."
*
Hanggang sa mga oras na ito ay hindi maproseso ni Snow ang mga sinabi ni Fleur. Lutang niyang isinalin ang tsaa ni Pride. It's his tea time at mukhang hindi na magbabago ang bagay na 'yon. 'Malamang sinabi lang sa'kin ni Fleur ang bagay na iyon para mawala ako sa konsentrasyo----'
"Bullshit!"
Bumalik lang sa kasalukuyan si Snow nang malakas na napamura si Pride. Kanina pa pala nag-uumapaw ang tsaang isinasalin niya. It spilled on the table and burnt his hand. Natataranta niyang kinuha ang basahan sa gilid at pinunasan ang mesa bago pa mabasa ang mga papeles nito. Masama ang tingin sa kanya ni Pride. "Tsk. Why are you so damn distracted?" Pinaningkitan siya nito ng mata.
Napalunok ang dalaga at bahagyang yumukod.
"N-Nothing."
Hindi naalis ang mga mata ni Pride sa kanya. Ilang sandali lang ay sumandal na ang binata sa kanyang paboritong sopa at napabuntong-hininga. "Is it about my brother?"
Namula si Snow sa sinabi nito.
"W-Walang kinalaman si Lust dito!"
Nanlaki ang mga mata ng nakatatandang kasalanan. "Ha? Si Wrath ang tinutukoy ko!"
Dumoble ang hiya ni Snow.
"A-Ah.. What about him?"
"Tsk. Nevermind. How's your training?" Bumalik sa pagiging kalmado si Pride na para bang walang nangyari. Humigop ito ng umuusok na tsaa. Mabuti na lang at hindi reject ang tinimpla niya ngayon. Mas lalong nanlata si Snow nang maalala ang training niya sa tatlo nitong kapatid. Magsasalita pa lang sana siya nang unahan na siya ni Pride.
"Those three are torturing you."
Hindi na umimik ang dalaga. 'Alam naman pala niya!' She tried to push her anger away. Hindi pa nga niya alam kung paano siya makakatagal sa training ng tatlong siraulong 'yon. Their next meeting is in an hour and she hasn't even found their weakness yet. 'I'm doomed.'
Isang pilyong ngiti ang sumilay sa mga labi ni Pride habang pinagmamasdan ang frustrated niyang reaksyon.
"Think, princess. That's what a brain is a designed for."
At bumalik na ito sa pagbabasa ng mga dokumento. Napanganga si Snow sa payo nito. Is that suppose to be useful?
Hapon na. Hindi sigurado ni Snow kung ano ang eksaktong oras dahil palagi siyang pinaglalaruan ng mga orasan sa pamamahay na ito. Habang naglalakad papunta sa "Training Room" ng mansyon, hindi niya maiwasang pagnilayan ang sinabi ni Pride kanina. "Ano naman ang pag-iisipan ko? Tsk. Magbibigay na nga lang ng payo, malabo pa." She sighed and stared down the hallway. Mabuti na lang at natandaan niya ang lugar na ito.
Mabuti na lang din at hindi pa siya kinukulit ng kambal, ni Wrath o ni Cerberus. Kung ano ang pinagkakaabalahan ng mga ito, hindi niya sigurado. When she passed by the twins' room earlier, may narinig siya tungkol sa "mga bote ng brandy" at "pag-order ng maraming beer". Wala siyang ideya kung ano ang pinag-usapan ng mga mokong na 'yon, pero masama ang kutob ni Snow dito. Kailan nga ba gumawa ng matino sina Greed at Envy? As for Wrath, she was careful not to pass by his room or his Torture Room since this morning. Delikado na at baka mag-iba na naman ang ugali nito at kung ano ang gawin sa kanya.
It makes her wonder whether he's bipolar.
Siguro sanhi na rin ng pagiging magagalitin. It's ironic how your sin can be used against you----"That's it!" Nanlaki ang mga mata ni Snow sa reyalisasyong 'yon.
What if, she uses their sins against them?
Isang pilyang ngiti ang pumunit sa kanyang mukha bago tumakbo pababa ng hagdan.
*
"She's late."
Naiinip na sabi ni Sloth sabay hikab. Kanina pa silang tatlo nakatambay sa Training Room. Hindi pa rin dumarating si Snow White. Lust raised his eyes from reading a porn magazine and smirked. "You miss her already, brother? That's new." Hindi umimik si Sloth at isinandal ang ulo sa pader. Sana talaga ay nagdala siya ng kama.
Gluttony was munching on a bag of chips. "Ayos lang naman sa'kin maghintay."
Umirap si Lust. "Malamang! May refrigerator ka diyan sa bulsa mo. Tsk."
Ngumiti si Gluttony at ipinagpatuloy na lang ang pagkain.
Sa totoo lang, kamuntik pa silang maging kambal. Yes, Lust and Gluttony had almost been another set of "twin sins" at ngayong naiisip ito ni Lust, gusto na niyang magpakalunod na lang sa Suicide Beach. Envy and Greed were created similar to one another because they have the same "characteristics". Hindi masyadong maunawaan ni Lust ang mala-university lecture ni Pride noon, pero naaalala niyang binaggit dito na pareho silang "may pagkagusto sa mga bagay na hindi dapat sa kanila".
Greed wants everything (particularly money) for himself while Envy is envious for the things that aren't his.
Samantala, ang maliit na pagkakatulad lang nina Gluttony at Lust ay pareho silang "matakaw". Lust is craving for flesh and sex while Gluttony is craving for food. They are both craving for the body's desire, in different aspects.
"All sins are interrelated so it doesn't really matter. Nagkataon lang siguro na sina Envy at Greed ang naging kambal." Naaalala niyang sabi noon ni Pride
Nonetheless, magkakapatid silang pito. Period.
Sabay silang napalingon nang biglang bumukas ang mga pintuan ng silid. Snow White walked in with a sack behind her. Nagtataka man, hinayaan na lang nilang tatlo ito. Hindi naman siguro siya magdadala ng nuclear bomb para makatagal sa training, hindi ba? Ang alam ni Lust ay naitabi ni Wrath ang kanyang mga nuclear bomb sa ilalim ng kanyang kama.
"Let's start." Sloth announced and started manipulating his pillows at her. Mabilis na umilag si Snow, napadaing ang dalaga nang madaplisan ang kanyang prosthetic leg. Snow White smirked and grabbed something from the sack.
Kumunot ang noo nilang tatlo nang makita ang hawak niya.
"Is that a flute?" Hindi makapaniwalang sabi ni Gluttony at kinusot-kusot pa ang mga mata. Bago sila makapagtanong patungkol dito, sinimulan nang patugtugin ni Snow ang instrumento. Ilang sandali pa, napuno ng nakahahalinang musika ang silid. She played the flute in a soothing melody while Snow gracefully dodged the pillow attacks.
Napanganga sina Lust at Gluttony. Nagkatinginan sila. Hindi nila alam na marunong palang tumugtog nito ang kanilang alipin.
"Is she seriously playing a fcking flute while training?"
"Err.."
Nagpatuloy lang ito ng ilang minuto hanggang sa mapansin nilang hindi na siya inaatake ng mga unan ni Sloth.
"What the fudge is happening?!" Nang silipin ni Gluttony si Sloth, mahina siyang napamura nang makitang pumipikit na pala ito! Sloth yawned like a child and grabbed a random pillow. Ilang sandali pa ay humihilik na ito sa sahig.
Ngumisi si Snow nang makitang tumalab ang kanyang plano. Sloth is a musician and at the same time, he easily falls asleep whenever he hears music. Napapansin niya ito kada mapapadpad siya sa Music Chamber. Palagi, pagkatapos tumugtog ng binata, didiretso na ito sa kanyang silid para matulog. It's his habit (bukod sa pagiging tamad).
Sloth doesn't want noise because he's inclined to music.
Sunod niyang binalingan ang dalawang kasalanan na tila ba kinabahan sa nilalaman ng mahiwagang sako.
"One down, two to go."
---
You are gone.
Three words. And not one
of them
exists now in any
other context.
---"At the Gate",
Henrik Nordbrandt