When Suplado Boy Meets Palaba...

By iamhopelessromantic

687K 12.3K 1K

Si James Nathaniel dela Vega, gwapo at mayaman. Pero suplado at masama ang ugali. Sanay siya na kinatatakutan... More

Prologue
Chapter 1 - The New Comer
Chapter 2 - Diana Sophia Eliza Torres Alcantara
Chapter 3 - Suplado plus Palaban Equals ?
Chapter 4 - Apologize to him? NOOOOO WAY
Chapter 5 - I Have No Choice
The Great James
Chapter 6 - She's Not Gone
Chapter 7 - The Confrontation
Chapter 8 - Lost and Found
Chapter 9 - The Set-up
Chapter 10 - The Accident
Chapter 11 - Nathaniel (Part I)
Chapter 11 - Nathaniel (Part II)
Chapter 11 - Nathaniel (Part III)
Chapter 12 - Puno
Chapter 14 - The Hard Reality
Chapter 15 - I'm Stupid
Chapter 16 - Their First Night Together
Chapter 17 - Angel
Chapter 18 - It's Confirm
Chapter 19 - Rooftop
Resolving the Issues
Chapter 20 - Drama Club
Chapter 21 - Relax
Chapter 22 - Nananadya
Chapter 23 - For the First Time
Chapter 24 - Boyfriend
Chapter 25 - His Female Version
The Reason Why
Chapter 26 - Lunchbox
Chapter 27 - Clinic
Chapter 28 - His Personal Nurse
Chapter 29 - Slave and Not Nurse
Chapter 30 - What's Wrong With Her
Chapter 31 - Palaban Girl is Back
Chapter 32 - 1,2,3,4 Pass
Chapter 33 - She's Mad at Me
Chapter 34 - Cold
Chapter 35 - Secret Admirer DAW
Chapter 36 - Enchanted Kingdom
Chapter 37 - Napakatanga
Chapter 38 - You're my Business
Chapter 39 - Whether You Like it or You'll Like it
Chapter 40 - Tangs
Chapter 41 - Sumpong
Chapter 42 - Heartbeat
Chapter 43 - Yakap
Chapter 44 - To See You
Chapter 45 - Nalaglag
Chapter 46 - Cheer
Chapter 47 - Picture
Chapter 48 - Curious
Chapter 49 - Tears
Chapter 50 - Mall
Bastard
Chapter 51 - Future Sister In Law
Chapter 52 - Dinner
Chapter 53 - Goodbye
Chapter 54 - Hurt
Chapter 55 - What
Chapter 56 - Who's Jealous
Chapter 57 - Saleslady
Chapter 58 - Baliw Talaga
Chapter 59 - Walang Takas
Chapter 60 - Smile
Chapter 61 - Placard
Chapter 62 - Date
Chapter 63 - Picnic
Chapter 64 - Trust
Chapter 65 - Jason
Chapter 66 - Honesty May Not Be The Best Policy
Chapter 67 - Cake
Chapter 68 - Stalk
Chapter 69 - Locker Room
Chapter 70 - Guardian Angel
Chapter 71 - Ask
Chapter 72 - Sealed With a Kiss
Chapter 73 - Time Zone
Chapter 74 - Booth
Chapter 75 - King and Queen
Chapter 76 - Candles and Lies

Chapter 13 - The Suplado Returns

9.3K 212 7
By iamhopelessromantic

Diana’s POV

Haaayyyyyyy.

Nakakainis na talaga ah. Hindi pa rin kasi matigil ang pagsunod ng tingin sa akin ng mga tao dito sa school. Anu ba naman, araw-araw na lang bang ganito. Daig ko pa artista nito eh. Ang daming nag-aabang ng mga kilos ko. Ang problema nga lang hindi ko fans tong mga to. Mga anti-Diana yata lahat ng tao dito.

Kung tingnan nila ako para akong criminal. May ginawa ba ako sa kanila? Wala naman di ba? Ang bait-bait ko nga eh.

Kung mapapatay lang talaga nila ako sa tingin, malamang pagtapak pa lang ng isang paa ko sa school ay patay na ako.

Nasa canteen na kami ngayon para mag-lunch. Ano pa nga ba gagawin namin di ba?

Tinatry namin na huwag na lang pansinin masyado ang ibang estudyante para iwas gulo na rin. Namimili na kami ng mga kaibigan ko ng gustong kainin ng makita naming papalapit sa amin ang buong grupo ni Nathaniel. Take note, with matching simangot na naman ang mukha niya.

Ano naman problema ng ungas na to?

 

 

 

Habang papalapit sila ay pakiramdam ko nag slow motion ang lahat. Tapos iyong ibang estudyante ay lalong gustong mag usyuso.

Parang kinakabahan ako at gusto kong magtago sa likod ng mga kaibigan ko. Kasi baka awayin na naman ako ni Nathaniel. Napapraning na yata ako.

Kaya lang naunahan nila ako eh. Hindi naman sila nagtago pero nasa likuran ko lang sila.

Nawala na ang kaba ko ng makita ko iyong malapad ng ngiti ni Annika. Ibang klase din itong babaeng ito ah. Pulos lalaki ang kaibigan. Well wala namang masama dun, naaamaze lang ako kasi nagagawa niyang makipagsabayan sa mga lalaki. Kasi nga di ba, iba trip ng mga yan.

“Hi Diana” masayang bati nito sa akin.

“Haaa----hi” anak ng tilapia. Naiilang ako. Bakit kasi ang friendly at mukhang ang bait niya eh. Ayan tuloy umatake na naman ang pagkamahiyain ko.

 

 

 

“Mga friends mo? Pakilala mo na naman ako.”

 

 

 

“Ah oo. Si Nica, Michael, Ina, Mark, at Charlotte.”

 

 

 

At ayun nag hi sila sa isa’t-isa.

“I’m sure Kilala niyo na sila.” Tukoy niya sa mga kaibigan. “Kaya hindi ko na siguro kailangan ipakilala ang mga sira-ulong to.”

 

 

Nagtawanan ang mga kaibigan ko sa biro ni Annika. Tingin ko nabasa niyang naiilang ang kami kaya niya ginawa iyon.

 

“Hoy Annika. Hindi ako sira-ulo. Gwapo ako.”

 

 

 

“Huwag ka nang mangarap Albert. Dahil mas gwapo ako sa’yo.”

 

 

 

“Tumigil na nga kayong dalawa, nakakahiya sa kanila.”

 

 

 

“Titigil na po. LOLO STEPHEN”

 

 

 

 Tapos sabay na nagtawanan sina Albert at Dominic kung hindi ako nagkakamali. Nag-apir pa sila. Maya-maya ay binatukan silang dalawa ni Annika.

 

“Kapag hindi kayo tumigil na dalawa sisiraan ko kayo sa mga chicks.” Napakamot na lang sila sa ulo.

“Tama ka nga Annika, Sira-ulo ng mga kaibigan mo.”

 

 

Lalo sila nagtawanan sa sinabi ko.

Okay naman pala itong mga taong to. Normal lang din naman pala sila tulad namin. Marunong magbiro at tumawa. Exxage namin kasi mag kwento at magreact itong mga kaibigan ko about sa mga to eh, kaya kung anong masasamang bagay ang naiisip ko.

Napagawi ang mga mata ko kay Nathaniel. At nakatingin din siya sa akin. Pero iyong tingin niya, puno ng pagkadisgusto, pagkainis at galit. May nagawa na naman ba ako sa kanya na posibleng ikinagalit niya?

Kasi---- kasi kahapon akala ko okay na. Na hindi na siya galit sa akin. Or talaga bang akala ko lang iyon? At ngayon ay nagkamali ako ng akala.

Tssss. Ano bang iniisip mo Diana? Ano bang ineexpect mo? Abnormal siya di ba? Do you really think magiging mabait na siya sa iyo dahil sa mga nangyari kahapon?

Hay naku. Kung meron mang totoo sa mga naikwento ng mga kaibigan mo iyon ay yong tungkol sa lalaking ito. Nakakainis ah, bakit ba ako umasa na may kabaitan sa katawan itong ungas na ito? Napapaisip na tuloy ako ngayon kung paano nagging kaibigan ng conceited na ito sila Annika.

 

 

“Annika hindi pa ba tayo aalis. I’m hungry.”

 

 

 

“Oh I almost forgot. Ah Diana, sabay na kayo kumain sa amin para masaya.”

 

 

Hindi pa man kami nakakasagot ay sumabat na agad ang narcisistic na iyon. “What the hell do you think you’re doing Annika.”

 

 

Mukhang na schock si Annika sa inasal ng kaibigan niya. “James, I thought-----”

 

 

 

“YOU THOUGHT WHAT???”

 

 

Napayuko na lang si Annika. Feeling ko maiiyak na siya. Kasi naman eh, itong abnormal na to naninigaw na lang ng basta-basta. Tapos pinanlakihan pa si Annika ng mata. Dukutin ko mata niya eh.

 

“James ano ka ba.” Si Stephen.

“Basta. Hindi ako kakain ng kasama ang babaeng iyan”

 

 

 

Nagpanting ang tenga ko. Ganun ah. Makikita mo.

“Ah Annika. I’m sorry but I have to decline your offer.”

 

 

 

“Sorry Diana ah, ayaw kasi ni James eh. Nahihiya tuloy ako.”

 

 

 

“Ano ka ba. Like I said I, have to say no. Kahit pumayag man siya ayoko pa rin.”

 

And then I look into Nathaniel. Straight to the eyes. Si Annika kausap ko pero sa kanya ako nakatingin. “Alam mo kasi Annika, ayoko kumain na kasama ang isang conceited, selfish, unreasonable at walang modo na tao. Baka hindi ako matunawan eh, sumakit pa tiyan ko.”

 

 

 

“How dare you para sabihin na selfish at walang modo ako?”

 

 

 

“Am I talking to you? Tsaka may sinabi ba ako na ikaw iyon? Wala naman di ba?” asar ko pa sabay bawi ng tingin.

 

 

 

“Sige Annika aalis na kami. Enjoy your lunch.” Sabi ko sabay smile. Nag smile din siya sa akin. Mukhang okay na siya.

 

“Mauuna na kami sa inyo” paalam namin dun sa tatlo pang kaibigan ni Annika.

 

“Oh by the way Mr. dela Vega. Huwag mo namang ibuko ang sarili mo. Kahit na tinatamaan ka na sa sinasabi ng iba ay huwag kang magpahalata. Relax ka lang okay.” I gave him a clever smile sabay talikod.

Pero nakita ko pa ang pagkairita sa mukha niya. Nakita ko rin na nagpigil ng tawa sina Albert at Dominic. Parang gusto ko na rin tumawa. Sabihin sa ungas na ito na “Ano ka ngayon, blehhhhh” pero siyempre di ko ginawa. Pag nagkataon mapaghahalata na gusto ko talaga siyang asarin.

Pero talagang nagsaya ang kalob-looban ko. Kung nakakapagsalita lang ang kalooban ko ay wala kayong maririnig kundi “hahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahaha”

Hayyyyyy. Ang saya ko talaga. Napatameme ko kasi ang masungit na iyon. Ano ka ngayon James dela Vega?

-----------------------------------------------------------------------------

Waaahhhhhhhhhhhhhhh.

Ang saya ko ngayon nilibre kasi ako ng younger brother ko ng burger. Minsan lang kasi iyan manlibre, once in a thousand years...... Ah wait first time pa ata to eh… hindi ako sigurado. Basta Masaya ako at nilibre niya ako....

 

Mag

 

 

Vote

 

 

Comment

 

 

And

 

Like

 

 

Pa rin sana kayo….

 

 

 

Be a fan na rin…

 

 

Thanks very muchhhh…

 

 

Hugs and Kisses.

 

 

 

Continue Reading

You'll Also Like

2.1K 124 15
Ang kwentong ito ay tungkol sa isang binata na nakatira sa maliit na apartment, palagi siyang binubugbog ng mga gangster sa daan dahil gusto ng mga g...
328K 5.7K 96
This story is about love and friendship of high school students. Ashley Shaine Santos----Since First year inlove na sya kay Justine Daniel Sanchez--h...
17.3K 548 19
The sons of Tyron Zaire ay gustong maranasan ang pamumuhay ng kanilang Ina sa probinsya, kaya mas pinili nilang magbakasyon doon kung saan di nila in...
696K 13.5K 62
Ang huling yugto sa kwento ng ating INTERGALACTIC BAE