Gusto ko ulit magpasalamat sa inyo! Sa mga nagbabasa at mga bagong nag-add ng story na to sa library nila. Super thank you po, pero waaaaaaaah!! Sana po mag comment kayo T^T, pwede rin kayong magpadedic sa akin. Hoho. Tapos waaaaaah!! May nararamdaman akong kakaiba, parang … gusto kong mag QUIT muna sa watty T_____________________T. help me, kelangan ng motivation!! Si Siwoooooooooooooooon, kelangan ko si Siwon!! XD
PS: Nabibilisan din pala ako sa mga kaganapan. XD. Masyadong mabilis ba? Chammy is confused XD
******************************************************************************************************
Goodmorning Mahal,
Eat this breakfast. Ingat ka sa outreach niyo. I love you
Ansabe ng bubungad sa akin ng ganitong kaaga? >////< ano ba naman yan, hanggang ngayon hindi pa din ako makapaniwal eh. Haaay buhay nga naman, pagkagising ko kanina nakahanda na yung mga gagamitin ko sa outreach namin ngayon tulad ng towel, extra shirt at iba pa. Tapos pagkababa ko eto ang makikita ko, ako na ata ang pinakamasayang tao sa buong mundo. Kinain ko na yung hinanda niyang breakfast at isa lang ang masasabi ko, THE BEEEEEEEEEEEEEEST!! Ang galing niya talagang magluto!! Meron din siyang hinandang baon ko.
Bzzzt Bzzzt
From: My Hero <3
Kumain ka na ba? Enjoy your day mahal. I love you! :*
ANUBEEEEEEEEEEEEEER!! Ayaw naman niya akong pakiligin ng bongga noh?
To: My Hero <3
Tapos na po, the best tlga yung luto mo. Hihihi :”> ikaw din po,I love you too mahal :**
Sent.
Beep Beep!!
Halalalala, ang aga naman ng sundo namin? Tsk. Chineck ko muna yung bahay kung ayos na ba ang lahat then kinuha ko na yung gamit ko at siyempre hindi ko maiiwan ang hinanda niyang baon para saken ^___________________^.
“Rence!!” tawag saken ni Nics habang kumakaway sa may bintana.
“Nics!” yung shuttle bus ng school yung ginamit namin. Pagkasakay ko eh biglang gumuho yung mundo ko ng nakita kong wala ng upuan!! Oo nga pala, tuwing outreach namin eh may kasama kaming ibang school kaya ayan, wala akong ibang upuan. Paano na ako? T^T.
“Dito ka na” nagulat ako sa biglang pagtayo ni Monggy >.<. nakatakip yung mata niya kasi kaya akala ko natutulog siya >.<
“Ha-ha? Wa-wag na.. “ sinamaan na naman niya ako ng tingin!!
“Psh, wag ka ng makipagtalo retard at wala ako sa mood. Upo na” Then tumawa yung mga kasama namin! Kaasar to! Imbes na magthank you na ako eh nagbago pa isip ko!! Kaasar talaga to!! Kala mo diyan!
“Thank you MONGGAY.” Then I fake a smile! Lalong nagtawanan yung mga tao, bakla yan! Baklaaaaaaaaaaa!! hindi din nagtagal eh umandar na yung bus.
“Saan ba tayo pupunta ngayon?” tanong ko kay Nics.
“Ang alam ko sa isang orphanage daw eh, grabe si Martin noh? Ang gentleman! Hihi:”>”
“Gentleman? Nakita mo ba yung ginawa niya? Tinawag niya akong Retard, palibhasa kasi siya Monggy eh” sinulyapan ko ng tingin si Monggy, siya lang pala yung nakatayo, Buti nga sayo!!
“Sus! Parang yun lang, ang M.U mo talaga!”- Nics habang nangiti.
“Anong M.U?”
“Matampuhin Unggoy. Nyahahaha!! Labyu Rence! Pero kasi tignan mo, diba parang may kakaiba sa kaniya? Tignan mong mabuti!”-Nics.
“Ha? Iba? Wala naman eh, mukha pa din siyang kapre. Ayieeeh ikaw Nics ha? Don’t tell me. “
“Gaga! Loyal to kay Kevin Angeles noh! Eeeeh anuber kinikilig ako!” si Kevin Angeles, ang long time boyfie niya =_____=. Ok lang naman siya, mabait at the same time pogi and tiwala akong hindi niya sasaktan ang kaibigan ko.
“Kinilig ka pa. diyan” napatingin ulit ako kay Monggy, ano bang kakaiba sa kaniya? New haircut? Hindi naman. Tumangkad? Umitim? Pumayat? Aish! Wala namang bago sa kaniya eh .. ano kayang sinasabi netong Nics na to na kakaiba daw kay Monggy?
“Stop staring at me, hindi naman ako titingin sa iba, sayo lang ako” SHOCKS!! Agad kong iniwas yung tingin ko sa kaniya, ang kapal ng mukha niya!!
“Whatever!” pero biglang nag-init yung mukha ko. AIR! I need air!
“Haveeeeeey!! Hahaha! Hala ka Martin! Pinagpawisan ng malagkit si Rence oh” kung kanina konti lang yung nakatingin sa amin eh ngayon halos lahat na ng kasama namin nasa saken na yung atensyon! Kulang na lang pati si Manong Driver eh tumingin sa amin!!
“Ewan ko sa inyo! Tumigil nga kayong dalawa!” kinuha ko yung towel ko saka nagpunas ng pawis. Sira ba yung aircon?!! Pero bakit kanina mukhang ayos lang naman!? Aish! Siniko ako bigla ni Nics.
“Sayang talaga, akala ko kasi totoong boyfie mo si Martin! Bagay din pala kayo” ilang beses akong nag-explain sa kaniya at sa awa ni bathala eh naniwala siya >.<
“Never kaming magiging bagay ng Monggy na yan noh!” nilakasan ko talaga para marinig niya pero himala, no reaction! Nakarating na kami sa bahay ampunan kung saan kami magkakaroon ng outreach. Pagkadating palang namin eh sinalubong na nila kami. *O*. pinasunod kami ni Mrs. Guevarra sa multipurpose hall ng bahay ampunan para doon kami I orient about sa mga bata.
“Unang una sa lahat gusto kong mag thank you sa inyo dahil etong Heaven’s Gate ang napili niyo dahil napakalaking tulong na ito para sa mga batang inaalagaan namin. Alam niyo naman na walang sapat na facility ang ampunan na ito para maturuan ang mga bata pero we’re trying our best para kahit papano matulungan namin sila with their emotional growth” habang nakikinig kay Mrs. Guevarra napatingin ulit ako kay Monggy na …. Natutulog?? Grabe!! Nakacross legs pa siya tapos nakahalukipkip. Like A boss ka??
“So that’s it. Sana maenjoy niyo yung sandali niyong pagstay dito at ngayon pa lang sinasabi ko na sa inyo na you need a long patience, you know, mga bata” oo nga naman, pero walang problema sa akin yun kasi mahilig ako sa mga bata, ang cute kaya nila ^3^. Pagkatapos kaming iorient eh pinapunta na kami sa playground kung saan naghihintay yung mga bata. Binigyan din kami ng mga aalagaan namin at tuturuan para sa programme mamaya. Kasali pa kami dun. >.<
“Nics saan ka pupunta?”
“Sa bata ko. Bakit?”
“Waaaah!! Bata mo? Eh diba-“
“Hindi naman tayo magkapartner eh, si Martin kaya partner mo!!”
“What? Oy ikaw wag mo kong pinaglololoko ha? Ikay kaya partner ko!!” nakakainis!! Kanina pa ako inaasar neto.
“Ano ka ba! Swerte mo nga sa partner mo eh, look” tapos ngumuso siya. Paano naman ako magiging swerte?? Tinignan ko kung saan siya ngumunguso at nakita ko si Monggy na kalaro yung batang AALAGAAN KO! So totoo nga? Totoong siya nga yung kapartner ko?!! Asar naman!!
“Oh diba? Mukhang hindi ka mahihirapang mag-alaga?” oo nga, mukhang close na kaagad sila nung bata eh. Haaaay! Ano pa nga bang magagawa ko?!! Tsk! Lumapit ako sa kanila.
“Hello cute boy. Ako nga pala si Ate Clarence, ikaw anong name mo?” bati ko sa kaniya with wide smile pero ..
“Mommy!!” bigla niya akong niyakap saka umiyak. Yung mga batang andun eh tumigil sa paglalaro saka tumingin sa amin.
“Hey” hinimas ko yung likod nung bata, I think he’s 4 years old na. Ang cute cute niya, tuloy pa din siya sa pag-iyak. Waaaah!! Naiiyak na din ako.
“Mommy. Mommy” paulit-ulit niyang sinasabi sa akin, ang higpit ng yakap niya sa akin na parang ayaw niya akong mawala.
“Ahm baby hindi ako-“
“Andiyan na pala yung Mommy mo eh, sabi ko sayo babalik siya diba?” napatingin ako kay Monggy na nakangiti, pero parang may kulang?
“Monggy” tumingin siya sa akin saka sumeryoso ang mukha at tumayo.
“Ikaw na munang bahala sa kaniya, ako na lang magbabantay sa kaniya mamaya”tapos lumakad na siya papalayo sa amin
“Sandali”tatayo sana ako ng bigla akong pigilan ng batang to.
“Mommy don’t leave, please.” Hinagod ko na lang ulit yung likod niya.
“Don’t worry, hindi ako aalis okay? Tahan na”haaaaaay. Nakayakap lang sa akin yung bata habang humihikbi hanggang sa tuluyan na siyang nakatulog. Para siyang anghel, habang tinitignan ko yung mukha niyang napakaamo eh hindi ko maiwasan ang mapaluha ulit. Ang bata niya pa para iwan ng Mommy niya. T^T. Dinala ko muna siya sa kwarto para kahit papano eh maging komportable siya sa pagtulog at buti na lang hindi siya nagising. Pagkalabas ko ng kwarto eh saktong nakita ko si Monggy na nakaupo sa may damuhan.
“We need to talk” sabi ko ng makalapit ako sa kaniya.
“Talk about what?” sagot niya ng hindi tumitingin sa akin.
“Bakit mo yun ginawa ha? Bakit mo pinaniwalan ako ang Mommy ng bata?”
“Julian, that’s his name”
“Now answer me, bakit mo yun ginawa kanina?” tumayo siya pero hindi pa din humaharap sa akin.
“Ano bang mali sa ginawa ko?” kampante niyang sagot.
“Anong mali? You’re really asking me that? Pwes, para sabihin ko sayo mali ang ginawa mong PAGSISINUNGALING sa bata! Sana sinabi mo na hindi ako ang mommy niya diba?” this time eh lumingon na siya sa akin, emotionless. Feeling ko ibang Monggy ang kaharap ko ngayon.
“Kung mali ang ginawa ko, bakit sumang-ayon ka kanina?” nanlamig ako sa tanong niya.
“Ahm .. ka-kasi .. “ nakita ko siyang nag smirk.
“Dahil pareho tayo ng iniisip kanina, ang pagaanin ang loob niya at kahit papano maging Masaya siya”
“Pero mali pa din, maling mali ang ginawa natin”
“Wala kang alam” sandali kaming nagkatitigan. Oo, wala nga akong alam lalo na sayo. Bakit pakiramdam ko may pinaghuhugutan siya?
“Sasabihin ko sa kaniya ang totoo” sandaling pagkagulat ang nakita ko sa mga mukha niya pero bumalik din ito sa pagkawala ng emosyon.
“Ikaw ang bahala,kung kaya mong gawin” pagkatapos ay iniwan na niya ako. Pagkaalis niya saka lang ako nakahinga ng maluwag. Bakit ganun si Monggy? Tama nga si Nics may bago sa kaniya pero hindi sa pisikal eh. Sobra akong naguguluhan sa lalaking yun. Iba din talaga takbo ng utak nun minsan. Dumating ang tanghalian at inumpisahan na namin yung outreach, si Julian eh laging nakadikit sa akin at parang tuko kung kumapit. Teka hindi ako makahanap ng tyempo eh.
"Rence. anyare dun?" ngumuso na naman si Nics.
"Aba malay ko, alam mo tama ka eh may kakaiba nga sa kaniya. Kasi kanina nakausap ko siya sobrang seryoso niya. Parang matanda yung kausap ko. You know" tahimik lang si Monggy habang nakatanaw sa ibang mga batang naglalaro.
"I told yah! Teka nga, ano bang gagawin niyo mamaya? Tae naman bakit kasi kelangan pa ng ganun eh, hindi ba sapat ang binusog natin ang mga bata??" oo nga pala! Hindi pa kami nakakapag-usap about sa gagawin namin.
"Ewan ko, baka ..."
"OHMO!! DON'T TELL ME KAKANTA KA?!!" =__________=. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako or hindi sa pinagsasasabi neto eh
"Hindi noh! Gusto mo bang maglayas ang mga bata dito? Tsk!" ano bang gagawin namin ni Monggy?
"Wew! Buti naman!! Edi mag-usap na kayo ng PARTNER mo para alam niyo na yung gagawin niyo lator" edi ano pa nga bang magagawa ko? Edi kausapin ang Monggy na to.
O.O
Asan na yun? Kanina andito lang yun ha???
"Teka lang ha" nag nod si Nics bago ako umalis. Asan na kaya yun? Nagpunta ako sa may garden wala siya. Sa mga kwarto din wala siya! Maging sa kusina eh wala >.<, SAAN KAYA NAGSUOT ANG MONGGY NA YUN?? Tatawagan ko sana kaso nasa bus pala yung gamit ko!! Aish! No choice kung hindi pumunta dun. Dapat makita ko na siya kasi konting oras na lang para makapagpractice kami >.<.
O.O
A-ano yun???
Napatigil ako sa paglalakad ng may nakita akong kakaiba. Teka ano ba yun??? Tinignan kong mabuti kung ano yung .. WAAAAAAAAAH!! Shocks! Shocks!! Paa nga yun!! Paanong .. Bigla akong kinabahan!! Kahit takot na takot eh naglakas ako ng loob para lumapit dun.
“MARTIN!!” shete!! Siya nga!! Nakahiga siya habang yakap yakap yung sarili niya.
“Ohmy! Ang init mo!!” inaapoy siya ng lagnat! Kaya pala wala siyang ganang mang-asar sa akin. Waaah!! Takteng lalaki to ang bigat!
“Tulong!! Tulungan niyo kami!!” inunan ko muna siya sa hita ko, grabe ang init niya. Pinagpapawisan din siya ng sobra,
“Re-retard?” nakapikit lang siya, waaaaaaah!!
“Ako nga to. Pasaway ka talaga bakit hindi mo sinabing nilalagnat ka na pala ha??” ano ba yan! Wala pa ding dumadating na tutulong sa amin.
“Tina-tinawag mo ko sa pangalan ko ..” tapos ngumiti siya ng pilit.
“Hay Monggy ka talaga!! “ pero ang totoo .. natuwa ako sa pagngiti niya kahit pilit lang. At dahil yun sa pagtawag ko sa pangalan niya. Bigla niyang hinawakan yung kamay ko saka nilagay sa dibdib niya.
“Stay beside me … please” naramdaman ko ang bilis ng paghinga niya, maging ang pagtibok ng puso niya. Si Monggy, nakikita ko sa kaniya si Julian ..
“Monggy!!” shet! Anong nangyari sa kaniya!?? Tinatapik ko yung pisngi niya pero hindi siya nagigising!!
“Monggy gising!! TULOOOOOOOOONG!!” buti na lang narinig kami ni Manong Driver! Pinabantayan ko muna sa kaniya si Monggy bago ako naghanap ng taxi. Pagkabalik ko eh kinuha ko muna yung bag saka isinakay si Monggy sa taxi at nagpunta ng hospital.
“Martin!!” biglang pumasok si Ate Ellaine sa kwarto ni Monggy pero ang mas kinagulat ko.
Bakit kasama niya si Kuya?
“Kamusta na siya Clarence?”-Ate Ellaine.
“O-okay lang siya. Huwag ka ng mag-alala” ano ka ba Clarence! Wag ka ngang mag-isip ng kung ano … >.<
“Mabuti naman, grabe nag-alala ako ng sobra”-Ate Ellaine. Iniwas ko yung tingin ko kay Kuya, ayaw ko ng nararamdaman ko!! Aaaaaargh!!
SILENCE.
Ang sakit ng ulo ko, lalo na ng katawan ko!! Pati ba naman puso ko?? Kainis kainis!!
“Buti sumama siya sayo dito sa hospital?”- Ate Ellaine.
“Bakit naman hindi? Choosy pa eh may lagnat na siya?” bigla namang natawa si Ate Ellaine.
“Hahaha! Yun nga eh, alam mo bang yang boyfriend mo eh matigas ang ulo? Ayaw na ayaw niya ng inaalagaan siya pag may sakit siya, ayaw niyang may ibang taong manggugulo sa kaniya pag may sakit siya” boyfriend? Tumingin ako kay kuya at kamusta naman ang titig niya sa akin!!
“Ganun? Ay teka ate, asan pala yung parents niya?” biglang sumeryoso yung mukha ni Ate Ellaine.
“Bakit mo tinatanong?” napatingin kami sa nagsalita. Si Monggy.
“You’re awake!” agad na lumapit si Ate Ellaine sa kaniya.
“Psh, kala mo saken weak?” yabang talaga!! Lumapit sa akin si Kuya at tumabi sa akin. Waaah!!
“Weak pala ha? Kaya pala kanina halos matulog ka na sa kalsada” inalalayan siyang umupo ni Ate Ellaine.
“Mas weak ka. Kung makatapik ka –“ napatigil siya ng makita niya si Kuya. Biglang lumamig yung paligid. Tinignan ko si Kuya na nakatingin lang din kay Monggy.
“Hindi ko kelangan ng dalaw mo kaya pwede ka ng umalis” sabi ni Monggy.
“Don’t worry, andito ako dahil sa kapatid ko”- Kuya
“Really? Then bakit kayo magkasama ng ate ko? Nakalimutan mo na bang wala na kayo?”-Monggy
“Martin” awat ni Ate Ellaine.
“What? Pipigilan mo ko? Pagkatapos ka niyang saktan may gana pa siyang magpakita sa akin?” galit na sabi ni Monggy.
“Martin tama na please” pero parang walang naririnig si Monggy kaya nagsalita ulit siya.
“If you don’t want me to break your face better leave this room now” pero etong si Kuya eh sadyang cool kaya tumayo siya saka ako hinawakan sa kamay, pero ..
“Leave. But she will stay here.”
************************************************************************************************************
Dedicated to PV!! Ohmo!! Super sorry sa lame UD. T^T. pagpasenyahan kung may typo or wrong grammar! LOL