I was in the middle of preparing myself when the speaker above my head board suddenly rang.
"Aleighna, are you up?" bungad sa akin ni Miss Gryzel at kaagad ko naman itong sinagot, "Miss Nevara and Mister Fuentes are currently waiting for you here."
Hindi na ako nag-abala pang magtanong kung bakit dahil alam ko na naman ang dahilan nila. Humingi lang ako ng ilang segundo kay Miss Gryzel at inayos ko na ang mga gamit ko. Last night I received a blue card from Nazaire dahil nga sa inabot ako ng curfew sa labas ng dorm.
Muli kong nilingon ang bed side table at nakita roon ang blue card. Kinuha ko ito at ipinasok sa aking bag. It was just pass seven in the morning and my class is still on nine. Now, it's a great way to start the day.
Kaagad na bumungad sa akin sina Chastity at Joseph sa reception. Wala ni isa sa amin ang nagsasalita habang sinusundan ko sila sa paglalakad.
"When will you learn to follow Heartfilia's rule, Aleighna?" pagbasag ni Chastity sa katahimikan and I did not expect that from her. I mean, I did not expect that she would be the one to break the silence among the three of us.
Napansin kong patungo kami sa Don Lennar Heartfilia Building. Nang makarating kami roon ay kaagad naming tinahak ang glass door papasok sa SAS Office.
"Good morning, Leigh!" masiglang bati nina Axel at Justine habang si Nazaire ay hindi man lang ako tinapunan ng tingin. Well, what do I expect?
Dumiretso na sa mga table nila sina Chastity at Joseph, at sa tingin ko ay napansin ni Axel ang hindi ko pag-alis ng tingin kay Nazaire.
"Leigh, three hours of community service. We will take your one hour right now and you will start here," ani Axel na ngayon ay nakatayo na sa aking harapan, blocking Nazaire's view.
What!?
"You have to arrange those papers," aniya at napaawang ang aking bibig sa kanyang itinuro, "chronologically."
Wow? Is he even serious? Sobrang dami ng papers sa table and I don't think na kaya kong tapusin ang mga iyon sa loob ng isang oras.
"Now Leigh, maupo ka muna and give Nazaire some minutes to finish reviewing the validity of the summary of the papers," Axel stated and gestured me to the chair in front of the table where the papers are placed.
"He's reviewing the summary of these?" mahinang tanong ko sa kanya habang tinatahak ang daan patungo sa table, "Look, Axe. Sobrang dami nito. How can he finish it before my class starts?"
"Do not worry about being late, Leigh. He has already been here four hours ago. Sige na. Kailangan ko rin reviewhin ang student complaints," paalam niya and he just left my jaw hanging!
Nazaire has been here for around 3 o'clock in the morning!? I wonder kung natutulog pa ba ang lalaking ito. Pinasadahan ko ng tingin ang mga papel na nasa taas ng lamesa at kung pagpapatong-patungin yata ang mga ito makakalahati na nito ang tangkad ko. Ugh! I should have went straight to my dorm last night after Louise left me!
"Remove the papers that contain the topics that I crossed out. Based their order on the number that I put at the left side," he said while pointing to the papers and that was when I saw his wounded fist.
"And if you can't finish that this morning, you can leave them here and just go back at 6:00," he added.
Nazaire left me with the papers at sa halip na gawin na ito ay sinundan ko na lamang siya ng tingin. He entered another glass room and I guess that it was what Joseph was telling me about during my first day here, Nazaire's office.
"For sure hindi mo matatapos yan kung susundan mo lang ng tingin si Nazaire," ilang beses akong napakisap ng aking mata nang marinig ang boses na iyon ni Chastity at kaagad ko na lamang na sinimulan ang dapat kong gawin.
Damn it. Maging sina Axel ay napatingin din sa akin at nakita ko ang maloko nilang pag-ngiti. I started from the bottom to make it easier to arrange at nakakatatlong papers pa lang ako nang magpaalam na sina Chastity at Joseph na attend na sa kanilang klase.
"Class hours, be back later," ani Chastity at tinapunan pa ako ng masamang tingin.
Tatlo na lamang kami nina Axel at Justine ang natira sa SAS Office. Oh well, let's not talk about Nazaire na nasa sarili niyang opisina.
"Aleighna, let me ask you one thing. Promise me you'll be honest," nabawi na Axel ang aking paningin.
Tinaguan ko na lamang ito bilang pagsang-ayon.
"Do you really think of us, especially Nazaire, as their dogs?"
On my peripheral vision, I saw Joseph stared at Axel. Hindi rin ako kaagad makasagot sa kanyang tanong. But I can feel their sentiments. I do not know how. I cannot even explain why but there is a feeling in me that what Sasha had said earlier caused them deep wounds.
"You are Student Central Board Officers. The highest organization among the students. And of course, sa lahat sa aming mga estudyante na nadirito kayo ang may pinakamabigat na responsibilidad."
Tipid akong nginitian ni Axel bago tumalikod at bumalik sa kanyang ginagawa.
"You did not answer my question. That's fine."
Damn! What did I do?
Wala nang isa pa sa amin ang nagtangkang magsalita. They give me five minutes break at ginamit ko iyon upang sagutan ang supposedly eh diad work namin ni Sasha. Ilang beses ding lumabas si Nazaire at tinatanong niya lang sina Justine at Axel tungkol sa complaints ng mga estudyante o tungkol mismo sa mga estudyante.
Twenty minutes na lamang ay magsisimula na ang klase ko at gustog-gusto kong hilahin pabalik ang kamay ng orasan.
"Are you okay Leigh?" naagaw ni Justine ang atensyon ko at lumapit pa ito sa akin.
"I forgot one more assignment. Damn red code!"
"Sige na. Iwanan mo na yan, bumalik ka na lamang mamaya," aniya at iyon na nga ang ginawa ko.
I cannot waste any minute right now. Kailangan ko pang gawin ang isa kong assignment. And I do not know kung matatapos ko ba iyon in less than twenty minutes.
Palabas na sana ako ng SAS Office nang may bigla akong maalala.
"Axel," tawag ko sa kanya at sakto namang paglabas ni Nazaire sa kanyang opisina, "Lions will never be dogs. No one can prey the king of the beasts," with that, I left.
"I need the video presentation by tomorrow. Class dismiss," paalam ng professor namin.
"Hell yeah," ani Jacob nang makaalis na ang aming professor.
Now, let's talk about UNATEX, midterms, and cram and all. We are required to make a video presentation that explains electromagnetics. I do not have any problem with it but with the deadline? Oh come on! I still need to accomplish my remaining two hours at the SAS Office or wherever they will assign me later and damn I need to make this video afterwards dahil bukas na ipapasa ito.
Alam kong lahat kami ngayon ang under pressure dahil sa nalalapit na UNATEX at midterms namin. Habang hinihitay ang pagdating ng susunod naming professor ay inilabas ko na lamang ang aking papel at muli kong sinagutan ang activity ni Miss Beige. Unfortunate of me dahil wala sa Sasha and it left me with no choice but doing this all alone.
"Guys, professor Kinson is not around because of a faculty meeting," pahayag ni Fiarrah sa gitna ng paghihintay namin, "I asked for his permission if we can go to library para gawin ang mga kailangan nating gawin at pumayag naman siya. Everyone is permitted to leave."
Hindi na ako nag-aksaya pa ng oras at kinuha ko na ang bag ko. Sa tingin ko ay mas higit akong makakagawa roon.
I held my I.D. on the sensor and tapped the log in. Dumiretso ako sa shelves at hinanap ang libro ng electromagnetics. Luckily, hindi ako natagalan sa paghahanap nito. Kasunod kong hinanap ay ang libro na related sa activity namin kay Miss Beige. Nang makuha ko na ang mga kailangan ko ay kaagad akong humanap ng bakanteng upuan. Bahagya akong napatigil nang mapansin ang isang lalake sa dulo ng shelf. He was wearing a hoodie and I could not determine if he was looking at me or not. But there is one thing I am sure with, he is creeping me out. Sa halip na manatili roon ay nagtungo na lamang ako sa bakanteng lamesa katabi ng bintana. My usual spot.
I started scanning the pages to find some relevant topics about electromagnetics that I could use on my video presentation. It was taking me long at hindi pa rin ako makahanap ng magandang topic. I am obviously distracted dahil sa isa ko pang gagawin. The problem solution shits! Pinasadahan ko ng tingin ang mga libro sa harapan ko at hindi ko na alam kung ano ang uunahin kong gawin. I heaved out a deep sigh. I promise myself to unwind after this hell! Sumandal ako sa kinauupuan ko at sandal kong ipinikit ang aking mga mata.
"Nakapasok ka sa atrium extension," agad na nakuha ng boses na iyon ang aking atensyon, "That's the most sacred place in this academy. How come that you are still alive?" dagdag niya pa at biglang kumalabog ang dibdib ko kahit na hindi ko alam kung ako nga ba ang kinakausap niya.
Ramdam kong nasa likuran ko lamang siya ngunit hindi ko magawang lumingon. Tila napako ako sa kinauupuan ko. I cannot recognize his voice, but it is creeping me out. I am pretty sure that he is not the same guy who talked to me in this same place.
"The last person who went there got killed," dagdag niya pa na tila alam niyang hinihintay ko ang kasunod ng bawat salitang binibitawan niya.
Nanatili ako sa kinauupuan ko at hindi ko magawang gumalaw. Walang ibang estudyante ang malapit sa pwesto ko dahil nasa sulok ako and that hit me! Ako ang kinakausap niya! Dahil dito ay mas lalong lumakas ang kalabog sa aking dibdib. I wanted to call for a help kahit na hindi ko alam kug bakit. I can feel danger here, but I cannot even utter a word.
"Napapansin kong napapalapit ka na sa mga SCB. Poor you at madadamay ka sa paghihiganti ko sa pagpatay nila sa kapatid ko, Aleighna Lowrie."
My adrenaline rush took over me when I heard him say my name and I did not know how I manage to turn my gaze on him despite how nervous he made me. Hindi ko na nakita ang kanyang mukha dahil kaagad na itong naglakad palayo habang suot suot ang kanyang hoodie.
Gusto ko man siyang habulin ngunit hindi ko nagawa dahil sa panginginig ng aking tuhod. A death threat. And I don't think he is kidding. Kaagad kong niligpit ang mga gamit ko at nagmadaling lisanin ang lugar ngunit pagkaapak na pagkaapak ko sa labas ng library ay isang putok na agad ng baril ang umalingawngaw. Everyone is on panic. Napalingon ako sa library dahil paniguradong doon tumama ang bala but gladly, bulletproof yata ang glass wall nito dahil wala man lang damage.
"What the hell happened!?"
The voice of the authority reigned over, Patuloy pa rin ang sigawan ng ilang estudyante at nakita ko ang paparating na sina Axel at Justine.
"Evacuate the place, now!" rinig kong sigaw ni Nazaire sa mga estudyante at agad naming nagsitakbuhan ang mga ito.
Bigla akong napatingin sa kintatayuan ko at nagulat ako nang makita ko ang tumutulong dugo. Doon ko lamang naramdaman ang kirot sa aking balikat. Ngunit mas naagaw ng isang maliit na papel sa aking paanan ang atensyon ko.
Keep your mouth shut.
"Shit!" bigla kong naramdaman ang paghawak ni Nazaire sa akin at halos mamutla ako ng makita ang nagdudugong daplis ng bala sa balikat ko.
"Axe! Dalhin mo siya sa clinic and alert the security!" dagdag niya pa at agad namang tumakbo si Axel palapit sa amin.
"J! Tell Kylan to send out the reapers! Feet on the premises allowed! Tell Weiss to check the vicinity! You check the premises! Move!"
Hindi ko na masyadong naintindihan ang mga sinasabi ni Nazaire. Bigla ko na lamang naramdaman ang pag-angat ko mula sa lupa at nag-aagaw na ang liwanag at dilim sa akin.
"Do not close your eyes, Aleighna!"
Rinig kong saad ni Axel habang nagmamadaling tinatahak ang daan patungo sa clinic.
"Fuck it! Stay awake!"
Kahit nahihirapan ay pinanatili kong gising ang sarili ko hanggang sa marating namin ang clinic. I know it myself that it will become more complicated kapag nakatulog ako. Narinig ko ang pabalang na pagbukas at pagsara ng pinto.
"What happened!?"
It was Nurse Amfeil. Naramdaman kong inihiga ako ni Axel sa clinic bed.
"This won't be quick. But stay still." rinig kong saad ni Nurse Amfeil kasabay ng pagbaon ng malamig na metal sa aking balat.
"Huwag kang matutulog, Leigh," paulit-ulit na saad ni Axel habang hawak-hawak ang isa ko pang kamay.
Naramdaman kong unti-unti na akong nagigising dahil sa itinurok na gamut sa akin ni Nurse Amfeil.
"Great. It worked faster on you. I will have to stitch your wound and you have to be awake," aniya at iyon nga ang ginawa niya matapos na linisin ang aking sugat.
It did not exceed on thirty minutes. Iniwan nila akong pareho nang masiguro na ayos na ang aking kalagayan. Pinilit kong tingnan ang aking balikat and I cussed deep down my breathe.
Fuck stitches!
"Migo found an armalite at the rooftop. South wing. But no traces of a person. Dinala na rin ni Kylan iyon kay Dr. Zaiede to do the DNA. Walang nakapasok sa likod ayon kila Weiss. Dehado sa harap kaya tagilid si Kylan, pero nangyari sa loob Aire. It reached our boundary. Jax is already hands on on the footage."
I recognized Justine's voice from the outside. Wala ako halos maintindihan sa pinag-uusapan nila ngunit naagaw ng "armalite" ang aking atensyon. How can someone have an armalite inside this academy? Mahigpit ang security.
"How is she Axe?" that was Nazaire. He's back with his usual tone unlike earlier.
"She's fine now. Tinahi ang daplis niya ng bala," Axel replied.
"Kylan is no longer on the ground. Coordinate with him," ani Nazaire at sinundan na ito ng katahimikan.
Andito ako ngayon sa dorm ko kasama si Louise and she is currently preparing for our dinner. Classes for today were suspended because of what happened. But it did not change our deadline to beat, kaya kahit kumikirot ang balikat ko sa tuwing ginagalaw ko ito ay tiniis ko oa rin upang maituloy ko ang mga assignments namin. Mabuti na lamang ay nagawa ko nang tapusina ang 2/3 ng problem solution and I let Sasha do the rest since she showed earlier after she heard what happened to me.
Kaya ang problema ko na lamang ngayon ay itong video presentation na kailangan kong ipasa bukas. On hold pa rin kasi kung magkakaroon ba ng klase bukas dahil sa nangyari kanina pero I doubt they will suspend it. Knowing Heartfilia Academy, they will not waste a day given that examinations are fast approaching.
"I am warning you Leigh, I am not a cook," ani Louise nang makaupo kami sa lamesa.
"Gunshot huh?" aniya sa gitna ng aming hapunan.
"Armed man huh?" balik ko sa kanya.
"You know what, Leigh, I wonder kung paanong nakapasok iyon dito. Knowing Heartfilia Academy's security?"
"Loops and holes, Louise," tanging sagot ko sa kanya.
Everyone should stop thinking that this academy is perfect, dahil lahat ay may kanya-kanyang itinatago.
Gustuhin ko mang sabihin kay Louise ang mga nangyari nang araw na iyon bago ang pamamaril ay hindi ko pa rin nagawa. Lagi kong naaalala ang note na nakita ko. Keep your mouth shut. I know it has something to do with that mysterious guy. Ilang beses din akong tinanong nina Justine kung may nangyari ba bago ako lumabas ng library dahil habang sinusuri nila ang lugar, at nakita ang armalite, it was a perfect angle to shoot someone who was going out the library and upon reviewing the footage, they found out that the triggered was pulled seconds after I stepped out. They even noticed the guy who came out before me and I think that it was the guy who threatened me, but still, I did not say anything about it, about him. It might put me on worse case.
Was the bullet intended to shoot me? Or was it just a coincidence that I was the one who came out that time?
"Poor you at madadamay ka sa paghihiganti ko"
Paulit-ulit ko iyang naririnig sa isipan ko. Was I lucky enough dahil balikat ko lamang ang natamaan?
"Miss! Student number!"
Ilang beses akong napakurap ng mata ng marinig ang boses ng registrar. Sa sobrang lalim ng iniisip ko ay hindi ko na namalayan na ako na pala ang nasa unahan ng pila. Ibinigay ko sa kanya ang student number ko at maya-maya lang ay inabot niya na sa akin ang isang slip kung saan ang magiging kwarto ko sa pagkuha ng University Attainment Examination.
Yes. Today we are going to take the UNATEX. I headed to my assigned room and from here, ay natatanaw ko ang mga security. They have become stricter since the incident. Nakataas na rin ngayon sa orange code ang security. Wala na akong balita pa patungkol sa nangyari kung nahuli na ba ang may sala.
"Room number, Leigh?" naagaw ni Axel ang atensyon ko at tipid ko lamang siyang nginitian.
"I am in a hurry, Axe. I need to go. Sorry," I said and I guess that left him mouth-opened.
I have been avoiding them since that day. I am taking the guy's threat seriously because I don't want to put my life at risk and on danger. I need to distance myself from them. Hindi ko alam kung ano ang kasalanang nagawa nila sa taong iyon but I am out of it.
Dumaan muna ako sa locker bago ako dumiretso sa Room A14.
"Fuck!" I burst when my stuffs fell as soon as I open my locker.
I froze for a while upon seeing those. It was pictures of me! Mabilis kong dinampot ang mga iyon nang makita kong papalapit si Justine.
"Leigh, okay ka lang?" tanong niya sa akin.
"O-oo."
Sa pagkataranta ko ay hindi ko namalayan na may nakaligtaan pala akong kunin.
"Keep your mouth shut. What is this Aleighna?" tanong ni Justine sa akin nang mabasa ang nakasulat sa isang maliit na papel, "Is someone after you? Leigh may hindi ka ba sinasabi sa amin?"
Sa halip na sagutin siya ay hinablot ko na lamang ito mula sa kanya at isinara ko na ang locker ko.
"Stay away from me," ani ako at mabilis akong naglakad palayo.
"Aleighna!"
I heard Justine called my name out but I did not dare to look back. They have to deal with their own problem and I have to deal with mine.
Dahil sa pagmamadali ay hindi ko na nabigyan ng pansin ang dinaraanan ko at nabangga ko ang isang estudyante. I fell to the ground and damn it! Nahulog na naman ang mga gamit ko! Curse everyone here! Bago ko pa man masinghalan ang lalaking nakabangga sa akin, o nabangga ko whatsoever, ay nakapaglakad na ito palayo sa akin. He did not even say sorry! He's also at fault for pete's sake!
I was about to scream at him when I saw the weird mark on his fist. I could not recognize it clearly dahil maliit lamang ito at may kalayuan na siya mula sa akin. Wala na akong nagawa kung hindi pulutin ang mga gamit ko. A black post card snatched my eyes.
Kinakabahan man ay kinuha ko ito at binasa.
"Let's play a game. You'll be my pawn."