Her POV
Nanlalaki ang mata ko at halos hindi makahinga habang nakatingin sa pinto na patuloy na lumalagabog. I'm sure someone is punching or kicking it!
"Don't open it, I'm sure the Academy work hard for it kaya malamang hindi 'yan basta-basta masisira," saad ni Sunshine.
Napatingin ako sa kaniya. The three of them are also staring at the door. Namumutla si Elene at tila hinihintay lang ang susunod na mangyayari. And I'm shocked at her reaction. Parang takot na takot siya. Which I didn't expect. She's always sure, strong and confident, ibang-iba ngayon. Humakbang ako palapit sa kaniya at pilit na inalis sa isip ang kalabog.
"Elene, are you okay? You're pale," I murmured. I caressed her cheeks. Nilingon niya ako at pilit na ngumiti. Hinuli niya ang kamay ko at pinisil.
"I'm okay, at least I'm trying to be okay. Kinakabahan lang ako. Because they came from underground. I don't know their capabilities." Suminghap siya at bumaling muli sa pinto.
Mabilis ang tibok ng puso ko at nanlalamig. Pakiramdam ko ay masusuka na ako sa kaba. Ang mga pawis ay malamig na butil na tumatagaktak sa noo ko kahit may aircon.
"No, hindi 'yan kaya." Umiling si Sunshine. She sounded like she's convincing herself. Dumikit sa kaniya si Clarence at kinuha ang kamay. He squeezed her hand.
"Shh. Don't worry too much," he murmured and it is almost husky for my ears. Nanlalaki ang mata ko lalo dahil sa kaniya. Clarence is weird!
"Really? Pero pinto na 'yang binabarena nila, Sunshine. They are able to enter the academy, nakalagpas sila sa malaking gate na well secured. 'Yan pa kayang pinto?" Naririnig ko na ang panic sa boses ni Elene. Napamaang ako nang makita na natanggal na ang knob.
Hindi 'yon mabubuksan unless I press my thumb on scanner from the outside at kung dito naman, kung pipihitin ko rin ang knob. But the knob is already destroyed.
Nahigit ko ang hininga nang sumilip ang isa mula sa lagayan ng knob kanina. Mahigpit akong napakapit kay Elene nang ngumisi sa 'kin ang lalake. Nanginginig ang katawan ko. I can almost hear the loud beating of my heart. Panic is already running on every part of my body, through my veins.
Hindi ako mapalagay lalo na nang malapit ng masira ang pinto. Tumakbo ako papunta sa kwarto at nilibot ang tingin sa bawat sulok. When I saw what I'm looking for ay agad akong tumakbo palabas ng kwarto at tumakbo patungo sa pwesto nila.
They gave the last blow and the next thing I heard is a loud thud. Bumagsak ang pinto at niluwa ang tatlong tao. Isang babae at dalawang lalake. They are all wearing a black outfit and they let out a devilish grin.
Bigla akong hinila ni Elene papunta sa likod niya at humakbang si Sunshine at Clarence patungo sa harap ko. And now I'm at their back and it seems like they are protecting me.
"Stay there, Eirian. Hindi ka pa magaling at alam kong hindi mo kaya na makipaglaban." Saad ni Elene. The three attacked them bago pa man ako makapagsalita.
Napaatras ako nang makita kung gaano kagaling at kabilis kumilos ang tatlo. My friends can dodge their attacks ngunit hindi sila makapalag. They can only defend!
The guy let out a punch at hindi 'yon napaghandaan ni Elene. Napaatras siya at sinapo ang sikmura. May bahid na agad ng dugo ang nai-ubo niya. Lalo akong natakot at kinabahan. They are so strong!
Sinuntok ng isa pang lalake si Clarence sa panga. Napaatras si Clarence but he composed himself immediately at gumanti. Kasabay ng suntok niya ay ang pagsipa ng kalaban sa gitna niya. His face crumpled and I think that's painful.
While Sunshine, napatumba na rin siya. Tumingin sa 'kin ang tatlo at ngumisi. Hinigpitan ko ang hawak no'n sa likod ko at nilakasan ang loob. Clarence and Elene tried to fight them again ngunit napatumba ulit sila.
Hindi basta-basta ang tatlong 'to. Hindi ko alam kung ano sila, kung ano ang katungkulan nila sa sinasabing underground. And I'm afraid of their abilities.
"Oh, a baby girl, huh?" Nang-aasar na wika ng babae na nasa gitna. She has this devilish smirk on her lips. Nabigla pa ako nang tapakan niya si Clarence sa dibdib nang akma itong tumayo. Napahiga si Clar at napaubo.
"Fvck you ka, ha," inis na sikmat ni Clarence. Sinulyapan siya ng babae at kinindatan.
"Later hon." She even bit her lips.
"Punyeta, hindi tayo talo. Tomboy ka ba?" Clarence exclaimed. Napawi ang ngiti ng babae saka yumuko at sinuntok sa mukha si Clarence.
"Tama na." Napatitig ako sa mga kaibigan ko na hinang-hina. Pati sa Clarence, nahimatay. I'm the only one and the three of them.
"So, back to the little girl here." She said.
"Sav, kawawa naman. Let's just spare her. She's just a child." Natatawang saad ng isa pang lalake.
"Right. Or she can be your doll instead." Dagdag ng isa pa. Tumiim bagang ako at mas nilakasan ang loob.
"Shut up. He said, hurt or best is kill everyone that we will see. So this little girl is not an exemption," he said. I bit my lips and shot them a glare.
"Hindi na ako bata," I murmured. Sinulyapan ko ang pinto sa likod. It's hard to run away lalo na dahil nakaharang sila but still hindi rin ako tatakbo paalis. I can't leave my friends here.
"Oh! Hear her cute voice." The girl giggled. Uminit ang pisngi ko sa inis. They are playing with me!
"It so sweet." The guy teased. I frowned.
"She's even pouting! Nagpa-pacute siya," saad ng isa pa.
"I'm not pouting!" Sigaw ko. They are pissing me off. Obviously they are taking me easily. They are not even serious while talking with me. They are belittling me.
"Well you look like one. Sav, just give her to me. I just want to keep her and make her as my little keychain." The guy even chuckled. He stopped and looked at me seriously afterwards. He look at me from head to toe and lick his lips, "and I'll wait until she's fully ripe. She looks perfect on my bed."
Kinagat ko ang labi at mas lalong hinigpitan ang hawak. Anong tingin niya sa 'kin, bedsheet para bumagay sa kama niya? What? He really sees me as a bedsheet? Or a pillow? Or a comforter?
"Just... just stop this now. Huwag kayong manggulo. Umalis na kayo rito sa Academy!" I shouted. Sav shook her head.
"I don't like her," she murmured.
"Dahil ba sa hitsura niya?" Humalakhak ang lalake.
"Tss. Stop it. Let's start. Hindi ito matatagalan. Give her to me instead."
Mukha siyang gigil na gigil. Inilang hakbang niya ang pagitan namin. I closes my eyes for a moment and heaved a sigh saka hinanda ang sarili. Oh God, forgive me!
She's ready to punch me but I immediately hit her with my baseball bat. The guys who's leaning comfortably looked shocked. Halos tumalsik ang babae at tumama sa pader. Pinigilan ko ang sariling emosyon. I can't make my emotion take over. Dahil sigurado, hindi ako makakaligtas.
"Damn!" Lumapit ang isa pang lalake sa 'kin. I tried to hit him ngunit nakailag siya saka ako sinampal.
"You little imp!" He shouted. Pinahid ko ang dugo na dahil sa pagputok ng labi saka siya hinampas ulit na tumama sa balikat niya. His face crumpled in pain. Ang isa pang lalake naman ang sumugod sa akin.
Nahawakan agad niya ang baseball bat at ngumisi sa 'kin. Nakatingala ako sa kaniya.
"Now what?" He asked habang pinipigilan ang bat. I smirked back na ikinabigla niya saka siya sinipa sa gitna ng hita. His face paled at biglang napabitaw sa akin.
Hinampas ko siya ulit pati na rin ang isa pang lalake hanggang sa tuluyan na silang nanghina. I smiled triumphantly.
"Minsan hindi lang lakas ang pinapairal. Sometimes use your minds, assholes!" Credits to Greg for the last word.
Nilapitan ko sila Elene, Clarence at Sunshine. Matagal pa silang natauhan saka nanlalaki ang mata na tumingin sa 'kin.
"Are you okay?" Tanong agad ni Elene at ineksamin ako. Napatitig pa siya sa labi ko at kumunot ang noo. She saw my wound.
"Nasaan na sila? They will taste my revenge!" Tili ni Clarence. Tinuro ko ang tatlo.
"I-ikaw ang may gawa niyan?" Tanong ni Sunshine. I smiled a bit.
"Itong baseball bat." Sagot ko.
"Gaganti ako sa'yo!" Nilapitan ni Clarence ang babae na nasa may pader saka sinapak ng ilang beses kahit tulog na gano'n rin ang dalawa pang lalake.
"Let's go, now! We are not safe here anymore."
Mabilis kaming lumisan sa dorm ko. But before we can enter the elevator, bumalik ako. I heard them calling my name. But I didn't look back.
Mabuti na lang tulog pa rin 'yung tatlo. Gregian wagged his tail. Nginitian ko siya at binuhat.
"I'm sorry baby." I murmured. Sumiksik lamang siya sa akin. Naglakad ako palabas habang mahigpit siyang hawak pati na rin ang baseball bat.
"Dali na!" Agad kaming pumasok sa elevator. Hinaplos ko ang katawan ni Gregian.
"Hope you're okay, Eirian." Masuyong saad ni Elene. I glance at her and smile sweetly.
"I'm okay Elene. Hindi na masakit ang katawan ko." Saad ko. She tapped my shoulder lightly.
"Manhid ka talaga. Figuratively and literally. Nagdudugo ulit 'yung sugat mo sa balikat," saad niya. Kinapa ko 'yon ng bahagya.
"Oo nga, no? Manhid na ako," saad ko.
"Ay, matagal na girl. Since birth ata manhid ka at slow. Ngayon mo lang narealize?" Saad ni Clarence.
"Tanga ka bakla? Ikaw na nagsabi na slow tapos nagtatanong ka pa diyan na ngayon lang niya na-realize. Tatanga-tanga, bobo, estupido!"
"Wow, ha? May naririnig ba kayong nagsasalita. Oh!" Umakto siyang nabigla at tumingin kay Sunshine, "andiyan ka pala. Akala ko pader eh. Hep hep hep, wag mo ako tatalikuran, kinakausap kita." Bigla siyang hinampas ni Sunshine.
"Aww!"
"Nakaharap ako, bwiset!"
"Sorry. Akala ko likod mo, e," bawi ni Clarence.
"Hindi mo ba nakita 'yong mukha ni Sunshine?" Tanong ko. Napamaang naman si Clarence samantalang si Sunshine ay ngumisi lang.
"Ehem, sus 'yan pa. Lagi niyan napapansin ang beautiful face ni Sunshine. 'Di ba, Clarence? Lagi ka nga nakatitig sa kaniya, e." Singit ni Elene. I saw Clarence's eyes widen and his cheeks turned pale pink. Umiwas siya ng tingin.
Magsasalita sana siya but the elevator door open. Paglabas namin ng buidling, magulo na paligid ang sumalubong sa 'min. Maraming naglalaban and it's painful to see some students already lying on the ground. I hope they are just tired or they just lost their consciousness. Hindi pwede na may mamatay. Ayoko na may namamatay.
May sumugod agad sa 'min. Napaatras ako at tumakbo palayo. Nakakita ako ng malaking paso na walang halaman. Nilapag ko do'n si Gregian.
"Baby, stay here okay? Don't make any noise. Babalikan kita," bulong ko. He wagged his tail in response. Ngumiti ako at nilaro ang balat niya saka hinalikan siya sa bunbunan.
"Fvck!" Nakarinig ako ng lagabog sa likod ko kaya agad akong napalingon. And I learned I was almost attacked kung hindi lang ako na-protektahan. I stared at him wide eyes.
"Thank y-you." I murmured.
He smirked.
"Don't thank me. We are already quits, stupid. And could you be more alert? Stupid clumsy creature!"
Then Lyndon left.
*******
Author's comment (2020): Kawawa pala talaga sa akin si Agape hahaha.
Supladdict<3