Angst Academy: His Queen

By supladdict

14.3M 435K 99K

Highest Rank Reached in Action Category: Rank #1 Her innocence. Their violence. How come a weak and innocent... More

Prologue
Author's Note
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
Chapter 63
Epilogue
Special Chapter

Chapter 28

226K 7.2K 1.6K
By supladdict

Her POV

I am combing my hair while Elene and Clarence are busy playing with Gregian. Naupo naman si Sunshine habang pinapanood sila. Sumulyap ako sa salamin at naglagay ng clip bago pinasadahan ang munting gusot sa 'king uniform.

"He's so cute, Eirian!" Elene giggled. Kinarga niya iyon at niyakap. Bigla naman siyang tinulak ni Clarence at inagaw sa kaniya si Gregian kaya napasalampak siya sa sahig.

"Wag mong sarilihin!" Singhal ni Clarence at sinuklay-suklay ang makapal na balahibo ng tuta. I smiled and glanced on Sunshine who's shaking her head with a ghost of smile in her lips.

"Tara na, baka ma-late pa tayo." Saad ko at nilapag ang suklay. They both frowned.

"Wala naman tayong teacher ulit, kaya walang magagalit kung late tayo," ani Elene na nakasimangot. I just shrugged.

"Babalikan na lang natin siya, for now, come her sweetie." Lumuhod ako sa harap ng tuta at nilahad ang kamay. He immediately glance at me and tilt his head a little bago tumakbo sa akin.

I giggled and played with his fur.

"Behave ka lang, ha?" I said. Nilagay ko siya sa kulungan niya na mukhang hindi naman dahil sa ganda. May pagkain rin sa loob para kung sakaling magutom siya, handa na. I can't let him free while I'm gone kasi baka kung saan-saan siya pumunta at dumumi. Mabuti kapag narito lang siya, narito lang rin ang poop niya.

"Balik kami dito mamaya, a?" Dismayadong saad ni Clarence. I smiled and nodded.

"Tara na."

Dumaan kami sandali sa cafeteria para bumili ng pagkain. Pero hindi ko na pala kinailangan bumili dahil naka-abang na sa may pinto ng cafeteria sila Ynette, Nathalie at Crisafaith. Siguro trip nila maglingkod ngayon kahit 'di kailangan. Inabot nila sa 'kin ang sandwich at pineapple juice na nasa karton. May dalawa pang inabot na cheesecake si Crisa.

"Bakit niyo ako binilhan?" Takhang tanong ko. Ngumuso si Nathalie.

"We're your esclave," she stated. I frowned.

"Pero dapat, card ko ang ginamit." I murmured. She shrugged.

"It's okay, beside hindi kami masyadong gumagamit nitong card dahil hindi naman kami pala-kain," tugon niya.

"Oo nga, overweight na kasi kayo. You three need to lose some fats," biglang singit ni Elene. Napasinghap ako at nakita ang paglukot ng mukha ni Ynette.

"Excuse me, for your info, 34-25-35 ang vital statistics ko, at halos gano'n rin ang kanila." Elene flashed a devilish grin. She crossed her arms in front of her chest and step forward.

"And for your info, I don't care. I have a 36-24-37 statistic. So, who has a more perfect body, mine right? And I just want to tell you guys, hindi halata na gano'n ang inyo. You three looks big." She looked at them from head to toe.

"Elene.." I said.

"Sana ol. Akin kasi tulog lang. Charot," singit ni Clarence.

"Sumosobra ka na, a? Wala kaming ginagawa sa'yo!" Singit ni Crisafaith. Elene shook her head.

"Oh, forgot what happened that lead you to be Eirian's esclave? Yes, hindi pa rin ako maka- move on. Ganito kasi ako, once na may ginawang masama sa 'kin, hindi ko na titigilan." She flipped her hair.

"So ready yourselves."

I look at them with apologetic eyes. They just smiled at hinila na ako nila Elene papasok. Hinintay ko sila makabili saka naglakad na kami palabas. Sa room na lang kami kakain.

"Elene, sana hindi mo na sila ginano'n," saad ko. Her brow shot up and frowned.

"Tss, hayaan mo 'yun. They deserved it, plus naimbyerna talaga ako everytime I see them around," saad niya. Wala akong nagawa at nanahimik na lang.

Naiisip ko ang tatlo. Naawa ako sa kanila kasi nananahimik na lamang sila kahit ang totoo malayo 'yon sa dati nilang ugali. Alam kong nagpapasensya na lamang sila, and Elene around will cut their patience. Alam ko naman na nag-babago na sila kaya hindi rin tama ang ginagawa ni Elene. But I can't blame her lalo na sa nangyari nga no'n.

"Pinagyabang pa nila 'yon. Samantalang ako nga, 38-23-36 ang akin!" Saad ni Clarence at pinasadahan ang gilid ng kaniyang katawan.

"Woah, feeling mo glass hour ka?" Sarkastikong saad ni Sunshine, "ni wala ka ngang dibdib," dagdag pa nito. Tumigil sila sa paglalakad kaya pati ako natigilan rin. Clarence put his hands on his waist.

"O, atleast kaya wala akong dibdib kasi ganito ako, samantalang ikaw babae talaga, pinagkaitan. Everytime I see you, I always mistaken you as a plywood. God, so flat there, here and everywhere. Saang flaternity ka kasali? Ilong mo lang ata 'yang nakatayo sa katawan mo," mahabang litanya ni Clarence. Pulang-pula ang mukha niya, gano'n rin si Sunshine. Si Elene naman ay nag-pipigil ng tawa.

"Arghh!" Biglang nag-walk out si Sunshine at naunang maglakad patungo sa classroom. Humalakhak si Elene while Clarence shrugged his shoulder.

"Clar, dapat hindi gano'n. Malapit na birthday no'n. Bukas na 'di ba?" Saad ko. I looked at him intently. Napatitig rin siya sa akin. Later on he frowned.

"Damn, don't look at me with those eyes, Eirian. Kinokonsensya mo ako!" saad niya at sumunod kay Sunshine. I was shocked because his voice was manly again and not the 'ipit' na usual niyang ginamit.

"Ano bang problema sa mata ko?" I deeply frowned. Elene tapped my shoulder.

"Hindi mo lang alam, but your eyes is something. It's melting or something... Lalo na 'ata sa mga lalake." She laughed and tugged me.

"Good morning, people!" Elene shouted, pagtapak namin sa classroom. Some greeted back, some didn't.

Agad na tumakbo ang kambal patungo sa harap ko at nilagpasan si Elene.

"Hi Eirian!" They both greeted. I smiled.

"Hello Hendrei, Hendrix!" I greeted back.

"I heard what happened about your first training with Lyndon," saad ni Hendrix habang naglalakad kami patungo sa pwesto ko. Si Hendrei ang may dala ng bag ko at nilapag niya iyon sa upuan ko.

Nanatili kami sa gitna at nasa harap ko naman sila. I glanced on Lyndon's seat and he's not there.

"Okay ka na ba?" Hendrei asked. I nodded.

"Oo. Wala na nga akong pasa 'di ba?" Pinakita ko ang magkabilaang pisngi ko. Hendrix frowned.

"Ano 'yon?" He asked and pointed something on my cheeks.

"Ha? Anong meron?" I asked. He leaned forward slowly at mas pinasingkit ang mata. His face is only few inches away from me nang bigla siyang mabuwal.

Napatalon ako sa nangyari at sinundan ko ng tingin ang dumaan sa gitna namin. And I saw Greg. My forehead creased. Kung tutuusim, hindi na niya kailangan dumaan sa gitna namin dahil mas mapapalayo at iikot lang siya, eh. He can walk towards his seat directly kahit hindi na gumitna.

"Damn." Sinapo ni Hendrix ang dibdib niya. Agad naman siyang dinaluhan ng kaniyang kakambal. Nakasalampak na siya sa sahig.

"Twin are you alright?" Hendrei asked, and I found him cute dahil parang maiiyak na siya habang nakatingin sa nakangiwi na mukha ni Hendrix.

"I'm okay twin," pilit niyang saad. Mukhang malakas ang pagka-bangga sa kaniya. Umupo ako sa harap niya at hinaplos siya sa dibdib. Napamulat siya at umawang ang labi.

"Are you okay? Sobra bang sakit?" Tanong ko. He cleared his throat at kumurap-kurap. His cheeks turned pale pink.

"Medyo na lang ang sakit," bulong niya.

"Pagalingin na natin 'yong twin ko, Eirian." Nagmamakaawa ang mata ni Hendrei.

"I'm okay. Para kang baliw, twin. Nabangga lang, eh. Pero syempre.." Humina ang boses ni Drix, "si Deiu ang may gawa kaya masakit." Dagdag niya. Nagliwanag ang mukha ko.

"Oh, alam ko na!" Nagliwanag rin ang mukha ni Hendrie, "I'll kiss it! May nagsabi kasi sa 'kin, si Greg, at nakita ko rin na effective. Kiss lang 'yan, yon ang katapat ng lahat ng sakit. Gano'n din ang sabi ng tita ko," saad ko. Nanlaki ang mata ni Hendrei.

I faced Hendrix na maang na nakatingin sa 'kin. I noticed that his ears were red, too.

"Talaga?" Tanong ni Hendrei. I nodded. Pinatakan ko ng halik ang dibdib ni Hendrix at kahit tela lang ang nahalikan ko, siguro effective naman.

"Okay na ba?" Tulala lang sa 'kin si Hendrix. Inulit ka pa.

"O-okay na!" Pulang-pula ang kaniyang pisngi.

"Aww. Ako, ang sakit ng lips ko," biglang saad ni Hendrei. Napatingin ako sa gilid at nakita siyang sapo ang labi.

"Ha? Bakit?"

"The ant bit it!" He frowned. Pikit ang kaniyang mata. Nagtakha ako nang imulat niya ang isang mata at sumulyap sa 'kin but he immediately closed it again.

"Arggh, sakit. Can you heal me, too? Please.." He begged. Napamaang ako. Hahalikan ko rin siya sa labi?

"Kahit kiss mo lang palm mo tapos ilapat mo sa labi ko, okay na 'yun," he murmured miserably.

"You innocent kitten, come here." Nabigla ako nang may marahan na humila sa 'kin patayo. Nanlaki ang mata ng kambal. Just by his touch, voice and scent I know he's Greg.

"Greg.." I murmured. Pinaharap niya ako sa kaniya.

My lips parted when our eyes met. His eyes were dark as the lightless night sky. It's directly piercing through my soul and I can feel my knees turning into liquid slowly. I felt nervous when something crossed his eyes. His eyes gaze down on my lips and in a few seconds his eyes filled with something, he's already biting his lips, nibbling and playing with it.

And a scene flashed on my mind. Agad akong napailing at umatras ngunit hinawakan niya ako sa balikat. Bakit ganito? Bakit simula no'n may naging iba? Bakit iba na ang tingin ko sa kaniya and I already find him as a man...for me.

"What's happening on me?" I whispered.

"Don't take advantage on her innocence," he loudly said and his eyes bore at my back. Ang kambal ang sinasabihan niya. Susulyap sana ako sa likod but he stopped me.

"Oh?" I head Hendrix huffed in annoyance, "say by the guy who took advantage to her, too," he said.

Greg's jaw tightened and clenched. His face darkened.

"No one should fucking care because she's mine! I have fuking rights with her. Every inches of her is mine." He growled. Napaatras ako at tiningala siya.

"Sinong tinutukoy mo?" I stared at him. He looked down at me and his dark face softened. He just brushed my cheeks softly and tugged me to my sit.

Tahimik na tahimik ang buong classroom. Hawak pa rin niya ang kamay ko. Suddenly, Lyndon entered the room. Natigilan 'to at tumingin sa pwesto namin. Our eyes met. His eyes were cold but there's something on it. Greg's grip on me tightened. Dumiretso si Lyndon sa may bandang likod.

Sinulyapan ko ang kambal na magkatabi. Hendrei waved his hands to me while Hendrix is frowning. Ano kaya ang problema niya?

"Eyes here, kitten." Napatingin agad ako sa may harap. Nilingon ko si Greg at natagpuan siyang nakatitig sa akin. I blinked twice and smiled at him.

"Yung kamay ko," bulong ko. He just smiled a bit and shook his head. He squeezed my hand again.

"Okay ka na ba?" I asked. He is staring at me intently.

"Yes. Thank you for taking care of me. You're a very effective nurse," aniya. Uminit ang pisngi ko nang maalala ang nangyari.

"And you're the worst sicked person. You did unbelievable things." He chuckled slowly at titig na titig sa 'kin. Sumulyap siya sandali sa labi ko at muling tumingin sa 'kin.

"I just did my first move in marking and owning." He gave me a sly smile.

Parang may kumiliti na naman sa tiyan ko. Napatingin ako sa harap nang may pumasok na prof. He signaled something on the person outside.

"We have a visitor. Please behave, kahit ngayon lang," saad niya at may pagmamakaawa akong narinig sa boses niya. I smiled and nodded.

"Please come in," he formally said and bowed his head.

Napaayos ako ng upo nang may pumasok na lalake. Among the three of them, he's the one who caught my attention. I think he's already on his 40's or 50's. He's on formal suit and slacks. Itim na itim rin ang kaniyang sapatos. And one thing that caught my attention is his eyes. A pair of gray eyes.

Tahimik akong suminghap ng hangin dahil sa mabigat na tensyon. Ako lang ba ang nakakapansin no'n? May kasunod siyang mukhang bodyguard.

"Good morning." His deep baritone voice filled the silent classroom. Lumibot ang paningin niya sa loob hanggang sa tumigil sa 'kin. Parang may nagwala sa loob ng dibdib ko.

Mahigpit akong napahawak sa kamay ni Greg. He squeezed my hand back.

"Your hand is cold," he whispered.

Matagal na nakatingin sa 'kin ang bisita. And something glinted on his eyes.

"He's Lord Valentino Lavigne. The boss of one of the strongest mafia in the underground world." The professor informed us. Narinig ko ang mga singhap sa likod. Biglang tumayo si Gre. Ayoko man bitiwan siya dahil komportable ako sa hawak niya ay napilitan ako.

He gave me a reassuring smile before walking towards the visitor. He slightly bowed his head as a sign of respect.

"Nice to meet you, Sir. I'm Levin Gregory Monteverde." Pakilala niya.

"Oh, Monteverde? You're the famous kid underground. It's nice to meet you." They shake their hands.

Sumulyap sa 'kin muli ang bisita and he gave me a smile. Bumilis ang tibok ng puso ko. There's something on him... His gray eyes were familiar na parang nakita ko na noon pa man at lagi kong nakikita pa. And realization dawn me. We have the same color of the eyes.

******

Author's comment (2020): Some scenes, a lot of scenes, make me cringe. Why did you write this, my young self? HAHAHAHA hindi ko naman pwede baguhin dahil memory 'to at part na ng kwento pero huhu. I am sorry readers.

Supladdict<3

Continue Reading

You'll Also Like

4.2K 245 18
[Rainbow Series #4: Color Green] Paano kung isang araw, bigla mo na lamang matuklusan na isa ka palang diwata mula sa isang kaharian. Ganyan ang nang...
1M 29K 93
She thought everything was alright about her identity but she was wrong. She was sent to a boarding school for another chance to change-to be a norma...
56.6M 1.2M 127
Mikazuki convinces Bullet to meet his birth parents after being taken away by the former leader of the most powerful mafia group, Black Organization...
23.4M 779K 60
Erityian Tribes Series, Book #3 || Cover the world with frost and action.