Yukki's PoV
Nandito ako ngayon sa sofa hinihintay si Senon. Susunduin niya daw kasi ako, sabi ko ako nalang pupunta doon pero hindi siya pumayag dahil baka mapaano pa daw ako.
Nagbasa na lamang ako ng libro na bago kong bili sa bookstore katabi ng condominium. At habang nagbabasa ay narinig ko ang pagbukas ng pinto, mukhang nandito na si Senon.
"Tara na?" Nakangiti niyang tanong at napatango nalang ako bilang sagot at ibinaba ang librong binabasa ko.
"Tapos mo naba yung story?" Napabuntong hininga nalang ako sa tanong niya.
"I need inspiration." Maikli kong sagot. Nawawalan na kasi ako ng gana sa story ko and sometimes I don't have the energy to continue it.
"I can be your inspiration." Malokong sabi ni Senon kaya naman nahampas ko siya sa braso ng mahina.
"Sira." At tinawanan nalang ako.
Sumakay na kami ng kotse niya at pinagbuksan pa ako ng pinto even thought I can manage he still do it.
Tahimik lang ang biyahe namin kaya naman naisipan kong isalpak ang earphone ko sa tenga ko at nakinig nalang ng musika.
Ilang minuto din ang biyahe at nakarating na kami sa isang club.
"You know that I hate crowded place yet you still brought me here." Bigla niya naman akong inakbayan na mas lalong ikinainis ko.
"Ano kaba Ki! Minsan lang 'to eh ng mabawasan naman 'yang stress sa story mo. Baka makahanap kapa ng inspirasyon dito!" Naparolyo nalang ako ng mata ko. Para namang may mahahanap akong inspirasyon dito.
Wala na akong nagawa kung hindi ang sumunod sa kaniya sa loob. Amoy palang ayaw ko na, I hate the smell of the liquor and the smoke of the cigeratte.
Pagkapasok namin ay mga sumasayaw na babae ang tumambad sa akin. May mga naglalandian din sa dance floor na kung ano-ano ang ginagawa nakakadiring tignan.
"Ki, doon tayo!" Biglang sabi ni Senon sabay turo sa grupo ng kalalakihan na nag-iinuman.
"Senon!! Sino 'yan ha?" Tanong ng isa sa lalaki kay Senon sabay turo sa akin.
"Para kayong mga baliw, si Yukki 'to yung kapatid ni Yura." Sabi sa kanila ni Senon at Umupo ito katabi ng sa isa sa mga kaibigan niya at ako naman ay umupo sa tabi niya.
"Ay oo nga pala hindi ko nakilala." Sabi ng lalaki kanina sabay kuha ng baso na may laman na beer.
"Baliw ka Josh." At sabay batok ni Senon sa lalaking nagngangalang Josh. Napatingin naman ang Josh sa akin at inalok ako ng wine.
"Tagay?" sinamaan ko naman ng tingin ang wine na inaalok nya.
"Sorry I don't drink wine and alcohol." At napa 'Ohh' naman ang mga kaibigan ni Senon samantalang si Senon eh tawa ng tawa.
"Good girl pala 'tong kapatid ni Yura, Senon!" sabi ng isa sa kanila at nagtawanan.
"What? Girl?!" Tanong ko sabay tingin kay Senon na iniwasan ang tingin ko.
"Senon." Madiin kong sabi.
"Uhm...kasi mga pre, lalaki kasi 'tong si Yukki." Napatigil naman sila sa kung ano man ang ginagwa nila at napatingin sa akin mula ulo hanggang paa.
"So, you really think of me as a girl huh?" Tanong ko sabay cross arm at tinignan sila isa-isa.
"S-Sorry hehe." Sabay kamot nung Josh. Nabasag ang ka-awkward-an ng may biglang sumulpot sa likod.
"Sorry mga pre kung late man ako!" I rolled my eyes ng mapagtanto ko kung sino 'yon.
"Vienne! Nandito kana pala!" napatayo naman ko.
"Papahangin lang ako." Paalam ko sabay lakad patalikod. Nakita kong nakatingin sa akin si Vienne na gulat na gulat.
Senon's PoV
Napatingin ako sa likod ni Ki na papalakad palabas. Napabuntong hininga nalang ako.
"Kahit kelan talaga 'yon." Mahina kong sabi sabay iling.
"K-kasama mo s-siya?" nauutal na tanong ni Vienne sa akin at tumango nalang ako.
Nakita ko siyang sinundan ng tingin si Ki at parang sinundan niya pa ito.
"Akalain mo yun Senon lalaki pala yung mokong na 'yun? Kala ko chicks na eh sayang naman." Malokong sabi ni Liam sabay tawa at napatawa nalang ako.
"Mga loko talaga kayo." Nagtagay naman kami.
Yukki's PoV
"What do you want?" Tanong ko sa taong nasa likod ko. Hindi ko nga alam kung bakit niya pa ako sinundan.
"Anong ginagawa mo dito?" Napabuntong hininga nalang ako sa tanong nya.
"Obviously, Senon invited me. What about you? I don't think married man is suitable here." Napangisi naman siya sa sinabi ko.
"Nah, konti lang iinumin ko." Ako naman ang napangisi.
"What are you even doing here? May asawa kana at pumupunta kapa sa ganitong lugar? Tsk. What a disgraceful man you are." Nakaramdam naman ako ng batok. After being punched by him, ngayon ay batok naman. We're not even that close.
"Kahit naman pumupunta ako sa ganitong lugar ay hindi ako magtataksil sa asawa ko!" I just raised my brow and avert my gaze on the night sky.
"Siguraduhin mo lang, pag nalaman ko lang na may iba kapang babae.." sabay lapit ako sa kaniya at nilapit ang mukha ko sa tenga niya.
"I will surely kill you." I whisper sweetly but dangerous. Lumayo na ako sa kaniya at tumalikod para makita ang view. I really won't like it if he cheat on my twin.
"I promise I won't. I want to ask something." Napataas naman ako ng kilay kahit na hindi nya ito nakikita.
"You may ask." Narinig kong huminga sya nang malalim.
"Bakit walang mga happy ending sa mga story ni Snow?" Napatingin naman ako sa kanya.
"Because, not every story has a happy ending." Sagot ko sabay cross arm.
"And bakit ako ang tinatanong mo niyan? I'm not even Snow para sagutin 'yan." Napatingin naman siya sa baba na para bang may pinag-iisipan.
"Love is just a word but it's too painful to feel." Bigla akong nagulat sa sinabi niya.
"Bakit parang ang simple lang ng salita pero ang lalim ng kahulugan? Tapos lagi ko pang nakikita 'yon pag tapos na ang mga story ni Snow?" Tanong niya sabay taas ng ulo niya para tignan ako.
"I don't know, I'm not Snow to answer your questions." Sagot ko sabay ayos ng aking pagkakatayo.
"I know, just give me your opinion about it." I look at him blankly but deep inside I don't know what to do. Should I answer him? Or not?
"Maybe Snow is experiencing some love? But then when he experience it he felt pain at the same time. Hindi lahat ng nakaka-experience ng love ay masaya sometimes may love na nakakasakit na gusto mo ng mamatay. Love is just a simple word but have a different meanings. Too many words to describe it." Sagot ko sa katanungan niya kanina at naglakad na ako palayo.
"Love is just a simple word, we can be happy, we can feel sorrow, we cry and we can die for it." Matapos ko bigkasin 'yon ay umalis na 'ko ng tuluyan.
Next day~
Nagising ako dahil nakarinig ako nang ring ng cellphone ko. Kinuha ko ito at nakitang si Senon pala ang tumatawag kaya naman sinagot ko.
/Kumusta na yung story?/ mukhang inaasar pa ko nito.
"Do you think I can finish it? Sabihin mo i-extend ang deadline." Narinig kong napatawa sya.
/Sigurado kabang papayag sila?"
"They don't have any choice." I know it since only my story sells a lot.
/hahaha sige-sige!/ at doon ay binaba na niya ang tawag.
Napatingin naman ako sa kisame at naisip ang pinag-usapan namin ni Vienne.
"Love is just a word but it's too painful to feel." That word keep repeating in my mind. Love, love , love. Walang magagawa ang pagmamahal na 'yan kung hindi pasakit at sagabal lang 'yan.
Para sa'yo ano nga ba ang Love? Nakakain ba'to? Nakakatulong ba'to? Ano ba ang nagagawa ng love na 'yan?
Tumayo na ako sa kama at naligo ng maaga para naman matapos ko na ang story ko.
Senon's PoV
Nandito ako ngayon sa Kompanya na pinagtratrabahuan namin ni Ki. Sasabihin ko sa kanila na i-eextend ni Ki, ang deadline ng story niya.
Sumakay na ko ng elevator pero siyempre pinagtitinginan ako ng mga girls. Pogi ko kasi masiyado.
Nang makarating na ako sa 5th floor ay hinanap ko na ang office ng boss namin at kumatok.
"You may come in." Rinig kong sabi ng boss namin at pumasok naman din ako. Umupo ako sa katapat niya.
"Ano maitutulong ko sayo Mr. Torres?" Napangiti naman ako sa tanong niya.
"Pinapasabi po ni Snow na i-exextend daw po ang deadline." Nagulat naman si boss sa sinabi ko.
"What?! At bakit naman niya sinabi 'yon ha?!" Parang galit pa ata eto.
"Don't know. Snow need some time para matapos ang story na ginagawa niya." Napabuntong hininga nalang si Boss dahil alam kong wala na siyang magagawa. Si Ki kasi ang nagdadala ng kompanya niya.
"Well, ano paba ang magagawa ko? Bakit ba kasi hindi siya mismo ang pumupunta dito? That Snow is so mysterious." Napangiti naman ako sa sinabi ni boss. Yes, indeed napakamisteryosong Author ni Ki, walang nakakaalam kung ano ang gender niya, syempre maliban sa akin dahil ako ang editor ng story niya.
Never siyang nagpakita sa sarili niyang Office, swerte nga ng lalaking yun eh, pinagawan talaga siya ng sariling office ni boss pero hindi niya ginamit even once.
"Well, I will take my leave now. Have a nice day Sir." At doon ay nagpaalam na ako at lumisan sa office niya.
Kailan kaya ire-reveal ni Ki ang sarili niya? Marami nang nagsasabi na Babae daw siya dahil sa Author's name niya na Snow. Bakit nga ba Snow? Tinanong ko sa kaniya yun kung bakit kaso hindi niya sinagot ang aking katanungan.
Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan si Ki.
"Ki!!" Masaya kong bati.
/Bwisit ka Senon. Ano ba 'yon?/ napakamot naman ako sa ulo ko.
"Okay na! Nasabi ko na kay boss."
/Okay./ Ay, Binabaan ako ni Ki. Okay lamg, sanay naman na ako sa ugali niya.
Vienne's PoV
Hanggang ngayon iniisip ko parin yung sinabi ni Yukki about sa love. She have a point there.
"Lalim ng iniisip ah." Rinig kong sabi ni Yura, tinignan ko siya at ngumiti.
"Hindu naman." At napatawa kami. Sometimes I'm wondering kung si Yura ba yung bride ko nung kinasala kami. Kasi when I kissed Yura on the lips wala akong naramdaman, it's just a plain kiss, nothing more. And when I hold her hand, wala man lang electricity akong naramdaman.
"Oo nga pala sabi sa blog ng mga fans ni Snow na ma-eextend daw yung pag publish niya ng bagong story." Agad kong kinuha ang cellphone ko at tinignan ang blog. Totoo nga na ma-eextend.
"Pero bakit?" Kita kong nagkibit-balikat si Yura. Napaupo naman ako at isinandal ang likod ko sa sofa.
Bakit kaya niya inextend? Hmmm.. excited pa man din ako.
"Vienne gusto ko mag-swimming." Biglang sabi ni Yura na nasa kusina.
"May swimming pool diyan ah." Bigla siyang umupo sa tabi ko na naka-pout.
"Gusto kong pumunta sa isang resort." Sabi niya sabay padyak padyak pa ng paa.
"Naglilihi ka sa tubig?" tanong ko at tumango sya.
"Buntis ka?" Hindi ko makapaniwalang tanong at nakaramdam ako ng batok mula sa kaniya. Mapanakit na siya.
"Sira! Hindi ah, gusto kong pumunta ng resort. Dali naaaa!" At sabay yugyog sa akin. I sigh dahil wala na akong magagawa.
"Sige sige, kailan mo gustong pumunta?" Biglang nagningning ang mata niya sa tanong ko at bigla siyang tumayo.
"Bukas!!" Ako din. Biglang napatayo.
"Bukas agad?" Gulat na gulat kong tanong.
"Yep!" Napahinga ako ng malalim at napaupo. Well, ano paba ang magagawa ko?
May kinuha sa bulsa si Yura at cellphone niya lang pala at may tinatype siya doon.
"Ano 'yang ginagawa mo?" Curious kong tanong. Bigla naman siyang napangiti.
"Tinetext ko si Ku-- si Yukki, sasama natin siya." Napatingin ako bigla kay Yura. Alam ko hindi Yukki dapat ang sasabihin niya, katulad nung nasa kasal namin ng nagpaalam ang mga magulang niya. Alam kong hindi rin Yura ang babanggitin nila no'n.
Ano ba talaga ang meron?
"Ayon! Pumayag siya!" Tuwang tuwang sambit ni Yura. Kailangan ko na talagang malaman ang nangyayari.
Next Day~
"Bilisan mo Vienne!" Nagmamadaling sabi ni Yura na nasa Van na. Excited na talaga itong maligo.
Nilagay ko na sa likod ang mga dala namin at tumabi na kay Yura sapagkat may driver naman.
Habang nasa biyahe ay nagkwekwentuhan lang kaming dalawa ni Yura.
"Sure kabang hindi mo alam kung ano ang mga ginagawa niyang kwento?" Hanggang ngayon napakamisteryoso talaga niyang si Yukki. Sarap nilang ipagsama ni Snow.
"Hindi eh, you know Yukki, malihim." Napatango nalang ako. Ni kapatid niya hindi niya sinasabihan ng mga ginagawa niya.
Sino kaba talaga Yukki?
"Sasabay ba siya sa atin?" Umiling naman si Yura. So ibig sabihin mag-isa lang siyang pupunta doon?
Teka...
Bakit ba lagi ko nalang naiisip 'yang Yukki na 'yan? Baka dahil sa napakamisteryoso niya. Tama, dahil nga doon.
Ilang oras din ang biyahe at nakarating narin kami sa resort. Pagkalabas namin ay dumiretso na agad kami sa receptionist para kunin ang key para sa room namin.
"Oh! Andyan na pala si Yukki!" Sabi bigla ni Yura sa likod ko. Pagkatalikod ko ay nakita ko si Yukki na naka longsleeves na blue at naka-fitted na pantalon. Pansin ko lang ang hilig niya maglongsleeve at pantalon. Babae ba talaga 'to?
Lumapit si Yukki sa amin at biglang napabuntong hininga.
"Bakit Yukki?" Tanong ni Yura. Biglang tumuro sa likod si Yukki at doon namin nakita si Senon.
"Kaya naman pala." At napabuntong hininga ulit si Yukki. Lumapit si Senon sa amin at biglang umakbay kay Yukki na kinairita ko.
"Epal." Nabigla naman ako sa sinabi ko at bigla silang napatingin sa akin.
"Uhm sabi ko Nepal..oo may foreigner kasi dito oh!" Turo ko sa babaeng mukhang may lahi.
Tinignan naman nila ako na parang weird. Bakit ko ba kasi biglang nabanggit yun?
Kumuha narin ng susi sila Yukki at share pa talaga sila ng room.
"Epal." Banggit ko nanaman.
"Vienne, kanina kapa sa Epal na 'yan." Sambit ni Yura na ikinatingin ko sa kanya.
"Nepal kasi yun, sumulpot bigla yung babae eh." Pagdadahilan ko sabay kamot sa ulo. Tumango nalang siya at umakyat kami bale 3 room lang ang pagitan ng room namin. Share naman kami ni Yura.
"Kulit mo Senon sabi sayo na huwag na tayo share ng room." Rinig kong sabi ni Yukki ng dumaan sa amin.
"Ehh...gusto kasi kitang katabi eh~" childish na sabi ni Senon. Tsk.
"Bahala ka nga diyan." At sinundan ko talaga sila ng tingin hanggang sa makapasok sila ng room.
Epal talaga.
"Vienne! Diyan kaba sa labas matutulog?" Nabigla naman ako ng marinig kong magsalita si Yura kaya pumasok nalang ako sa kwarto namin.
Epal kasi eh.