Summer's Point of View
Chapter 44: Empress Butterfly
Sumilip ako sa hallway at nang makita kong walang tao ay sumakay ako sa motorbike ko. It's been three days since I didn't attend my classes. Ang sabi ko sa kanila ay masakit ang pakiramdam ko. Totoo naman iyon, pero kahit na masama ang pakiramdam ko ay kumikilos pa rin ako.
Noong first day na hindi ako pumasok (fourth day ng foundation day), ay nakapunta pa sila sa apartment ko. Pero sa second day ay hindi na. Dahil nag-request ako kay Miss Narrisa na tambakan sila ng mga assignments, projects at kahit ano na pwedeng maging dahilan para maging busy sila.
Nagpapasa rin naman ako ng assignments at ibang requirements sa school. Iyon nga lang, hindi ako ang gumagawa ng mga iyon. Kung hindi ang personal secretary ko. Gusto ko sanang magpatulong siya sa isa ko pang secretary. Pero sabi niya ay oras na daw niya ito para may magawa siyang maayos bilang personal secretary niya.
Automatic na bumukas ang gate ng mansion at binilisan ko ang pagdi-drive para mabilis akong makapunta sa central mansion. Binigay ko kay Butler Han ang susi ng motorbike ko at ang helmet.
Nakahilera ang mga maid at butler, pagkababa ko pa lang sa motorbike ay naka-bow na. Months have past at nasanay na ako na walang sumasalubong sa akin sa pinto para magbigay galang.
"Evan, my lovely daughter." Sumalubong sa akin ang nakangiting si Lolo kaya niyakap ko kaagad siya habang nakangiti. Hindi ko pinapalipas ang isang araw na hindi ko sila tinatawagan ni Lola. And of course my Mom and Dad.
"It's weekdays, bakit ka napapunta dito? Do you have a problem, don't you?" Napabuntong hininga na lang ako. Lolo knew me a lot. Tumango ako sa kanya kaya sumeryoso ang expression niya.
"Manang Lory, pakihanda mo kami ni Evan ng miryenda, pakidala na lang sa office ko." Tumango si Manang Lory, pero bago siya umalis ay ngumiti siya sa akin. Isang ngiti na nagpapaalalang matatapos lahat ng problema.
"I saw him Lo. I knew it was him from the first time I saw him." Napahilamos na lang ako ng mukha ko.
My freaking best friend is here! No other than Mitsuo Kashimoto! Alam kong best friend ko siya, pero simula nang mawala ang communication ko sa kanya ay hindi na ako naging comfortable sa kanya. Hindi ko alam kung bakit noong makita ko siya sa auditorium ay bigla kong naisip na may mangyayaring hindi maganda.
At hindi nga ako nagkakamali. Agad akong tumayo at sinuot ko ang leather jacket ko. Kinuha ko na rin sa side table ang susi ng motorbike ko. Tumingin ako kay Lolo at ngumiti ng konti.
"Lo, is something happened in me. Please bid my goodbyes to Comet and my friends..." Hindi ko na pinagsalita pa si Lolo at umalis na.
Nagmamadali ang mga maid na buksan ang pinto. Agad akong sumakay sa motorbike at binilisan ko ang pagpapatakbo ko. Ina-line ko ang linya ng phone ko sa security guard na nasa main gate para agad na buksan ang gate. At para na rin tuloy-tuloy ang paglabas ko ng mansion namin.
Ate Narrisa called me while I'm currently talking to Lolo. Hindi ko alam ang mararamdaman ko habang sinasabi niya ang mga salita iyon. Ang mga salitang kinatatakutan ko.
This night, will be the time, you'll going to see Wynd, as the Emperor. I'm sorry Miss Night, but I can't do anything with this matter.
Nasasaktan ako. Kampante akong may pag-asa akong manalo. Pero hindi ko siya kayang labanan o kahit sino mang parte ng Black Dragon Gang. Hindi ko kaya. Dahil una, mahal ko si Comet. Pangalawa, dahil ayokong magkasakitan kaming lahat. Ayoko.
Biglang nag-vibrate ang phone ko at dahil naka-connect na sa headset ko ay agad kong nasagot. Mas lalong nadagdagan ang bigat na nararamdaman ko nang marinig ko ang boses ng mga Princess sa kabilang linya. Tinabi ko muna sa side ang motorbike ko at pinakinggan ang boses nila.
Kapag natalo ako ni Comet, alam ko ang hihilingin niyang kapalit. Ang alisin ang maskarang suot ko. Iyon ang kinatatakutan kong araw. Ang araw na sana ay hindi na dumating pa kahit kailan. Pero ito ako ngayon, nagpapatakbo ng mabilis na motorbike para sa araw na iyon.
Natatakot ako na magkasakitan kami dahil sa kapangyarihan. Kahit na ayaw ko, wala akong magagawa. Kapag nag-forfeit ako, ibig sabihin ay talo ako. At kahit na magpatalo ako sa laban namin ay talo pa rin ako sa kondisyon. Isang decision na kahit sa dalawa ay isa lang ang kakahantungan ko ngayon, walang iba kung hindi ang makikilala ako ng lahat.
Isa lang ang sagot na kaya kong gawin. Iyon ay ang talunin si Comet, sa kahit anong paraan. Nakita ko na kung paano mag-training noon ang BDG. Si Rain laban kay Kuya Ken, si Trale laban kay Mitsuo, si Gabrielle laban kay Natsu, si Michael laban kay Reina, si Louie na match kay Ate Reese at ako at si Comet.
"Summer? Hello, Summer? Hello!" Napangiti na lang ako ng mapakla. Ilang oras na lang at mawawala na sila ng tuluyan sa akin. Ilang oras na lang at ang lahat ng mga mahal ko ay mawawala sa akin.
Nabalot ako ng takot. Ayokong matalo ako, pero ayoko rin na mawala sila sa akin.
"Princess, napatawag kayo?" Narinig ko ang tawanan nila at ang boses ng mga boys sa kabilang linya. Ang saya nilang pakinggan. Kung sanang hanggang sa huli ay ganito na lang. Pero hindi, hindi maaari.
"Oh! Ate Narrisa." Napako ako sa kinatatayuan ko nang marinig ko ang boses ni Ate Narrisa. Tinanong niya kung sino ang kausap nila at sinabi nilang ako. Mukhang nabigla si Ate Narrisa dahil narinig kong bumulong si Alice na natahimik daw si Ate Narrisa.
"May laban mamaya ang BDG." Biglang tumulo ang luha ko nang marinig ko ang mga sinabi ng Princess. Na matatalo daw ng BDG kung sino man ang makalaban nila. "Sino ba yung makakalaban ng BDG, Ate Narrisa?" Tanong ni Nathalie.
"Ang Black Royalties Gang. Also known as the gang of the Empress of the Gangsters. Empress Butterfly." Ang kaninang mgs nagsasaya ay nabalot ng katahimikan. At dahil sa sobrang katahimikan ay narinig ko ang mga yapak na papalapit.
"So, finally. I can finally meet the Empress. The Empress that I want to kill in the first place." Hearing him saying those words pierce my heart. I quickly end the call. I don't want to hear any of his harsh words. It's enough.
Mabilis kong pinatakbo ang motorbike. Hindi ko sigurado kung saan ako pupunta. Mabigat ang pakiramdam ko, mas gusto ko na lang maglaho. Gusto kong ibalik yung panahon na sana hindi ko na lang siya tinignan at ini-snob. Kung hindi ko lang iyon sana ginawa, hindi siya sisipot sa first class ko. At hindi niya ako paglalaruan.
Kung sa una pa lang, sana ay umiwas na ako. At hindi ko pinayagan ang sarili ko na mapalapit sa kanila. Sana pinakilala ko na lang ang sarili ko sa lahat. Baka sakali, baka sakaling hindi ko sinisisi ang sarili ko ngayon dahil sa mga nangyayari.
Napaupo na lang ako sa buhanginan at umiyak ng malakas. Peste! Pesteng buhay 'to! Pero dumating rin yung oras na nagsawa na ang mga mata ko sa paglalabas ng mga luha. Wala akong ibang nararamdaman kung hindi ang kawalan.
"Summer?" Napalingon ako at bumungad sa akin ang mga pamilyar na mukha. Sinundan ko sila ng tingin hanggang sa igitna nila ako at umupo sila sa magkabilaang side ko.
"Kanina ka pa namin nakikitang umiiyak. Ngayon na ba ang araw na iyon?" Ang sinabi ni Zachery ay parang palaso na tumama sa akin. Masakit at walang bahid ng ilusyon. Ngayon na ang araw na iyon at hindi ko iyon matatakasan.
"Ngayon na nga. At wala na akong magagawa para pigilan pa ito." Alam nila kung sino ako. At alam na nila na si Comet ang Emperor. Hindi ko alam kung bakit na-kwento ko sa kanila ang lahat. Siguro dahil alam kong maiintindihan nila ako.
"Anong nangyari sayo Heaven?" Napatingin siya sa direction ko at mukhang nagulat siya dahil sa biglaan kong pagtatanong. Umiwas siya ng tingin sa akin habang may maliit na ngiti. Pero bago siya nakaiwas ng tingin sa akin ay nakita ko sa mga mata niya ang pangunguli, ang kalungkutan at pagmamahal.
"May nangyaring hindi maganda. Siguro kapalaran na niya na mangyayari ito sa kanya?" Napatawa si Vincent. Pero sa tawang iyon ang mababakas ang kalungkutan.
"Hay, nakakabaliw talaga ang pagmamahal. Hindi niyo ba napapansin? At napansin ko lang na ito na yung pangalawa nating pagkikita." Natawa silang lahat dahil sa sinabi ko.
"Bakit ang complicated ng mga love life niyo? Bakit hindi kayo gumaya kay Antimony. Going smooth!" Pagpapatawa ni Caesium. Napatawa kami dahil sa sinabi niya at inasar namin si Antimony. Napatingin ako sa payapang dagat. Sana, sana kasing payapa ng dagat ang pagtatapos ng araw na ito.
Pero, hindi. Dahil ito na ang huli.
Sinuot ko ang mask ko. Mula sa kinatatayuan ko ay naririnig ko ang hiyawan ng mga gangsters. Tumingin ako sa harap at agad rin namang tumingin sa palad ko.
"Let us welcome! Black Royalties Gang!" Mas lalong humiyaw ang mga manonood. Sobra-sobrang kaba ang nararamdaman ko. Pero...
Tumayo ako at nagsimula ng humakbang papalabas ng room.
"And everyone, this night isn't complete without her! The Empress of the Gangsters! Let us welcome her back! Empress Butterfly!"
***
Happy 17th birthday to Mrs. Jocel Park! Ang asawa ni Chanyeol! 😍😘
Abangan! Chapter 45: Underground Fight!
(c) PixieNuary