- Hayırdır anne neden uyumadın? Bu saatte ayaktasın.
- Uykum kaçtı oğlum. Ben de kalktım dua etmeye başladım. Peki sen neden uyandın?
- Hiç sorma anne bu gece çok kötü bir rüya gördüm.
- Aaaa. Hayırdır inşallah. Anlatmak istersen dinlerim.
- Benim askerde bir arkadaşım kucağımda şehit olmuştu hatırlıyor musun?
- Evet hatırladım. Serkan değil miydi?
- Evet Serkan. Onu rüyamda tekrar ölürken gördüm. Ben ağzına su verirken o da bana annemleri ziyarete git, dedi.
- O zaman sende en yakın zamanda ailesini ziyarete gidersin. Evlerini biliyor musun?
- Yok bilmiyorum. Ama telefonları vardı. O zaman telefon numaralarını vermişlerdi. Sabah telefon ederim. Ona göre de giderim.
- Tamam, benim güzel oğlum. Hadi hayırlı geceler sana. Sabah daha detaylı konuşuruz.
İkisi de yatağına yattı. Sabah olunca kahvaltıdan hemen sonra Kemal, Serkan'ın ailesine telefon etti. Durumu izah etti. Serkan'ın ailesi de mutluluk içinde evlerine davet ettiler. Kemal, annesinin yaptığı su böreğinden hazırlayarak bir kutu içerisine koydu. Kutusunu da eline alarak yola çıktı. Akşam olmadan Serkan'ın evine varmıştı. Serkan'ın ailesi sanki Serkan askerden gelmiş gibi mutlu oldular. Ona çocukları gibi davrandılar. Kemal bir gece Hilmi Beylerde kaldıktan sonra yola çıkmak istedi. Mürüvvet Hanım, Kemal'e yolda yemesi için bir şeyler hazırlarken annesi içinde pastırma ve sucuk koydu. Kemal otobüse bindiğinde aklında kapıyı kendisine açan Zeynep'in gözleri ve gülümsemesi kaldı.
Eve geldiğinde elindeki hediyeleri annesine verdi. Annesi, Kemal'in bakışlarında bir farklılık olduğunu hissetmesi çok fazla zaman almadı. Kemal'in yüzü birazda olsa gülmeye başlamış, gözleri de ara ara dalıp dalıp gidiyordu. Onun neşelenmesi annesini de mutlu etti. Zekiye Hanım birkaç gün sonra:
- Kemal zamanın varsa konuşabilir miyiz?
- Konuşalım anne, dedi Kemal.
Zekiye:
- Seni birkaç gündür çok mutlu görüyorum. Gözlerinin içi gülüyor. Bu da beni çok mutlu ediyor. Senin yüzünü güldüren şeyi öğrenebilir miyim? Benim güzel yavrum, dedi.
Kemal:
- Hımmmmm. Ne desem bilmiyorum anne.
Zekiye:
- Oğlum benimle konuşabilirsin. Seni mutlu eden her neyse beni de mutlu edecektir...