Disclaimer: This is still Unedited. Contains typos and grammatical errors.
___________
I made myself comfortable, kahit medyo mahirap. It is true na mukhang bodega nga yata ang isang ito. I sighed in frustration pero wala naman akong magagawa. Di ako pwedeng magreklamo at higit sa lahat wala naman akong mapagsusumbungan.
Even my mother and lola pushed me here. Sila ang naglagay sa akin sa sitwasyon na to, i dont even know kung maniniwala sila sa akin kung sasabihin kong ganito ang kalagayan ko dito. For sure they will just think that it is just my way to go out.
May aparador na mukhang mas matanda pa ata kay sir zach. Hindi naman siya ganuon ka creepy kagaya ng napapanuod ko sa mga horror films. Duon ko inilagay ang mga damit ko, malinis naman ang loob nito kaya walang problema.
Pagkatapos kong maayos ang mga damit ko ay ang kama naman na hihigaan ko ang inayos ko, dinalhan ako ng kumot at mga unan ni flor yung kasambahay na pinagtanungan ko ng kwarto kanina.
"Ma'm sofia, may pagkain na daw po sa dinning. Pwede na daw po kayong kumain" parang naiilang pang sabi nito sa akin.
Nginitian ko siya para naman kahit papaano ay mawala ang pagkailang niya sa akin. "Sofia na lang wag mo na akong tawaging ma'm. Sige lalabas na lang ako pagkatapos ko dito" sagot ko naman sa kanya.
"Uhmm...kailangan niyo po ba ng tulong?" Tanong pa din niya sa akin.
Kaagad akong umiling para tumanggi. "Ayos na ako dito, salamat" sabi ko pa at kaagad din naman itong lumabas sa aking kwarto.
Matapos ang ilang minuto pang pagaayos na muntik nang umabot ng halos isang oras ay pagod na pagod akong umupo sa may kama. Pinagpatong patong ko kasi ang mga kahon sa isang gilid para kahit papaano ay lumuwag ang espasyo ng kwarto at para na din mukhang maaliwalas siyang tingan.
Masasabi kong naging mas mukhang kwarto na siya ngayon kesa kanina na halata mong bodega talaga. Nakaramdam ako ng gutom kaya naman napagpasyahan kong lumabas na muna.
"Ma'm sofia kakain na po kayo?" Medyo gulat na tanong sa akin ni flor.
Tumango na lang ako at ngumiti sa kanya. "Sige po aayusin ki lang po ulit yung dinning" mabilis na sabi niya pa at kaagad na nagtungo sa may kusina.
Napakamot tuloy ako sa batok dahil sa naramdaman kong hiya dahil mukhang nailigpit na nila ito kanina. Imbes na dumiretso sa dinning ay napagdesisyunan ko na munang puntahan si Zeus. He needs me, alam ko yun...baka nga hinahanap na ako nito ngayon.
Hindi ko na ginawa pang kumatok, pero napatigil ang pagbubukas ko sana ng pintuan ng makita ko kung ano ang nangyayari sa loob.
"What is this again?" Malambing na tanong ni sir zach sa aking anak.
Nakahiga ito ngayon sa kama ni Zeus. Hindi ko makita sa aking gawi ang aking anak dahil natatabunan ito ng malaking bulto ng katawan ni sir zach. Naka puting tshirt na ito ngayon at kulay asul na pajama.
"Birddd..." sagot ni zeus na parang namamaos na ang boses, marahil ay inaantok na din ito.
"And what is the color of the bird?" Magiliw na tanong nito sa anak.
"Yeyow!" Bulol na sagot ni zeus na mukhang na buhayan pa ng loob.
Nagulat ako ng pinilit nitong umupo kahit pumupungay na ang kanyang mga mata. "Bird fly...and up and big and airplane and, and..." magulong saad nito sa ama na may kasama pang pagturo sa kisame.
Parang may kung anong humaplos sa puso ko ng marinig ko ang pagtawa ni sir zach. Pinasadahan din ng kanyang kamay ang ulo ni zeus para haplosin.
"And...Mommy!" Sigaw niya ng mapansin niya akong nakasilip sa may pintuan.
Ang nakahigang si sir zach na nakatalikod sa aking gawi ay kaagad na napaupo. At dahil nakita naman na nila ako ay binuksan ko na ng malaki ang pintuan at pumasok na ako duon.
"Mommy! Mommy!" Parang nagmamakaawang tawag sa akin ni zeus habang nakalahad ang kanyang mga kamay.
Ang blankong tingin ni sir zach sa akin ay nailipat sa aming anak. Hinawakan nito ang likod ni zeus para alalayan. Kahit naiilang ay nilapitan ko na lamang si Zeus at tsaka siya kinarga na kaagad naman niyang ikinatuwa dahil binasa ng kanyang laway ang aking pisngi dahil sa kakahalik.
Halos mapaduwal pa nga ako ng yakapin ako nito ng mahigpit sa may leeg at tsaka parang nanggigigil pang tumatalon talon.
"Just close the door pagnapatulog mo na siya" malamig na sabi sa akin ni sir zach at walang lingon lingon kami niting iniwan duon sa may kwarto ni zeus.
Kahit papaano ay parang may kung anong kumurot sa aking puso, iniisip ba niyang hadlang ako para sa oras nila ni Zeus? Hindi ko naman talaga siya masisisi, halata naman kasing uhaw ito sa oras na kasama ang anak.
"Sleep ka na baby ha, tingnan mo yung room mo ang ganda oh...big boy na talaga ang baby ni mommy" malambing na pangaasar ko pa dito habang ibinababa siya sa kanyang kama.
Kaagad itong gumapang patungo sa may unan at duon humiga. Nakatingin siy sa akin na para bang hinihintay niyang sumunod ako sa kanya kaya naman pinagbigyan ko siya.
The manly scent of sir zach first captures my senses. Hanggang ngayon ay ramdam ko pa rin ang init niya sa may kama dahil sa kanyang pagkakahiga. Nagtaasan ang aking mga balahibo ng isiping kanina lamang ay siya ang nakahiga dito.
Konting tapik at kanta lamang ay mabilis ding dinalaw ng antok ang aking anak. Inayos ko ang kanyang pagkakahiga para masiguradong hindi siya malalaglag. Bago ako tumayo mula sa pagkakaupo sa magarang kama ni zeus ay napatingin ako sa kanyang buong silid.
All of these things in just a snap kayang doblehin o triplehin ito ni sir zach, he was a hell of a billionaire. Nuon pa man ay nakahiga na ito sa pera. Ano pa kaya ngayong siya na ang may hawak ng lahat ng bussiness nila ng pamilya niya.
Dahan dahan lang ang nagawa kong paglalakad patungo sa pinto pero bago pa man din ako makahawak sa may door knob ay bumukas na ito dahilan para muntik na akong mapasigaw mabuti na lamang at mabilis kong natakpan ang aking bibig.
"Dont make the food wait for you" mapanuyang sabi nito sa akin habang matalim ang kanyang tingin sa akin.
Gusto kong gantihan ang galit niyang tingin sa akin pero hindi na kaya ng powers ng mata ko dahil inaantok na din ako pero humihilab din naman ang tiyan ko sa gutom.
"Sorry" sabi ko na lamang at kaagad siyang nilagpasan.
Hindi naging madali ang mga sumunod na araw para sa akin, bukod kasi sa may tagapagalaga na ang aking anak ay pabalik balik lamang ako sa aking kwarto at sa kwarto ni zeus. Natatakot akong pumunta sa ibang parte ng bahay dahil baka hindi ako pwede duon. Lalo na't alam kong kung hindi dahil kay zeus ay hindi naman ako makakapasok o makakatira dito.
"I'll cook for my son, just let him sit in his baby chair" sabi ni sir zach sa tagapagalaga nito.
Akala ko ay magiging katulad ng ibang araw ito pero hindi pala. Hindi siya pumasok sa opisina nito o kahit sa may university. Di ko tuloy alam kung paano ko sasabihing kailangan kong umalis ng bahay.
"What do you need?" Malamig na tanong niya sa akin na ikinagulat ko.
Mula sa pagkakasilip sa may pintuan ng kusina ay napaiktad ako. "Uhmm...magpapaalam sana ako" parang nagaalangan pang sambit ko.
Kitang kita ko ang pagkakakunot ng noo nito. "For what?" Parang tamad na tanong pa niya sa akin.
"Makikipagkita lang ako sa nga kaibigan ko, ikakasal kasi si justine" sagot ko sa kanya.
Medyo matalaga itong hindi sumagot pero hindi din naman nagtagal ay nagsalita na din ito. "I dont care about your plans sofia...ang sa akin lang, basta wag mong dadalhin ang anak ko sa labas ng hindi ko alam. Baka maisipan mo nanamang ilayo siya sa akin" mapanuyang may kasamang sumbat na sabi pa din niya sa akin.
Hindi na ako kumibo pa, sandali lang akong nabato sa aking kinatatayuan bago ako nakayukong lumabas ng bahay. He doesn't care about me, i should have known that before i enter his house pero kahit papaano ay masakit pa din.
Bakit nga ba masakit pa din sofia?
I dont know, maybe i just want a respect? For being the mother of his child? Do i need that? Does it really matters?
"Yes! Blooming!" Hiyawan ng mga kaibigan ko pagkadating ni justine, hinatid pa siya ni Sir dion sa mismong kinauupan naming round table.
"Enjoy girls ok? Dont drink too much...babe not too much aryt?" Malambing na baling nito kay justine na lalong naging dahilan ng paghihiyawan ng mga kaibigan namin.
"Pumili na kayo ng designs" pagpupumilit ni justine, she is really excited for the wedding. And also hands on pa siya masyado. Well ganuon siguro talaga.
Busy ang lahat sa pagpili ng mga designs ng gown ng bumaling sa akin sina rea at glayn.
"Akala ko talaga uuwi ka ng iloilo eh" pangaasar ni glayn sa akin.
"Dapat sana...ang kaso bumagsak ako sa bahay ni sir zach" matamlay na sagot ko sa kanila na lalong ikinalaki ng kanilang mga mata.
"Oh my gosh! Duon ka na nakatira?" Di makapaniwalang tanong ni rea.
"Yeah, pero pwede bang wag na lang nating pagusapan?" Pakiusap ko pa sa kanila.
Sa kalagitnaan ng aming pagtatawanan ay may sinabi si Christine. She is straightly looking at me na para bang hinihingi niya ang aking pagsangayon.
"Darating si lyndi, she is still part of these right?" Paghingi ng suporta ni christine sa mga kasama namin.
Tumango ang iilan kabilang ako. Past is past. Kung ano man ang mga nangyari nuon, dapat ay duon na lang iyon. Marami ng nagbago ngayon. Everyone is matured now.
"Si lyndi" sambit ni ella.
Lahat kami ay napatingin sa may pintuan. Si lyndi nga, still the old color of the skin, she is still the same. Difference is she has her baby bump now.
"Oh my gahd! Preggy ka! Walang hiya ka ang tagal mong nawala!" Hiyaw ni cristine sa kanya.
Halos lahat ay namiss siya. Wala ding ginawa ang iba kundi ang yakapin siya at kamustahin. Ni hindi nga niya magawang tapunan ako ng tingin. Guilty huh?
"At sino ang ama?" Tanong ni jochelle habang nakaturo sa sinapupunan nito.
Lyndi smiled widely na para bang kinikilig kilig pa siya. "Si kenneth" sabi pa niya.
"Anak ng!" Halos mapasinghap ang lahat.
Naging busy sila kay lyndi sa kung paanongsa lahat ng mga nangyari nuon ay sila pa din ni sir kenneth ang nagkatuluyan. Why did someone got better? Dahil hindi naman nila ako pansin ay lumabas sandali ako nb restaurant para magpahangin.
Kailan ba ako magiging masaya? "Sofia..."
Nilingon ko ang tumawag sa akin at napakunot ang noo ko ng makita kung sino ito. "Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko pa sa kanya.
"Kamusta ka na?" Tanong niya sa akin. The bitchy lyndi was gone.
Naningkit ang aking mata dahil sa kanyang itinanong sa akin. "Do you really need to know?" Tanong ko pa sa kanya.
Imbes na maOffend o manahimik ay ngumiti pa ito. "I hope your ok. I know this is too late sofia, but im sorry...for everything that i have done before" sincere namang sabi pa niya sa akin.
"Tapos na iyon lyndi" sagot ko na lang sa kanya.
Maaga kaming umuwi, everyone sas busy with their life. Sa pagiging ina, asawa, empleyado o nagmamayari ng bussiness. I want to be successful as them.
Sumakay ako ng taxi pauwi sa bahay ni sir zach. Sobrang tahimik nito kung titingnan mo sa labas. Malaki at maganda ang bahay, pero parang wala namang kabuhay buhay.
"Good evening po ma'm sofia, buti na lang po at umuwi na kayo. Kanina pa po umiiyak si zeus, hinahanap po kayo" salubong sa akin ni flor. Dahil sa nadinig ay mabilis akong umakyat patungo sa kwarto nito.
Gustong gusto kong lapitan ang anak ko pero napahinto ako dahil sa matatalim na tingin na isinalubong ni sir zach sa akin.
"Where the hell did you came from?" Mahinahon pero pagalit na tanong niya sa akin.
"Sa...sa mga kaibigan ko, nagpaalam naman ako ah" parang nagtunog defensive na paliwanag ko dahil sa takot kay sir zach.
"I know! Pero kailangan bang ganito katagal? Ganito din ba ang ginagawa mo sa anak ko dati?" Pasumbat pa niyang sambit muli na parang isang gatilyo ng baril na nagpabuhay sa akin.
"Hindi, naninibago lang siya ngayon dahil...hindi ka naman niya kilala" di ko napigilang sabihin na mas lalong ikinagalit niya.
Napangisi ito at bahagyang napatawa. "You've done too much for today sofia, hindi mo magugustuhan pag napuno pa ako" pagbabanta niya sa akin tsaka ako mabilis na tinalikuran.
Hindi ko talaga alam kung saan nanggagaling yung malalim na galit niya sa akin. Napapaisip tuloy akong umalis na lamang dito at dalaw dalawin ns lamang si Zeus.
Pagkapasok ko sa aking kwarto ay hindi ko na napigilan ang pagbuhos ng aking mga luha. Everyhting is too much for me today. Seeing all my friends happy and contented with their lives i feel useless.
Dahil takot na magtama muli ang landas namin ni sir zach ay mas pinili ko na lamang na layuan siya. Lalabas lang ako sa kwarto pag nasigurado kong nakaalis na siya papunta sa opisina. Magkukulong naman akong muli sa kwarto pag alam kong papauwi na siya.
Mga ilang araw kong nagawa iyon pero napakaimpossible nga naman talaga sigurong hindi kami magkikita gayong nasa iisang bahay lamang kami nakatira.
"You can take your review sa university para sa june licensure examination" seryosong sabi ni sir zach sa akin na ikinagulat ko.
Dahil siguro hindi ko siya nasagot ay siya na ang sumagot para sa akin.
"Dont reject my offer sofia, para naman ito sayo" sabi pa niya na nagbigay pagasa sana sa akin pero mukhang nagkakamali talaga ako.
"At para na din kay Zeus. Ayoko naman na lumaki ang anak kong ang kikilalaning ina ay ni walang kahit anong maipagmamalaki" that was so damn painful.
(Maria_CarCat)